Με αφορμή την απονομή των βραβείων Grammy που πλησιάζει... Θυμόμαστε το 1967...

Από τον Θεόδωρο Φαχουρίδη

Σε λίγες ημέρες, στις 12 Φεβρουαρίου, θα λάβει χώρα η 59η απονομή των βραβείων γκράμμι, στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας. Από τον Μάιο του 1959 που πραγματοποιήθηκε η πρώτη απονομή, τραβάει την προσοχή αυτών που ενδιαφέρονται για τη μουσική. Παρόλες τις ατέλειες που μπορεί να έχει μια βραδιά βραβείων και ανεξάρτητα με τις διαφωνίες που κάποιος μπορεί να έχει με τις βραβεύσεις, πιστεύω ότι όλοι κρυφοκοιτάμε το τι έχει γίνει, σαν μια απαγορευμένη απόλαυση.

Όπως κάθε χρονιά τα προγνωστικά από τις 6 Δεκεμβρίου που ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες, δίνουν και παίρνουν για όλες τις κατηγορίες και όχι μόνο για τις «μεγάλες». Υπάρχουν και αυτοί που λατρεύουν τα στατιστικά και τα ιστορικά ρεκόρ…

Θα πάρει η Beyonce τα οκτώ γκράμμι από τις εννιά υποψηφιότητές της που της χρειάζονται για να γίνει η πιο πολυβραβευμένη γυναίκα στην ιστορία του θεσμού; Ο Kanye West πρέπει να δείξει μια αξιοζήλευτη συνέπεια, τα επόμενα χρόνια των ηχογραφήσεων του, για να πλησιάσει τον αξεπέραστο προς τον παρόν, Ούγκρο με την αγγλική υπηκοότητα, Sir Georg Solti και τα 31 βραβεία του από ένα εντελώς διαφορετικό χώρο. Έχει φύγει βέβαια από τη ζωή πριν 20 χρόνια επομένως μπορεί να τα καταφέρει.

Οι νεαρές The Peasall Sisters, του εκπληκτικού φιλμ και σάουντρακ του O Brother, Where Art Thou?, που βραβεύτηκαν το 2002 δεν έχουν ακόμη, 15 χρόνια μετά, «απειληθεί» να βρεθεί νεότερος νικητής. Πόσο να είναι κάποιος στο μέλλον άραγε, 6 ετών;

… και μπορούμε να συνεχίσουμε για ώρες. Με αφορμή την τελευταία αναφορά σας οδηγώ σε έναν άλλον καλλιτέχνη με έναν δίσκο του που και αυτός είχε κυκλοφορήσει δύο χρόνια πριν βραβευτεί. Δεν ήταν βέβαια το πρώτο του. Κοιτάζοντας τις φετινές υποψηφιότητες οδηγήθηκα σχεδόν αβίαστα σε ένα κλασσικό άλμπουμ, μια εκπληκτική κυκλοφορία. Είναι όχι άλλη από τον δίσκο του Frankie, 50 χρόνια πριν, A Man and His Music του 1965. Ήταν το τρίτο γκράμμι που έπαιρνε ο καλλιτέχνης για άλμπουμ της χρονιάς, κάτι που έχει πετύχει επίσης μόνο ο λατρεμένος Stevie.

Ο μεγάλος ερμηνευτής παρουσίαζε την μέχρι τότε καριέρα του. Για να μπορεί να καλυφτεί όσο καλύτερα γινόταν η περίοδος από το 1939, επαναηχογράφησε αρκετά από τα τραγούδια της καριέρας του που είχαν κυκλοφορήσει αρχικά με τις RCA, Columbia και Capitol Records. Σε απίστευτη ηχητική ποιότητα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια σπάνια καριέρα. Επιπλέον ανάμεσα στα τραγούδια αναφέρει ιστορίες για τις ηχογραφήσεις, παρουσιάζει τις διάφορες περιόδους του, τα όνειρά του, κάνοντας το απόκτημα εκτός του ιδανικών ηχογραφήσεων και άκρως συλλεκτικό. Για την κυκλοφορία αυτή ηχογραφήθηκαν ειδικά και τρία τραγούδια, τα «I'll Never Smile Again», «Come Fly With Me» κα το «Love and Marriage».

Τα πεντηκοστά γενέθλια του ο Frankie εκτός από τη συγκεκριμένη δουλειά τα γιόρτασε και με ένα ωριαίο πρόγραμμα με τον ίδιο τίτλο που παίχτηκε στον αέρα δύο εβδομάδες πριν τα κλείσει, όπου ερμηνεύτηκαν και κάποια από τα 32 τραγούδια που περιέχει το διπλό βινύλιο. Η μεγάλη του επιτυχία του σόου, βραβευμένο και με Emmy, θα έχει ως συνέπεια δύο συνέχειες : A Man and His Music – Part II (1966), εμφανίστηκε και η κόρη του Nancy Sinatra, και το A Man and His Music + Ella + Jobim (1967), μαζί με τους Ella Fitzgerald και Antonio Carlos Jobim.

All Or Nothing At All

Σύνθεση Harry James του 1939 αλλά επιτυχία το 1943, το τραγούδι με το οποίο ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα, που αποτέλεσε και την αφορμή για τη συνεργασία με τον Tommy Dorsey, ένα είδος μέντορα για τη φωνή…

Come Fly With Me

Young At Heart

Τεράστια επιτυχία του 1953, η πρώτη εκτέλεση αυτού του πολυδιασκευασμένου τραγουδιού, ανήκει στον Sinatra. Ακούγεται και στο άνοιγμα και κλείσιμο της ταινίας του με την Doris Day του 1954.

I've Got You Undre My Skin

20 χρόνια μετά την πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού το 1936 από την Virginia Bruce., η σύνθεση του τεράστιου Cole Porter, που πρωτοερμήνευσε το 1946, θα την ξαναηχογραφήσει στην περίφημη big band εκδοχή του Nelson Riddle, επηρεασμένη από το bolero του Ravel.

The September of My Years

Το κλείσιμο του άλμπουμ, υπάρχει και στον ομότιτλο δίσκο της ίδιας χρονιάς που και αυτός κέρδισε βραβείο γκράμμι για καλύτερος δίσκος της χρονιάς στην απονομή όμως του 1966.

Την σπάνια ξύλινη έκδοση των 2000 αντιτύπων, με την μεταλλική πλάκα μπροστά και την υπογραφή του Frank Sinatra, την είχα βρει κάποτε στο ebay να πιάνει την τιμή των 400 δολαρίων, αναρωτιέμαι αν την έχει κάποιος στην Ελλάδα…