Από επιστολή σε εφημερίδα
Κύριε διευθυντά
Οταν η μεσαία τάξη φτωχοποιείται, η δημοκρατία στον δυτικό κόσμο θα υποφέρει, διότι ο κορμός της δημοκρατίας είναι η μεσαία τάξη. Η μακροχρόνια ανεργία, ιδιαίτερα των νέων, τους στερεί τη δημιουργία της δουλειάς, της ελπίδας για το μέλλον, της δυνατότητας να κτίσουν και να προγραμματίσουν μια ζωή, μια οικογένεια. Ανθρωποι ανασφαλείς, απελπισμένοι, θα βρουν ανταπόκριση στα λαϊκιστικά κόμματα της Αριστεράς ή της Δεξιάς. Δηλαδή στον κομμουνισμό ή τον φασισμό. Μυρίζει Ευρώπη πριν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο δημοκρατικός κόσμος, Ευρώπη - ΗΠΑ - Καναδάς - Αυστραλία - Ιαπωνία, που κτίσαμε κλονίζεται.
Οταν οι πολιτικοί του δυτικού κόσμου, χέρι χέρι με το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις πολυεθνικές, αποφάσισαν να πάνε την παραγωγή στην Ανατολή και να εκμεταλλευθούν την πάμφθηνη εργασία κατά βάση εξαθλιωμένων ανθρώπων για δυτικά δεδομένα και να πουλούν με μεγάλο κέρδος στη δυτική μεσαία τάξη, δανείζοντάς της αφειδώς χρήματα για να αγοράζει και να κερδίζουν και οι τρεις, έφθασε η φούσκα να σκάσει. Αφού έχασε η μεσαία τάξη τη δουλειά της και το εισόδημά της, το νοικοκυριό της, τώρα χάνει και το σπίτι της και ό,τι περιουσιακό στοιχείο είχε αποκτήσει ανά τις δεκαετίες. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα χρηματοδοτήθηκε επανειλημμένως από τους φόρους των πολιτών στις κρίσεις. Το ίδιο σύστημα θα εκμεταλλευθεί και πάλι την κατάσταση υφαρπάζοντας περιουσίες της μεσαίας τάξης και μεταπουλώντας τες με μεγάλο κέρδος πάντα. Οι πολιτικοί του δυτικού κόσμου που αποτελούν τους managers των κρατών φέρουν ακέραια την ευθύνη, καθώς πάντα οι managers ευθύνονται. Επέτρεψαν η παγκόσμια οικονομία να γίνει τζόγος, χωρίς να έχουν κανένα πραγματικό έλεγχο και εξυπηρετώντας τις πολυεθνικές και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Συνεχίζουν δε να το κάνουν εν ονόματι του ελευθέρου εμπορίου και της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων. Λοιπόν ας μην εκπλήσσονται με τις αντιδράσεις των ψηφοφόρων τους και να σταματήσουν να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους, διότι τους βλέπουμε. Καλό θα ήταν να μαζευτούν οι λίγοι αξιόλογοι και σοβαροί πολιτικοί του δυτικού κόσμου που έχουν μείνει και έχουν ένα όραμα, με τους ανθρώπους της παραγωγής, τους ακαδημαϊκούς, τους εκπροσώπους της κοινωνίας, της Εκκλησίας, της Δικαιοσύνης, και να σκεφτούν σοβαρά πώς θα απασχολήσουν τους δυτικούς πολίτες τους τις δεκαετίες που έρχονται και πώς θα περιορίσουν τη διαφθορά που έχουν υποθάλψει και εκμεταλλευθεί. Να θέσουν νέους στόχους ηθικούς και πραγματικής ανάπτυξης και να ηγηθούν των κοινωνιών τους εξασφαλίζοντάς τους πολιτισμένη διαβίωση. Εφόσον οι μηχανές, οι υπολογιστές και τα ρομπότ παίρνουν τις δουλειές των ανθρώπων και καλά κάνουν (πραγματοποίηση διαρκούς ονείρου της ανθρωπότητας), πρέπει να μειωθεί το ωράριο εργασίας στο μισό, ώστε να απασχολούνται όλοι και να μοιραστεί έτσι η ευμάρεια που προκύπτει δίκαια στην κοινωνία, όχι μόνον προς όφελος των επιχειρηματιών, που εκμεταλλεύονται τη φθηνή εργασία σε μια αγορά που δημιουργεί, λόγω συνεχούς τεχνολογικής προόδου, άφθονη προσφορά... Η εκλογή Τραμπ επιβεβαιώνει τα παραπάνω, διότι οι λαοί δεν αντέχουν πλέον αυτή την τάξη πραγμάτων.
Αλεξανδρος Βραχνος, Μεταλλουργός Μηχανικός
