Άλλες εποχές, άλλες ηλικίες.
Πιτσιρικάδες έφηβοι, και χωρίς ντάντι να μας τα ακουμπάει, κάναμε αιματηρές οικονομίες απ’ το μικρό χαρτζιλίκι μας. Ο στόχος;
Ένας δίσκος το μήνα.
Εν προκειμένω, IAN HUNTER – Live, Welcome To The Club (1980). Και ήταν και διπλός, δηλαδή δυο μηνών οικονομίες… Να ‘ναι καλά ο φίλος που τον είχε και μου τον είχε γράψει σε κασέτα (maxell 90άρα), μέχρι ν΄αξιωθώ να τον αγοράσω.
Σαν τα μάτια μας τους προσέχαμε όμως τους δίσκους μας.
Ωραία ήταν.
A little less ego
A little more fight
Move over
‘Cause you’re standing in my light
https://www.youtube.com/watch?v=IqtY3zfb4ps