Το προχθεσινό δυστύχημα στην Εθνική οδό συνεχίζει να προκαλεί συζητήσεις με το μέγεθος της τραγωδίας που στέρησε την ζωή σε 3 νέους ανθρώπους, 1 παιδί και από ότι λένε και ένα παιδί που επρόκειτο να γεννηθεί, αφού η άτυχη γυναίκα ήταν έγκυος.
Δεν θα μπω στην διαδικασία να σας γράψω για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας, όπου εδώ και χρόνια η παραβατικότητα σε όλους τους τομείς θυμίζει καταστάσεις που θα ζούσαν οι άνθρωποι 100 χρόνια πριν.
Θα σας γράψω αυτό που ζω καθημερινά στην γειτονιά μου που είναι μία περιοχή εκτός κέντρου, αμιγώς περιοχή για κατοικίες, και στο σύνολο της με μονόδρομους.
Τολμώ να πω ότι κάθε μέρα, παρά την περιορισμένη κίνηση, σε ποσοστό 50% τα οχήματα παραβιάζουν τα απαγορευτικά σήματα, έστω για ένα στενό, για να αποφύγουν να κάνουν μερικές εκατοντάδες μέτρα περισσότερα.
Ο δήμος λέει ότι υπεύθυνη είναι η τροχαία, η τροχαία λέει ότι είναι το υπουργείο και ο κόσμος που καθημερινά τρακάρει ότι φταίει η κακιά του τύχη,
Λίγο πιο πάνω, μπαίνοντας σε δρόμους που έχουν μεγάλη κυκλοφορία, γιατί είναι κοντά σε έξοδο της εθνικής οδού, πρέπει να περιμένει κανείς και 5' για να περάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο που είναι δίπλα στην κεντρική πλατεία, 50 μέτρα από τα γραφεία της τροχαίας του δήμου μας.
Κι όμως ελάχιστοι οδηγοί σταματούν στις λευκές γραμμές για πεζούς, και παραχωρούν την προτεραιότητα, και συνέχεια τρέχουν να προλάβουν τον χρόνο αδιαφορώντας για τους συνανθρώπους τους.
Τα αυτοκίνητα είναι για να μας εξυπηρετούν, όχι για να δείχνουμε την ψεύτικη μαγκιά μας.
Κώστας Ζουγρής
