Το λαϊκό τραγούδι είναι μία από τις μεγάλες μου αγάπες στην μουσική. Δυστυχώς για τους περισσότερους από τους φίλους μου είναι 'πολύ λαϊκό' και αποδέχονται συνήθως μόνο τους πολύ καταξιωμένους του είδους, δηλαδή Τσιτσάνη, Χιώτη, την λαϊκή πλευρά του Θεοδωράκη, βασικά συνθέτες, οι τραγουδιστές δεν λένε και πολλά πράγματα γι' αυτούς,τον Καζαντζίδη ας πούμε τον αποδέχονται μόνο σε Χατζιδάκι και Θεοδωράκη.

Και οι δισκογραφικές εταιρείες δεν έχουν καλύτερη γνώμη γι' αυτό, ας πούμε, δεν ξέρω γιατί, μου φαίνεται παράξενο, η εταιρεία της δεν έχει κυκλοφορήσει τις ζωντανές ηχογραφήσεις της Ιουλίας Καραπατάκη με τον Σωκράτη Μάλαμα, στην δικιά της δισκογραφία δεν υπάρχει ερμηνεία που μπορεί να την καθιερώσει.

Από αυτούς που έχω γνωρίσει, εκτός των Παπαστεφάνου και Πετρίδη που ξέρω ότι αγαπούν τα πάντα, όχι μόνο το λαϊκό τραγούδι, ο Νταλάρας έχει τεράστιες γνώσεις για το λαϊκό τραγούδι σε όλο του το φάσμα κάτι που έχω διαπιστώσει σε σύντομες συζητήσεις μαζί του, ο Σιδερής Πρίντεζης πρέπει να ξέρει πολλά, ο Γιώργος Χρονάς, ενώ βέβαια θα υπάρχουν και άλλοι με τους οποίους δεν μιλάω συχνά, όπως ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και όλοι οι μεγάλοι συνθέτες και ερμηνευτές μας, γιατί δεν μπορείς να είσαι μεγάλος, αν δεν αγαπάς το λαϊκό τραγούδι μιας χώρας.

Υπάρχουν πολλοί που ξέρουν καλά το λαϊκό τραγούδι, δεν τους αρέσουν όμως ιδιαίτερα τα πολύ λαϊκά, εμένα μ' αρέσουν όλα και στεναχωριέμαι που βλέπω να λιγοστεύουν αυτοί με τους οποίους θα μπορούσα να μιλήσω, οι αναμνήσεις μας σύντομα θα εξαφανισθούν και θα παραχωρήσουν την θέση τους σε νεότερα ακούσματα.

Κώστας Ζουγρής