Sin Boy είναι ενδιαφέρον να τον ακούσει ένας μεγάλος, ακόμα και κοινωνιολογικά για τους στίχους του

Είμαι πενήντα φεύγα δεν μπορώ να πω ότι ήξερα τον Sin Boy ή τον Saske, ας πούμε, ούτε ότι μου αρέσει για να συγκινηθώ προσωπικά.. Αλλά όταν είδα τους διαλόγους επί του θέματος στα social άκουσα λίγο, Sin Boy. Είναι ενδιαφέρον.. Τι άλλο να πω. Νομίζω μάλιστα απαντάει στο μαμά του Saske.. . :-) Ελληνικό καινούργιο δεν ακούω κάτι..

Ο γιος μου, κάποιοι μαθητές, ακούν ραπ, διάφορα είδη. Τελευταία μου άρεσε εμένα η Idila! Πρόταση από νεότερη φίλη..Θέλω να πω παρακολουθούμε τη μουσική οι μεγαλύτεροι , επειδή κάποιοι νεότεροι μας εισάγουν σε αυτήν. Και αυτή είναι η ομορφιά της ζωής. Όσο για το Σαββόπουλο, αυτοί που τον κρίνουν τόσο αυστηρά σε ηθικά θέματα , δε νομίζω ότι τους συγκλόνισε ποτέ σαν καλλιτέχνης. Ίσως απλά διακόσμησε κι αυτός τα νιάτα τους σε μια γωνίτσα. Μαζί με άλλα. Νομίζω επίσης ότι ο Πανούσης ήταν σημαντικός καλλιτέχνης , και από τους νεότερους ο Δεληβοριάς.

Για μένα ο Σαββόπουλος είναι σημαντικός , όπως λέμε Παπαδιαμάντης, Σεφέρης.. Κάπως έτσι στη γενεαλογία..

Ο Sin Boy βεβαίως δεν είναι για να εκφραστώ εγώ στην ηλικία μου, και με τις αναφορές μου, αν και είναι όμορφο η τέχνη να μας ξαφνιάζει ευχάριστα σε όποια ηλικία. Εγώ ακούω τη μουσική σε μεγάλο βαθμό νοσταλγικά πια, βλέπω την εκπομπή carpool karaoke του James Corden με τον McCartney, και συγκινούμαι..

Δεν είναι ζωτική η μουσική για μένα , όπως ήταν κάποτε. Αλλά ο Sin Boy είναι ενδιαφέρον να τον ακούσει ένας μεγάλος, ακόμα και κοινωνιολογικά για τους στίχους του. Βλέπεις έναν καλλιτέχνη στη δουλειά του, κάποιον που εκφράζει κάτι, που προσπαθεί να συνδεθεί με άλλους , και στην έξω σκηνή, την αγωνία ενός νέου καλλιτέχνη. Πως θα εξελιχθεί δεν είναι σίγουρο, θα δείξει. Κατά τ΄άλλα τα παιδιά στις τάξεις που διδάσκω ακούνε Κωνσταντίνο Αργυρό και τέτοια.. Και οι περισσότεροι δεν αγαπούν το ραπ.. Δεν ξέρω ποιοι κάνουν επιτυχία τον Sin Boy ,αλλά πιθανόν είναι για τους "λάθος" λόγους.

Έτσι δεν ήταν κάποτε και με το Σαββόπουλο στην αρχή της μεταπολίτευσης; Τηρουμένων των αναλογιών, βεβαίως!

Είναι άνισο, νομίζω, όπως πολλά τέτοια τραγούδια, νέων παιδιών. Έχει δυνατά και όμορφα στοιχεία. Not Bad και ευχάριστο. Πώς θα ωριμάσει, τι θα κάνει μετά θα δείξει. Οι φίλοι, τα λεφτά, γρατζουνάνε λίγο τα αυτιά μας αυτά, πάνε ενάντια στις προσδοκίες μας, και ίσως με κάτι τέτοια να γίνεται και ντόρος στις παρέες. Να σπάνε και πλάκα , ειδικά στο μάμα. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι μερικές φορές εύκολα γίνεσαι πολύ γνωστός. Αυτό όταν γίνεται νωρίς είναι ρίσκο.. Από εκεί και πέρα θα φανεί καλύτερα τι ψάχνει, τι μπορεί.

Kωνσταντίνα