Η μουσική ακολουθεί τους όρους που δουλεύει το σύστημα σήμερα, τα λεφτά πάνε στα λεφτά

Η μουσική ακολουθεί τους όρους που δουλεύει το σύστημα σήμερα, τα λεφτά πάνε στα λεφτά

Από τον Κώστα Ζουγρή

Συχνές οι αντιπαραθέσεις για το αν το Χιπ χοπ είναι μουσική, ή τρόπος έκφρασης των μαύρων Αμερικανών ή πιτσιρικάδων σε όλο τον πλανήτη που δεν έχουν και ιδιαίτερη σχέση με την μουσική.

Λίγο πολύ αυτές οι αντιπαραθέσεις υπήρχαν σχεδόν σε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες.

Στην δεκαετία του '50 δεν νομίζω οι μεγαλύτεροι να αγάπησαν ξαφνικά το ροκ εν ρολ, θυμάμαι στην Ελλάδα τα τραγούδια της Λατινικής Αμερικής και η μουσική μπλουζ, όπως αποκαλούσαν τα ήρεμα χορευτικά τραγούδια, ήταν στην κορυφή του ενδιαφέροντος των νέων της εποχής.

Στην δεκαετία του '60, δεν το συζητάμε, μετά το '70 οι περισσότεροι αποδέχθηκαν τα μουσικά κινήματα της δεκαετίας.

Το ίδιο συνέβη, λίγο-πολύ και στις επόμενες δεκαετίες, ειδικά στην δεκαετία του '80 το Χέβυ Μέταλ για πολλά χρόνια ήταν η αγαπημένη μουσική της νεολαίας και ελάχιστα συγκροτήματα ανέβαιναν στα τσαρτς, γιατί τότε δεν υπήρχαν τα streaming, δεν συζητάμε για το ραδιόφωνο που τα αγνοούσε εντελώς.

Το Χιπ χοπ έχει απήχηση στους νέους και φέρνει χρήματα στις εταιρείες γι' αυτό έχουν στρέψει εκεί το ενδιαφέρον τους.

Διάβασα χθες μία είδηση που πραγματικά μου προκάλεσε σοκ, το μερίδιο αγοράς για την μουσική στη Αμερική στο πρόσφατο τοπ 200 των άλμπουμ είναι Universal 55%, Sony 28%, Warner 16% και ανεξάρτητες εταιρείες μόλις 1%.

Ότι συμβαίνει σε όλη την κοινωνική ζωή, συμβαίνει και στην δισκογραφία, νομίζω λοιπόν ότι έχει μία βάση η συχνή έκκληση μου για βοήθεια.

Είναι αδύνατον να επιζήσουμε χωρίς την βοήθεια κάποιου, οι κυβερνήσεις έχουν άλλη γραμμή, ακολουθούν κι' αυτές το σύστημα, μπορούμε να το σώσουμε εμείς; όχι βέβαια, όμως δεν θα παραδοθούμε και θα συνεχίσουμε να αναζητούμε ότι αξίζει να διαβάζετε, να βλέπετε και να ακούτε, κόντρα στο σύστημα.

Δεν έχουμε σχέση με τον Δον Κιχώτη όμως δεν θέλουμε να έχουμε σχέση με το κατεστημένο.

Όλα τα μεγάλα μουσικά περιοδικά έχουν αλλάξει ιδιοκτήτες και πέρασαν σε μεγάλες εταιρείες που ελέγχουν δισκογραφικές και κυρίως συναυλίες.

Και εμείς ενοχλούμε επειδή προωθούμε την ιστορία της μουσικής και κάνουμε αναφορές για βοήθεια επιπέδου αξίας Κυριακάτικου καφέ, εντάξει είναι τυχαίο που όλες οι τηλεοράσεις μας πλασάρουν εκπομπές σαν τις τρέχουσες εισπράττοντας συχνά την αξία συμμετοχών για το ποια είναι η πιο όμορφη.

Το Χιπ χοπ είναι η μουσική του καιρού μας, αρκετά από τα τραγούδια του δεν είναι άσχημα, πρέπει όμως να υπάρχουν σαν ενημέρωση μαζί με όλα τα άλλα και αυτό κάνουμε. Αν μπορείτε και θέλετε το στηρίζετε, αν όχι, τουλάχιστον ας πατάτε τα link και όχι σε 10000 άτομα που παρέλαβαν την καταπληκτική ερμηνεία του Bob Dylan στο Like A Rolling Stone να το ανοίγει μόλις το 1,5% και μετά να κάνει παράπονα για άλλες αναρτήσεις.

Δείξτε την αγάπη και το ενδιαφέρον σας για την μουσική συμμετέχοντας, όχι με γκρίνια χειρότερη από την δικιά μου.

Καλή Κυριακή