Με αφορμή το άρθρο για το διάσημο δίδυμο στέκομαι όχι στον David Soul, που έκανε και το πέρασμά του από το Billboard, αλλά στον Paul Michael Glaser. Ανήμερα το Πάσχα, μεταξύ πέψης - δυσπεψίας και ελαφράς ζάλης από φαγητό-οινοποσία - λες και δεν θα ξανατρώγαμε- ξαπλωμένος στον καναπέ, εξοπλισμένος με το τηλεχειριστήριο πετυχαίνω σε κάποιο κανάλι την έναρξη του A fiddler on the roof.
Η νοσταλγία χτύπησε κόκκινο, το flashback αναπόφευκτο ... και οι μνήμες ζωντανεύουν λες και ήταν εχθές... οικογενειακή έξοδος 1971 -εγώ Α' Δημοτικού- στο Ράδιο Σίτυ να δούμε σε πρώτη προβολή την ταινία A fiddler on the roof. Πώς θα φάνταζε μία τέτοια υπερπαραγωγή στα μάτια ενός εξάχρονου; Δέος.
Η μνήμη της ταινίας έμεινε ανεξίτηλη γιατί την επόμενη εβδομάδα αγοράστηκε από τον πατέρα το soundtrack το οποίο παιζόταν ώρες ατελείωτες για χρόνια, οπότε κάθε σκηνή του έργου αναβίωνε τη στιγμή που άκουγα το αντίστοιχο κομμάτι. Στην ταινία ο Paul Michael Glaser έχει ένα σημαντικό ρόλο και ενσαρκώνει έναν επαναστάτη φοιτητή στα χρόνια πριν τη Ρωσική Επανάσταση, ο οποίος εξορίζεται στη Σιβηρία, όπου προστρέχει η δεύτερη κόρη της πρωταγωνιστικής οικογένειας-η πιό όμορφη-για να ζήσει μαζί του.
Την ταινία την ξαναείδα την εποχή των videos και τώρα ήταν η τρίτη φορά. Κριτική ... ταινιάρα, χολιγουντιανή υπερπαραγωγή με απίθανες ερμηνείες και στην υποκριτική και στο τραγούδι, υπέροχα τραγούδια και μουσική Jerry Bock και adaptation John Williams, σενάριο εκπληκτικό από Joseph Stein (Zorba) που αγγίζει σίγουρα κάποιον που κατάγεται από Μικρά Ασία, Πόντο κλπ, με ένα όνειρο μέσα στο έργο πρόγονο του Thriller του MJ, σκηνοθεσία Norman Jewison (τι να πρωτοπείς) και πολλά πολλά άλλα διθυραμβικά σχόλια.
Δεν θα πολυλογήσω κι άλλο, απλά θα αναρωτηθώ σε ποιά ταινία να πάω το 12χρονο γυιό μου που να μην έχει superheroes (που δεν του αρέσουν), να μην είναι κινούμενα σχέδια και να πραγματεύεται θέματα σημαντικά ιστορικά χωρίς ακατάλληλες σκηνές και βωμολοχίες;
ΥΣ. If I were a rich man από την ταινία sample από Massive Attack, Gwen Stephanie κλπ
Gogo P
