Ο νονός των Rolling Stones και πατέρας του σύγχρονου μπλουζ
Τα τελευταία 100 χρόνια έχουν εμφανισθεί αρκετά είδη μουσικής. Από αυτά έχουν επιβιώσει ελάχιστα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 30 ετών, ενώ ακόμα λιγότεροι είναι οι καλλιτέχνες σ' αυτό το διάστημα που η επιρροή και η φήμη τους κατάφεραν να σπάσουν το φράγμα του χρόνου και να γίνουν κομμάτι της καθημερινής μουσικής πραγματικότητας.
Ξεχωριστή θέση στην ομάδα αυτών που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη μουσική του περασμένου αιώνα, κατέχει ο McKinley Morganfield, που έγινε γνωστός με το όνομα Muddy Waters και πήρε το μπλουζ από το Μισισίπι, το μετέφερε στο Σικάγο και από εκεί σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο πατέρας του μπλουζ, που ξεκίνησε από το Σικάγο, όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του είδους, καταλαμβάνει τη 17η θέση στη λίστα με τους σημαντικότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών, την οποία έχει δημιουργήσει το αμερικανικό περιοδικό Rolling Stone.
Ο Muddy, που ήταν ο δεύτερος γιος του Ollie Morganfield και της Bertha Jones, οι οποίοι συνολικά απέκτησαν 12 παιδιά, γεννήθηκε στις 4 Απριλίου του 1913, στο Rolling Fork, μία μικρή πόλη του Μισισίπι, η οποία κατοικούνταν από μαύρους, εργάτες σε βαμβακοφυτείες του αμερικανικού Νότου. Ο θάνατος της μητέρας του, όταν αυτός ήταν μόλις 3 ετών, οδήγησε τον πατέρα του στο να τον αφήσει να ζήσει με τη γιαγιά του, Della Jones, στην πόλη Clarksdale.
Ο πατέρας του έπαιζε κιθάρα και όλοι τριγύρω του ασχολούνταν καθημερινά με τη μουσική. Έτσι και ο Muddy έμαθε μικρός να παίζει φυσαρμόνικα και σύντομα έγινε μέρος της μουσικής σκηνής της πόλης, αφού όταν δεν δούλευε στις βαμβακοφυτείες, ψάρευε στα ποτάμια της περιοχής βουτηγμένος στις λάσπες και πουλούσε την πραμάτεια του σε διάφορους νυχτερινούς χώρους, όπου και παρέμενε, όταν ξεπουλούσε, για να παρακολουθήσει τη μουσική που έπαιζαν· γι' αυτό πήρε άλλωστε και το παρατσούκλι Muddy.
Στα 15 του χρόνια απέκτησε την πρώτη του κιθάρα, μαθήματα του έκανε ο Scott Bohanna, ο οποίος ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερός του. Δύο χρόνια αργότερα είχε τη δική του μικρή μπάντα, μέλος της οποίας ήταν και ο βιολιστής Son Simms.
Στις αρχές της δεκαετίας του '30 είχε ήδη γνωρίσει αρκετά γνωστά ονόματα από τον χώρο του μπλουζ, όπως οι Charley Patton, Willie Brown, Robert Johnson και ο Son House, που έπαιζαν στην περιοχή του Μισισίπι. Σε μια περίοδο μάλιστα που ο Son House έπαιζε για 4 εβδομάδες στο Clarksdale, ο Muddy Waters πήγαινε και τον παρακολουθούσε κάθε βράδυ. Όλοι αυτοί βοήθησαν τον νεαρό μουσικό να διαμορφώσει τη δική του άποψη για τα μπλουζ.
Από το 1935 εγκαταλείπει τη δουλειά του στη φυτεία και ασχολείται αποκλειστικά με τη μουσική. Αυτοί που τον παρακολουθούσαν να παίζει κάθε Σάββατο, σύντομα ξεχωρίζουν τη φωνή του και το χαρακτηριστικό παίξιμο της κιθάρας του και το 1940 αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα.
Οι μουσικολόγοι John Work και Alan Lomax, που είχαν πάει στο Clarksdale για να αναζητήσουν τον Robert Johnson, ο οποίος όμως δεν ζούσε πια, θα ηχογραφήσουν τη φωνή του σε δίσκο για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1941 και ο Waters που θα την ακούσει, θα σκεφθεί ότι «πράγματι αυτό το αγόρι που ακούω έχει πολύ καλή φωνή και μπορεί να τα καταφέρει στον χώρο του μπλουζ». Ετσι, αποκτώντας αυτοπεποίθηση, θα αρχίσει να κάνει περιοδείες για πρώτη φορά μακριά από το Μισισίπι. Η μουσική που ακουγόταν εκείνη την εποχή ήταν η τζαζ και ονόματα όπως οι Glenn Miller, Art Tatum και Benny Goodman κυριαρχούσαν παντού, ενώ το Μισισίπι και οι κάτοικοί του παρέμεναν πιστοί μόνο στα μπλουζ.
Ο Muddy Waters το 1943 θα αποφασίσει να πάει να δοκιμάσει την τύχη του στο Σικάγο.
Στην αρχή τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα γι' αυτόν. Θα εργασθεί σε χαρτοβιομηχανία και στη συνέχεια ως οδηγός φορτηγών, αλλά ο θείος του, με τον οποίο συγκατοικούσε, θα του αγοράσει την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα και θα τον παρουσιάσει σε διάφορα κλαμπ της πόλης, όπου και θα γνωρίσει μουσικούς των μπλουζ, όπως οι Sonny Boy Williamson, Big Bill Broonzy και Eddie Boyd. Ολοι θα του δώσουν σημαντικές συμβουλές, τις οποίες θα αξιοποιήσει στη συνέχεια.
Εκείνη την περίοδο, που το κοινό παρακολουθούσε μουσικούς όπως ο Nat King Cole και ο Billy Eckstine, ο Muddy Waters έκανε συνέχεια εμφανίσεις σε μικρούς χώρους, συνήθως ταβέρνες και μικρά κλαμπ, όπου παρουσίαζε τα μπλουζ με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, με συνέπεια σύντομα όλοι να μιλούν για τον κιθαρίστα από το Μισισίπι που έπαιζε τα μπλουζ όπως κανένας άλλος.
Το 1947 θα ηχογραφήσει το πρώτο του εμπορικό άλμπουμ για την εταιρεία Okeh, που ήταν κάτω από την ομπρέλα τής τότε CBS, η οποία όμως δεν θα το κυκλοφορήσει στην εποχή του αλλά αρκετά χρόνια αργότερα, όταν πια γίνει διάσημος. Στη συνέχεια, ο Sunnisland Slim τον παρουσιάζει στη δισκογραφική εταιρεία Aristocrats, ιδιοκτήτες της οποίας ήταν τα αδέλφια Phil και Leonard Chess, δημιουργοί της εταιρείας Chess, που πρόσφατα η ιστορία της έγινε και ταινία με τον τίτλο Cadillac Records. Πρωταγωνιστούν η Beyonce (και συμπαραγωγός της ταινίας) στον ρόλο της Etta James και ο Jeffrey Wright στον ρόλο του Muddy Waters. Τα στούντιο της Chess στο Σικάγο θα επισκεφθούν οι Rolling Stones στην πρώτη τους επίσκεψη στην Αμερική, θέλοντας να δουν από κοντά τον καλλιτέχνη από τραγούδι του οποίου πήραν το όνομά τους. Ο Muddy Waters θα ηχογραφήσει τα πρώτα του πετυχημένα τραγούδια στις αρχές της δεκαετίας του '50 και οι πρώτες του επιτυχίες θα είναι τα Louisiana Blues, Long-distance Call και She Moves Me.
Θα ακολουθήσει το Rollin' Stone, το τραγούδι που όχι μόνο θα επηρεάσει κιθαρίστες όπως ο Jimi Hendrix, αλλά θα δώσει το όνομα σε ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα του ροκ, τους Rolling Stones. Αυτός που το διάλεξε ήταν ο Brian Jones, φανατικός φίλος της μουσικής του. Οι Rolling Stones θα ηχογραφήσουν, για τη δεύτερη πλευρά στο πρώτο τους σινγκλ, το Ι Want Το Be Loved· το Mannish Boy θα είναι ένα από τα τραγούδια του Love You Live, ενώ ο Mick Jagger στις πρώτες εμφανίσεις του με την μπάντα του Alexis Corner θα τραγουδήσει το Hoochie Coochie Man. Το Rolling Stone θα εμπνεύσει επίσης τον Dylan να γράψει το Like Α Rolling Stone, που με τη σειρά του θα οδηγήσει στη δημιουργία του μουσικού περιοδικού Rolling Stone. Ο Muddy Waters ήταν αυτός που βοήθησε τον Chuck Berry να αποκτήσει το πρώτο του δισκογραφικό συμβόλαιο.
Μέχρι τον θάνατό του, το 1983 (30 Απριλίου), θα ηχογραφήσει πολλούς δίσκους που θα δώσουν υλικό για διασκευές σε δεκάδες ονόματα από τον χώρο του ροκ.
Εκτός από τους Rolling Stones και τον Hendrix, θαυμαστές του Muddy Waters έχουν δηλώσει κατά καιρούς και οι Elvis Presley, Rod Stewart, Animals, Led Zeppelin, The Band, που τον προσκάλεσαν μάλιστα και στο Last Waltz, την αποχαιρετιστήρια εκδήλωση στην οποία συμμετείχαν πολλά αστέρια της μουσικής, Ted Nugent, Jeff Beck, Humble Pie, Allman Brothers, Manfred Mann, The Butterfield Blues Band, AC/DC, Eric Clapton, The Doors, The Yardbirds, Bob Dylan, Cream, Van Morrison κ.ά.
Μπορεί άλλοι καλλιτέχνες, όπως ο Β.Β. King, να έχουν περισσότερες πωλήσεις από τον χώρο των μπλουζ ή να έχουν γίνει θρύλοι, όπως ο Robert Johnson, κανείς όμως δεν έχει επηρεάσει τη μουσική όσο ο Muddy Waters, ο οποίος θεωρείται και ο πατέρας του βρετανικού μπλουζ, που έκανε την εμφάνισή του στις αρχές της δεκαετίας του '60.
