11 τοξικές φράσεις που δεν πρέπει ποτέ να λέμε στον εαυτό μας...

11 τοξικές φράσεις που δεν πρέπει ποτέ να λέμε στον εαυτό μας...

Ακολουθούν μερικές φράσεις που ακούμε συχνά κατά τον εσωτερικό μας διάλογο αλλά τις οποίες δεν πρέπει ποτέ να λέμε στον εαυτό μας.

1. «Πρέπει να Πετυχαίνω σε Όλα Όσα Κάνω»

Η ζωή είναι κάτι πολύ περισσότερο από το διαχωρισμό σε νικητές και ηττημένους. Οι πολωμένες σκέψεις που βασίζονται στη λογική του όλα ή τίποτα δεν είναι υγιείς. Η αποτυχία είναι συχνά η βάση της επιτυχίας. Να θυμάστε ότι σημαντικές ανακαλύψεις όπως οι ακτίνες Χ και η πενικιλίνη ήταν αποτέλεσμα ενός αριθμού αποτυχιών.

2. «Αν δεν το καταφέρω αυτό, είμαι αποτυχημένος/η»

Και πάλι: τα λάθη και οι αποτυχίες συχνά οδηγούν στην επιτυχία. Δεν έχει νόημα να σκέφτεστε: «αν κάνω λάθος, έχω αποτύχει». Πρέπει να δίνετε στον εαυτό σας την ευκαιρία και το δικαίωμα να κάνει λάθος, καθώς αυτό θα σας επιτρέψει να επιτύχετε αυτό που ξεκινήσατε να κάνετε.

3. «Αν δεν δεχτώ την αποδοχή και την έγκριση των άλλων, δεν θα είμαι ευτυχισμένος/η»

Αυτή είναι μια συνηθισμένη πεποίθηση. Είναι σημαντικό να μην αισθανόμαστε ότι μας απορρίπτουν, όμως δεν είναι απαραίτητο αλλά και δεν είναι καν δυνατόν να μας αποδέχονται όλοι. Πρόκειται για μια πραγματικότητα με την οποία πρέπει να ζήσουμε και κάτι που θα μας βοηθήσει να αποδεχτούμε τον εαυτό μας.

4. «Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Σε χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένος/η»

Αυτό το είδος σκέψης προέρχεται από μια παρανόηση σχετικά με την αγάπη για τους άλλους και για τον εαυτό μας. Η αγάπη πρέπει να είναι αμοιβαία, ευρεία και αμερόληπτη, χωρίς δεσμεύσεις. Αν η αγάπη και η εξάρτηση συνυπάρχουν, αλληλοκαταστρέφονται.

5. «Αν δεν συμφωνείς μαζί μου, είναι επειδή δεν με συμπαθείς»

«Κανένας δεν βλέπει την αξία μου, επειδή δεν αξίζω». «Η προσωπική μου αξία εξαρτάται από τη γνώμη των άλλων για μένα». Για τους περισσότερους από μας, η κριτική είναι συνώνυμη της απόρριψης.Όπως είπε κάποτε ο Emerson: «ας μην μου επιτραπεί ποτέ να πέσω στο κοινό σφάλμα του να φαντάζομαι ότι διώκομαι όποτε αντικρούομαι».

6. «Δεν αντέχω να μου λένε οι άλλοι τι να κάνω»

Προφανώς πρέπει να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεών μας, όμως δεν θα πρέπει να αγνοούμε τους άλλους όταν δίνουν συμβουλές ή εκφράζουν γνώμες. Η συνεργασία δεν μας εμποδίζει να δίνουμε αξία στον εαυτό μας και να ενισχύουμε την ταυτότητά μας, αλλά μάλλον μας βοηθάει να γινόμαστε καλύτεροι.

7. «Δεν είμαι αρκετά καλός/ή»

«Δεν μπορώ. Δεν θα τα καταφέρω ποτέ». Το μόνο που έχουμε να σας πούμε είναι να μην ξεχνάτε μία πολύ σημαντική υπόθεση στη ζωή: αν πιστεύετε περισσότερο ότι μπορείτε παρά ότι δεν μπορείτε, τελικά θα έχετε δίκιο. Δηλαδή, θέλω σημαίνει μπορώ και το πρώτο βήμα είναι να προσπαθήσετε ξανά και ξανά. Αυτό που πιστεύετε καθορίζει το πώς θα ενεργήσετε, σε τέτοιο βαθμό που τελικά επιβεβαιώνεται αυτό που τόσο φοβάστε ότι θα συμβεί, επειδή εσείς τελικά το φέρνετε στη ζωή σας. Πρόκειται γι’αυτό που ονομάζεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

8. «Μην εμπιστεύεσαι κανέναν, να βρίσκεσαι πάντα σε επιφυλακή»

Δεν έχουμε εμπιστοσύνη επειδή γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι κάνουν λάθη, ότι κι εμείς κάνουμε λάθη και θέλουμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας από τα λάθη. Μια υγιής δυσπιστία πιθανώς έχει νόημα σε ορισμένες καταστάσεις, όμως να την αφήνετε πίσω σας όταν δεν είναι πλέον απαραίτητη και προκαλεί μονάχα ζημιά. Αν δεν το έχουμε αυτό υπόψη, παραμένουμε κλειστοί απέναντι στους άλλους και εμποδίζουμε την προσωπική μας εξέλιξη.

9. «Είμαι καλύτερος/η από όλους τους άλλους»

Κανένας δεν αξίζει περισσότερο από όλους τους άλλους. Η ταπεινότητα αποτελεί το θεμέλιο της αξιοπρέπειας και της τιμής. Το να αισθάνεστε ανώτεροι από τους άλλους θα οδηγήσει σε μια υπεροπτική συμπεριφορά που δεν είναι καθόλου επιθυμητή. Είναι γνωστό το ρητό του Σωκράτη, ενός από τους πιο φημισμένους φιλοσόφους στον κόσμο: «η μόνη αληθινή σοφία είναι να γνωρίζεις ότι δεν γνωρίζεις τίποτα». Αντιφατικό; Ίσως όχι και τόσο. Αξίζει να το σκεφτείτε.

10. «Είμαι άχρηστος/η»

Δεν υπάρχει αχρηστία. Με το να σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο ή με το να λέμε «είμαι ανάξιος/α», το μόνο που καταφέρνουμε είναι η απώλεια της κινητοποίησης και η εγκατάλειψη των φιλοδοξιών και των ενδιαφερόντων μας.

11. «Δεν μου αξίζει η αγάπη»

Αντί αυτού πρέπει να λέμε ότι μας αξίζει το καλύτερο. Ο πόνος είναι αναπόφευκτος όταν κάποιος αποστασιοποιείται από μας, όμως, για να επιστρέψουμε σε μια προηγούμενη σκέψη, η μοναδική αληθινή και αυθεντική αγάπη είναι αυτή που υπάρχει μέσα μας. Αυτό θα μας βοηθήσει να βάλουμε στην άκρη την παράλογη ανάγκη για στοργή, που συγχέεται με το μαγικό συναίσθημα της αγάπης.

Όλες οι φράσεις που μεταφέρουν διακριτικά το μήνυμα «πρέπει να κάνω αυτό» ή «πρέπει να είμαι αυτό» οπωσδήποτε είναι εν δυνάμει αρνητικές για μας.

Πηγή: healingeffect.gr