Πρόσφατη έρευνα για την μουσική εκθειάζει το χιπ χοπ σαν την καλύτερη μουσική φόρμα που παρουσιάσθηκε τα τελευταία 50 χρόνια και απαξιώνει καλλιτέχνες όπως οι Beatles και θεωρητικά και ο Stevie Wonder, από τους ελάχιστους που δικαιούνται να τους αποκαλούμε μεγαλοφυίες.
Ο ίδιος θεωρεί σαν κορυφαία στιγμή της καριέρας του το άλμπουμ Songs In The Key Of Life που επιλέξαμε με τον Κώστα Ζουγρή σαν το καλύτερο στα 40 χρόνια της εκπομπής μας στην ΕΡΤ.
Ο Stevie συμπλήρωσε τα 68 του χρόνια και συνεχίζει να δημιουργεί.
https://www.apotis4stis5.com/news-f/927-songs-in-the-key-of-life-stevie-wonder
Όλα άρχισαν το καλοκαίρι του 1963 όταν ο Stevie Wonder, σε ηλικία 13 ετών και 6 μηνών, έγινε ο νεότερος καλλιτέχνης στην ιστορία που κατάφερνε να φτάσει στην πρώτη θέση του αμερικανικού καταλόγου με τα δημοφιλέστερα άλμπουμ.
Ο Stevie Wonder μαζί με άλλους μαύρους καλλιτέχνες, όπως οι Chuck Berry, Ray Charles, Little Richard, Fats Domino και Marvin Gaye, βοήθησε στο να διευρυνθεί το κοινό από λευκούς που παρακολουθούσε συναυλίες των μαύρων και να γίνονται αποδεκτοί πολλοί μαύροι καλλιτέχνες σαν αστέρια του ροκ, όπως συνέβη ανάμεσα σε άλλους και με τον Jimi Hendrix και την Tina Turner.
Η επιρροή που είχαν οι μαύροι μπλούζμεν στη Βρετανία στις αρχές της δεκαετίας του '60, με ονόματα όπως οι John Lee Hooker, Howlin' Wolf, Sonny Boy Williamson κ.ά., και η αντίστοιχη επιτυχία που γνώριζαν στην Αμερική την ίδια περίοδο μαύροι καλλιτέχνες όπως οι James Brown, Otis Redding και ο νεαρός Stevie, οριστικοποίησαν την κυριαρχία της σόουλ στη δεκαετία του '60, χαρίζοντας ένα σημαντικό ποσοστό στη μαύρη μουσική σε μία δισκογραφική αγορά στην οποία μέχρι τότε οι λευκοί είχαν κυρίαρχο ρόλο.
Ο Stephen Judkins, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε τυφλός, στο Saginaw του Michigan, και οι γονείς του μετακόμισαν στο Detroit, όταν ο Stevie ήταν 3 ετών.
Ο νεαρός μαύρος έμαθε να παίζει φυσαρμόνικα, όργανο, μπόνγκος και ντραμς παίζοντας μουσική μαζί με τα παιδιά του γείτονά του Ronnie White, που ήταν μέλος του συγκροτήματος των Miracles.
Ο White, εντυπωσιασμένος από τις αποδόσεις του νεαρού Stevie, τον παρουσίασε στη δισκογραφική του εταιρεία και στον διευθυντή της, Berry Gordy Jr., ο οποίος αμέσως διέγνωσε τις προοπτικές του ταλαντούχου μαύρου που, εκτός από το νεαρό της ηλικίας του, ήταν τυφλός, κάτι που θα τον έκανε αποδεκτό από τους γονείς και τα παιδιά της εποχής.
Στην αρχή, ο Gordy τον παρουσίασε ως τη νεανική εκδοχή τού Ray Charles, τον ονόμασε Little Stevie Wonder και τον έβαλε να ηχογραφήσει ένα άλμπουμ που το ονόμασε Tribute Το Uncle Ray.
Η μεγάλη επιτυχία από το νεαρό αγόρι-μεγαλοφυΐα, όπως τον παρουσίαζε η εταιρεία του, ήλθε με την κυκλοφορία του τρίτου άλμπουμ, όταν ο Stevie ήταν 13 ετών. Το άλμπουμ, στο οποίο υπήρχε η μεγάλη επιτυχία Fingertips Pt. ΙΙ είχε ηχογραφηθεί ζωντανά σε ένα σόου που έδωσε ο Stevie στο γνωστό θέατρο Apollo, στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης.
Αναπληρώνοντας το μειονέκτημά του να μην μπορεί να χορεύει στη σκηνή λόγω της αναπηρίας του, ο Stevie χειριζόταν εντυπωσιακά το όργανό του και παρέσυρε με τον ρυθμό του τους θεατές.
Στις αρχές της δεκαετίας του '70, η περιοδεία του με τους Rolling Stones και οι εμφανίσεις του με ονόματα όπως οι Eric Clapton, Jef Beck και Stephen Stills, εδραίωσαν ακόμα περισσότερο τη ροκ εικόνα του, με αποκορύφωμα την κυκλοφορία των δίσκων του Music Of My Mind, Talking Book και Innervisions που άλλαξαν εντελώς την εικόνα του και τον έφεραν πιο κοντά από ποτέ στο σύγχρονο ροκ.
Από όλα τα αστέρια που παρουσίασε η εταιρεία Μοτάουν τα τελευταία 50 χρόνια, ο Stevie Wonder ήταν το λαμπρότερο και αυτός που είχε τη μεγαλύτερη χρονική διάρκεια στην καριέρα του.
Αλλά και στο συνολικό κομμάτι της δισκογραφίας ήταν αυτός που κατάφερε να πείσει την εταιρεία του σχεδόν να μοιραστεί μαζί του τα κέρδη από τις ηχογραφήσεις του στις αρχές της δεκαετίας του '70, σε μία χρονική περίοδο που οι εταιρείες δεν ήταν ιδιαίτερα διατεθειμένες να παραχωρούν τα προνόμιά τους σε καλλιτέχνες.
Στην ίδια δεκαετία, κατάφερε να κερδίσει τα πάντα παρουσιάζοντας δημιουργικούς πρωτοποριακούς δίσκους με ήχους που είχαν προέλευση τη φανκ, την κλασική μουσική, την τζαζ, τη ρέγκε, τα γκόσπελ, το ροκ εντ ρολ, την κάντρι και όλα σχεδόν τα μουσικά είδη.
Μαζί με τον Marvin Gaye και τον Sly Stewart, των Sly and The Family Stone, ήταν αυτοί που κατάφεραν να παρουσιάσουν στο κοινό ολοκληρωμένα άλμπουμ, σε αντίθεση με πολλούς άλλους μαύρους καλλιτέχνες που συνήθως κυκλοφορούσαν μερικά εντυπωσιακά τραγούδια, χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στα άλμπουμ τους. Αυτό το είχε πετύχει λίγο πριν από αυτούς ο Isaac Hayes, αλλά ερμηνεύοντας κυρίως διασκευές μεγάλης χρονικής διάρκειας σε γνωστά τραγούδια.
Μέσα από τους δίσκους του παρουσίασε στους Αμερικανούς και στον υπόλοιπο κόσμο ήχους που είχαν προέλευση την Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, ενώ ο πλούτος των τραγουδιών του, ξεκινώντας από το Fingertips, προχωρώντας στα Superstition, You 're The Sunshine Of My Life, My Cherie Amour και φτάνοντας στο Ι Just Call Το Say Ι Love You, είναι ανεκτίμητος.
Τα συνθεσάιζερ που πρόσθεσε στον ήχο του στη δεκαετία του '70 και τα συχνά πολιτικά μηνύματα που είχαν τα τραγούδια του, έκαναν ακόμα πιο χαρακτηριστικό το περιεχόμενο των τραγουδιών του, γι' αυτό και ο ήχος του παραμένει μοναδικός μέχρι σήμερα και επηρέασε μία μεγάλη ομάδα καλλιτεχνών, όπως οι Jeff Beck, Bob Marley και George Benson, που ανήκουν σε διαφορετικά μουσικά είδη.
Είναι χαρακτηριστικό το ότι ο Paul Simon, όταν βραβεύτηκε με το Grammy το 1975, ευχαρίστησε τον Stevie Wonder ...που δεν είχε κυκλοφορήσει νέο άλμπουμ εκείνη τη χρονιά. Συνολικά έχει βραβευτεί 25 φορές, με τις 14 από αυτές στη δεκαετία του '70. Εχει κερδίσει ένα βραβείο Οσκαρ και το περιοδικό «Rolling Stone» τον κατατάσσει στην 9η θέση με τους καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών.
Αρκετά από αυτά τα βραβεία προέρχονται από το κορυφαίο για πολλούς διπλό άλμπουμ του Songs In The Key Of Life, που κυκλοφόρησε το 1976 και σάρωσε τότε τα καλλιτεχνικά βραβεία, ενώ παράλληλα έκανε και εντυπωσιακή παρουσία στις πωλήσεις, όπου με την πρώτη εβδομάδα ήταν το πρώτο από αμερικανό καλλιτέχνη που εμφανίστηκε κατευθείαν στο Νο 1.
Στα 52 χρόνια καριέρας που έχει στο ενεργητικό του, έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα του τραγουδιού, όπως οι Barbra Streisand, Paul McCartney, Michael Jackson, Elton John, Sting, Andrea Bocelli, Frank Sinatra, Beach Boys, Rod Stewart, Β.Β. King, Whitney Houston, ενώ σ' αυτούς που αναφέρουν ότι έχουν επηρεαστεί από τα φωνητικά του είναι και οι: Alicia Keys, Mary J. Blige, Justin Timberlake, Beyonce, Elton John, Anthony Kiedis (τραγουδιστής των Red Hot Chili Peppers), Jason Kaye των Jamiroquai και δεκάδες άλλοι από διαφορετικές γενιές, που επί δεκαετίες παρακολουθούν αυτό το ανθρώπινο μουσικό φαινόμενο.
