Όποτε διακρίνεις κάποιον φόβο, κάνε ακριβώς το αντίθετο
΄΄Μην ακολουθείς το ένστικτο του φόβου που έχεις, γιατί θα σε κάνει έναν δειλό. Υποβιβάζεσαι ως άνθρωπος. Πρόκειται για εξευτελισμό που τον επέβαλες ο ίδιος στον εαυτό σου. Όποτε βλέπεις κάποιον φόβο, στρέψου εναντίον του! Ένα απλό κριτήριο: όποτε βλέπεις ότι υπάρχει ένας φόβος, στρέψου εναντίον του κι έτσι θα προχωρείς πάντα, θα μεγαλώνεις, θα διευρύνεσαι, θα πλησιάζεις πιο πολύ την στιγμή όπου το εγώ απλώς χάνεται – διότι η όλη λειτουργία του υπάρχει μέσω του φόβου. Και η απουσία τού εγώ είναι η φώτιση΄ δεν πρόκειται για κάτι το επιπλέον.
΄΄Μια απλή βασική αρχή: να θυμάσαι, ό,τι σε κάνει να φοβάσαι, ό,τι σε γεμίζει με φόβο, αποτελεί καθαρή ένδειξη ως προς το τι χρειάζεται να κάνεις. Χρειάζεται να κάνεις το αντίθετο ακριβώς. Δεν πρέπει να ακολουθείς το φόβο, πρέπει να πολεμήσεις το φόβο σου. Τη στιγμή που θα αποφασίσεις να πολεμήσεις το φόβο σου, θα είσαι καθοδόν προς τη φώτιση.΄΄
Διάλεγε το θάρρος
΄΄Ξέρω ότι ο φόβος είναι φυσικό πράγμα! Αλλά μην μείνεις παγιδευμένος εκεί. Άσε τον στην άκρη. Προχώρησε παρά τον φόβο. Να θυμάσαι πάντα: η διαφορά ανάμεσα στον θαρραλέο άνθρωπο και στον δειλό δεν είναι πως ο θαρραλέος άνθρωπος δεν νιώθει φόβο κι ο δειλός νιώθει φόβο – όχι. Δεν είναι εκεί η διαφορά. Και οι δυο νιώθουν φόβο! Στην ίδια αναλογία. Τότε πού βρίσκεται η διαφορά; Η διαφορά βρίσκεται στο ότι ο θαρραλέος άνθρωπος προχωρεί παρά τον φόβο του, ενώ ο δειλός σταματάει εξαιτίας του φόβου. Και οι δυο φοβούνται!
΄΄Αν μπορέσεις να βρεις έναν θαρραλέο άνθρωπο που δεν φοβάται, τότε πώς θα τον πεις θαρραλέο; Θα είναι μια μηχανή κι όχι άνθρωπος. Μόνο οι μηχανές δεν φοβούνται. Δεν αποκαλείς όμως θαρραλέες τις μηχανές. Πώς γίνεται να αποκαλείς μια μηχανή θαρραλέα; Θάρρος απλώς σημαίνει ότι κάτι συμβαίνει παρά τον φόβο. Υπάρχει ο φόβος, τρέμεις, αλλά δεν σε σταματάει αυτό, δεν σε εμποδίζει. Τον χρησιμοποιείς σαν σκαλοπάτι. Κλονίζεσαι, τρέμεις, εντούτοις όμως προχωρείς στο άγνωστο.
΄΄Υπάρχουν και οι δυο δυνατότητες μέσα σε κάθε άνθρωπο! Ο φόβος και το θάρρος. Όλα θα εξαρτηθούν από το ποιο από τα δυο θα διαλέξεις. Μην διαλέγεις ποτέ το φόβο. Σακατεύει. Παραλύει. Σε καταστρέφει χωρίς να σου δίνει την ευκαιρία να αναστηθείς. Το θάρρος επίσης θα σε καταστρέψει, η καταστροφή όμως εκείνη είναι πολύ δημιουργική – θα σου δώσει μια νέα γέννηση.
΄΄Ο φόβος και το θάρρος – καταστρέφουν και τα δυο – ο φόβος όμως καταστρέφει μόνον. Ο σπόρος σαπίζει. Όταν φυτεύεις το σπόρο του θάρρους στο έδαφος, επίσης πεθαίνει – αλλά δεν σαπίζει. Πεθαίνει… πεθαίνει και μετατρέπεται σε ένα νέο φαινόμενο. Εμφανίζεται ένας βλαστός.
΄΄Το θάρρος θα σε σκοτώσει όσο και ο φόβος, ο φόβος όμως θα σε σκοτώσει χωρίς να σου δώσει μια νέα ζωή. Διάλεξε το θάρρος – διάλεγε πάντα το θάρρος
Η ιδέα τού εγώ δημιουργεί το φόβο του θανάτου
΄΄Φοβάσαι να πεθάνεις; Ο Βούδας λέει: ΄Δεν μπορείς να πεθάνεις, διότι καταρχήν δεν υπάρχεις. Πώς γίνεται να πεθάνεις; Κοίτα μέσα στην ύπαρξή σου, πήγαινε βαθιά μέσα της. Δες΄ ποιος βρίσκεται εκεί για να πεθάνει; Δεν θα βρεις κανένα εγώ εκεί. Δεν υπάρχει λοιπόν καμιά δυνατότητα θανάτου. Μόνο η ιδέα τού εγώ δημιουργεί το φόβο του θανάτου. Όταν δεν υπάρχει κανένα εγώ, δεν υπάρχει κανένας θάνατος. Είσαι η απόλυτη σιωπή, η αθανασία, η αιωνιότητα – όχι ως εσύ, αλλά ως ένας ανοικτός ουρανός, αμόλυντος από κάθε ιδέα τού ΄εγώ΄, του εαυτού – απεριόριστος, απροσδιόριστος. Τότε δεν υπάρχει κανείς φόβος.
΄΄Ο φόβος εμφανίζεται επειδή υπάρχουν άλλα πράγματα. Θα χρειαστεί να τα εξετάσεις αυτά τα πράγματα και η εξέτασή τους θα αρχίσει να αλλάζει την κατάσταση. Μην ρωτάς λοιπόν, σε παρακαλώ, πώς μπορείς να τον ελέγχεις ή να τον σκοτώσεις. Δεν πρέπει να τον ελέγξεις, δεν πρέπει να τον σκοτώσεις. Δεν μπορεί να ελεγχθεί και δεν μπορεί να φονευθεί΄ μπορεί μόνο να γίνει κατανοητός. Ας γίνει η κατανόηση ο μόνος σου νόμος.΄΄
Προσπάθησε να καταλάβεις τι είναι ο φόβος
΄΄Το ζήτημα δεν είναι να απαλλαγείς από κάτι΄ το ζήτημα είναι μόνο να το κατανοήσεις. Κατανόησε το φόβο, τι είναι, και μην προσπαθείς να απαλλαγείς από εκείνον, γιατί τη στιγμή που αρχίζεις να προσπαθείς να απαλλαγείς από κάτι, δεν είσαι πρόθυμος να το κατανοήσεις – επειδή ο νους που κάνει τη σκέψη να απαλλαγεί από εκείνο είναι ήδη κλειστός. Δεν είναι ανοικτός στην κατανόηση, δεν δείχνει συμπάθεια. Δεν μπορεί να στοχαστεί ήσυχα΄ έχει ήδη αποφασίσει. Τώρα ο φόβος έχει γίνει το κακό πράγμα, το αμάρτημα, πρέπει λοιπόν να απαλλαγείς από αυτόν. Μην προσπαθείς να απαλλαγείς από τίποτα.
΄΄Προσπάθησε να καταλάβεις τι είναι ο φόβος. Κι αν αισθάνεσαι φόβο, τότε αποδέξου τον. Βρίσκεται εκεί. Μην προσπαθείς να τον κρύψεις. Μην προσπαθείς να δημιουργήσεις το αντίθετο. Αν έχεις μέσα σου φόβο, τότε έχεις μέσα σου φόβο. Αποδέξου τον ως μέρος της ύπαρξής σου. Αν μπορείς να τον αποδεχτείς, έχει ήδη εξαφανιστεί. Μέσω της αποδοχής, ο φόβος εξαφανίζεται΄ μέσω της άρνησης, ο φόβος αυξάνεται.΄΄
Ο φόβος είναι μια παθητική μορφή θυμού
΄΄Η ζωή πρέπει να περιβάλεται από αγάπη, όχι από φόβο. Ο φόβος είναι αυτός που προκαλεί το θυμό. Ο φόβος είναι αυτός που δημιουργεί στο τέλος τη βία. Το έχεις παρατηρήσει; Ο φόβος είναι μια θηλυκή μορφή του θυμού κι ο θυμός είναι μια αρσενική μορφή του φόβου. Ο φόβος είναι μια παθητική μορφή του θυμού κι ο θυμός είναι μια ενεργητική μορφή του φόβου. Μπορείς λοιπόν να αλλάξεις το φόβο σε θυμό πολύ εύκολα και τον θυμό σε φόβο – πολύ εύκολα.
΄΄Λέω, ΄Δοκιμάστε το!΄ Και είναι ένα είδος αποκάλυψης ακόμη και για εκείνους. Αν μπορούν να κτυπούν το μαξιλάρι με πραγματικό, καυτό θυμό, αμέσως εξαφανίζεται ο φόβος, διότι η ίδια εκείνη ενέργεια μεταστρέφεται και γίνεται ενεργητική. Ήταν ανενεργή και τότε αποτελούσε τον φόβο. Ο φόβος είναι η ριζική αιτία του μίσους, του θυμού, της βίας.΄΄
