Μέρα που πέρασε χωρίς μια πράξη αγάπης, είναι μια μέρα που χάθηκε…

Μέρα που πέρασε χωρίς μια πράξη αγάπης, είναι μια μέρα που χάθηκε…

Όλοι βρίσκουμε άφθονες ευκαιρίες να δείξουμε την αγάπη μας, δυστυχώς όμως, ελάχιστη αγάπη εκδηλώνεται στον κόσμο. Άνθρωποι κλαίνε και πεθαίνουν μόνοι. Γέροι περνούν τις τελευταίες μέρες τους χωρίς στοργή και αγάπη.

Σ’έναν κόσμο όπου η ανάγκη για εκδηλώσεις αγάπης είναι τόσο φανερή θα’πρεπε να συνειδητοποιήσουμε τη μεγάλη δύναμη που έχουμε να βοηθήσουμε και να θεραπεύσουμε ανθρώπους, μόνο με το άπλωμα του χεριού μας κι ένα ζεστό αγκάλιασμα. Η Τερέζα της Αβίλας μας ικέτευε «να συνηθίσουμε να κάνουμε πολλές πράξεις αγάπης, γιατί εξευγενίζουν και γλυκαίνουν την ψυχή μας».

Αργά το βράδυ, είναι μια καλή στιγμή να συλλογιστούμε τι κάναμε κι εμείς από τη μεριά μας ώστε να καλυτερεύσει ο κόσμος, για να γίνει ένα μέρος με περισσότερη φροντίδα και αγάπη.

Αν δε σκεφτόμαστε τα βράδια που πλαγιάζουμε, ας το εκμεταλλευτούμε αυτό σαν μια σπουδαία ευκαιρία να μεθοδεύσουμε τρόπους οι οποίοι θ’ άλλαζαν προς το καλύτερο τον κόσμο που ζούμε.

Δεν είναι ανάγκη να κάνουμε μεγάλα έργα – αρκούν απλές, καθημερινές πράξεις, εύκολα πραγματοποιήσιμες: ένα τηλεφώνημα που δεν το αποφασίζαμε, ένα σημείωμα με δυο λόγια που διαρκώς το αναβάλλουμε, κάποια έκφραση ευγνωμοσύνης που την παραμελούμε.

Όταν πρόκειται να δώσουμε αγάπη, οι ευκαιρίες είναι απεριόριστες και από κανέναν μας δε λείπει το ταλέντο.

Η αγάπη δεν είναι μόνο κάτι που νιώθεις. Είναι κάτι που κάνεις.

David Wilkerson

Οι περισσότεροι άνθρωποι, γνωρίζουν ελάχιστα για τα εργαλεία και τους μηχανισμούς που μπορούν να θέσουν σε κίνηση την αγάπη, να την κάνουν να δουλέψει και ν’ αποδώσει.

Δεν πρέπει να κατηγορούμε τον εαυτό μας για την απουσία αυτής της γνώσης, αφού την αγάπη τη μαθαίνουμε από το μοντελισμό, από ένα ολόκληρο σύστημα που χρησιμεύει ως πρότυπο. Δυστυχώς, όμως, στον τομέα αυτό, τα καλά πρότυπα σπανίζουν απογοητευτικά.

Είναι ενθαρρυντικό, ωστόσο, να ξέρουμε ότι τα εργαλεία για να γίνουμε καλύτεροι εραστές, καλύτεροι στην τέχνη της αγάπης, είναι προσιτά και διαθέσιμα σε όλους κι έχουμε πάντα τον καιρό να τα προμηθευτούμε.

Το ζήτημα είναι πολύ απλό. Για να κάνουμε μια αρχή, ένα σωστό ξεκίνημα, ρωτάμε τον εαυτό μας τι είναι αυτά, ποια πράγματα, δηλαδή, μας προσφέρουν τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση και ευτυχία.

Μόλις το συνειδητοποιήσουμε, πρέπει να δώσουμε με τη σειρά μας αυτά τα πράγματα σ’ εκείνους που αγαπάμε. Είναι ένας απλός και υπέροχος τρόπος για ξεκίνημα, για μια καλή αρχή.

Και από τη στιγμή που όλοι απαιτούν και χρειάζονται βασικά τα ίδια πράγματα για την ευτυχία, σπάνια μπορούμε να κάνουμε λάθος.

Όταν δίνουμε αυτό που έχουμε, είμαστε έτοιμοι να πάρουμε αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε.

Douglas M. Lawson

Απόσπασμα από το βιβλίο: Γεννημένοι Για Την Αγάπη – Leo Buscaglia – Εκδ. Γλάρος