Το bullying στο διαδίκτυο είναι το ίδιο σκληρό και ίσως χειρότερο από το σχολείο

Δεν υπάρχει ανάρτηση μας που να μην μπει κάποιος στην αναπαραγωγή του στο Facebook και να γράψει την δική του άποψη ή να αμφισβητήσει αυτά που γράφουμε.

Αυτό σε κάποιο βαθμό είναι θεμιτό, ο καθένας δικαιούται να έχει την δική του άποψη, αρκεί όμως να δέχεται και την άποψη του άλλου.

Εδώ έχουμε το φαινόμενο μερικά άτομα σε μόνιμη βάση να μπαίνουν και να βρίζουν επειδή δεν τους αρέσει αυτό που διαβάζουν.

Εδώ και σχεδόν μισό αιώνα που ασχολούμαι με τα μέσα, ποτέ δεν έσβησα ή δεν έδωσα τον λόγο σε κάποιον που διαφωνούσε μαζί μας, εκτός δύο περιπτώσεων που κάποιος δεν έκανε τίποτα άλλο από το να μπαίνει και να βρίζει χυδαία τους πάντες και αφού προηγουμένως τους προειδοποίησα, αλλά αυτοί συνέχισαν να βρίζουν.

Καθημερινά προσπαθώ με κόπο να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις που έχουν δημιουργηθεί από την απήχηση που έχει η σελίδα μας, από παντού σχεδόν αντιμετωπίζω καταστάσεις που με καταπιέζουν.

Η γυναίκα μου παραπονείται ότι δεν αφιερώνω χρόνο στην οικογένεια μας, ελάχιστοι επισκέπτες δίνουν δικές τους ερμηνείες στις αναρτήσεις, ο Πετρίδης ενοχλείται διαβάζοντας ανακρίβειες όπως το ότι δεν προβάλλουμε τα καινούργια, ενώ άλλοι μας κατηγορούν ότι προβάλλουμε τα καινούργια που είναι σκουπίδια, δηλαδή ένας φαύλος κύκλος.

Όταν έχεις τόσους πολλούς επισκέπτες μοιραίο είναι να υπάρχουν και κάποιοι που διαφωνούν, όμως εμείς δεν είμαστε ο ανώνυμος όμιλος, για πολλούς είμαστε το site του Πετρίδη, για μερικούς άλλους το site κάποιου που εκμεταλλεύεται το όνομα του Πετρίδη, όμως για την πλειοψηφία πια είμαστε ένα site στο οποίο μπορεί να βρει κανείς αυτά που ενδιαφέρουν έναν άνθρωπο σήμερα, γι' αυτό και αυξάνονται αυτοί που μας παρακολουθούν.

Ο καθημερινός εκφοβισμός από μια μερίδα επισκεπτών είναι δεδομένος, αυτοί το έχουν σαν συνήθεια να μπαίνουν και να προσπαθούν να προκαλέσουν την προσοχή, μερικοί το γράφουν απροκάλυπτα αυτό.

Εμείς από την πλευρά μας προσπαθούμε να επιβιώσουμε, κάτι ιδιαίτερα δύσκολο σε προεκλογική περίοδο γιατί θα λιγοστέψουν τα ελάχιστα χρήματα που εισπράττουμε γιατί θα πάνε εκεί που συμφέρει τις κομματικές επιδιώξεις του κάθε επιχειρηματία, όσο για την στήριξη σας και αυτή είναι ελάχιστη.

Αν δεν βρούμε κάποιο στήριγμα δεν ξέρω αν θα αντέξουμε για πολύ οικονομικά και ψυχολογικά, το ότι από μικροί ήμασταν πάντα εκτός κομματικών μηχανισμών δεν επιτρέπει καμία αισιοδοξία, είναι σκληρό, αλλά έξω από το μαντρί

είσαι τελειωμένος έλεγε κάποιος, δεν έχει σημασία αν αυτός που έπαιρνε τα δάνεια ανήκε στο τάδε κόμμα, όλοι αυτοί είναι βολεμένοι, εμείς είμαστε απελπιστικά άσχετοι με τους μηχανισμούς άντλησης χρημάτων από την πηγή που τροφοδοτεί χρόνια τους γνωστούς κύκλους, έχουμε ένα όνειρο, αλλά θα γίνει εφιάλτης.

Άλλοι πιστεύουν ότι υπερασπιζόμαστε τους μαύρους μουσικούς, άλλοι ότι κατηγορούμε τους λευκούς για ρατσισμό, για μουσική ελάχιστοι κάνουν κριτική, τα πάντα τα κρίνουν με κομματικά κριτήρια. Η ουσία είναι ότι φοβόμαστε συχνά να γράψουμε αυτό που θέλουμε

Κώστας Ζουγρής

Αν πιστεύεις ότι αξίζουμε την συνεισφορά σου, και έχεις την δυνατότητα, είναι εύκολο να το κάνεις. Με αποκλειστικές ενημερώσεις θα είσαι 'πιο κοντά στην μουσική'