Τι κρίμα να μας ενώνουν μουσικά οι άσχημες ειδήσεις για θανάτους

Τι κρίμα να μας ενώνουν  μουσικά  οι άσχημες ειδήσεις για θανάτους

Τι κρίμα να μας ενώνει μόνο ο θάνατος...

Ο χθεσινός θάνατος του Θάνου Ανεστόπουλου από τα Διάφανα Κρίνα πήρε εντυπωσιακές διαστάσεις σε όλο το φάσμα των Ελληνικών ΜΜΕ, αρκετοί από αυτούς ενδεχομένως να μην είχαν ασχοληθεί ποτέ στο παρελθόν με το συγκρότημα.

Αυτό βέβαια δεν είναι άσχημο, αλλά θα προτιμούσαμε να γράφουν συχνότερα γι' αυτό το είδος της Ελληνικής μουσικής και να μην εκμεταλλεύονται την επικαιρότητα.

Τα Διάφανα Κρίνα είναι μία ξεχωριστή ιστορία στο Ελληνικό τραγούδι,θυμάμαι τους είχαμε προσκαλέσει πριν από 20 χρόνια να ενταχθούν στην εταιρία που τότε εργαζόμασταν εγώ και ο Γιάννης, γιατί τους θεωρούσαμε μαζί με τις Τρύπες και τα Ξύλινα Σπαθιά ότι καλύτερο είχε δώσει αυτό που αποκαλούμε Ελληνικό ροκ.

Η εργασία του Παντελή Ροδοστόγλου στο βιβλιοπωλείο Πολιτεία, σίγουρα θα ήταν η αιτία που οδήγησε το συγκρότημα σ'αυτό το αέναο ταξίδι στον χώρο της ποίησης.

Ο Θάνος και ο Παντελής ήθελαν πολύ να συνεργασθούμε, όμως ταυτόχρονα ήθελαν να κρατήσουν την ανεξαρτησία που πίστευαν ότι τους παρείχε η μικρή εταιρία με την οποία συνεργαζόντουσαν και με την οποία λογικά θα τους ένωναν και συναισθηματικοί λόγοι.

Δεν έγινε η συμφωνία, αλλά τα αισθήματα μας γι' αυτούς παρέμειναν ανεξείτηλα, είναι χαρακτηριστικό ότι στα 40 σχεδόν χρόνια της εκπομπής στην ΕΡΤ, έχουμε κάνει αφιέρωμα σε ελάχιστους Έλληνες καλλιτέχνες, θυμάμαι τις Τρύπες, τον Καζαντζίδη, τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και τα Διάφανα Κρίνα, άντε να έχουμε κάνει και τους Χατζιδάκι, Θεοδωράκη και Σαββόπουλο, ίσως και τον Μαρκόπουλο.

Ο θάνατος δυστυχώς ενώνει συνήθως και τους μεγαλύτερους εχθρούς, κυρίως σε συγγενικό επίπεδο

Όμως η μουσική είναι εδώ και διεκδικεί την αγάπη σας σε καθημερινή βάση, δεν περιμένει να την εκδηλώσετε μετά από τέτοιες θλιβερές ειδήσεις όπως ο θάνατος του Θάνου Ανεστόπουλου.

Επίσης ανάλογη μουσική, έχει ανάγκη από την βοήθεια όλων όσων μπορούν, αυτά τα παιδιά έκαναν ένα τεράστιο έργο συνδυάζοντας την μουσική που αγαπούσαν με το πάθος τους για την ποίηση, που δυστυχώς δεν έχει τους φίλους που της αξίζουν, δεν είναι τυχαίο το ότι οι περισσότεροι από τους ποιητές μας έγιναν αποδεκτοί από το ευρύ κοινό, μετά τον θάνατο τους.

Έχουμε ζητήσει από όλους από εσάς που μπορείτε, να συμμετέχετε γράφοντας στην σελίδα μας, στέλνοντας τις σκέψεις σας σε όλο το φάσμα της σκέψης που απασχολούν ένα σύγχρονο άνθρωπο σήμερα.

Είναι κρίμα να εκδηλώνουμε το ενδιαφέρον μας μόνο μετά από ένα άσχημο νέο, η μικρότερη παρέμβαση, μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας.

Κώστας Ζουγρής