Το κατάλληλο τραγούδι στην κατάλληλη ημέρα

Όταν οι Cure έγραφαν το Friday I'm in Love, ο Ρόμπερτ Σμιθ θεωρούσε, ότιείχε κλέψει ακούσια την εξέλιξη της συγχορδίας από κάπου, και αυτό τον οδήγησε σε κατάσταση παράνοιας, όπου κάλεσε όλους όσους μπορούσε να σκεφτεί και τους έπαιξε το τραγούδι, ρωτώντας τους αν το είχαν ακούσει πριν.

Κανένας τους δεν είχε ευτυχώς, και ο Σμιθ συνειδητοποίησε ότι η μελωδία ήταν όντως δική του.

«Ήταν πάντα παράδοξο το γεγονός ότι είμαστε μια goth μπάντα», είχε αναφέρει ο Smith. "Επειδή, για το ευρύ κοινό, δεν είμαστε. Για τους ταξιτζήδες, είμαι ο τύπος που τραγουδά το "Friday I'm in Love". Δεν είμαι ο τύπος που τραγουδάει "Shake Dog Shake" ή " One Hundred Years".

Το τραγούδι είχε αρχικά γραφτεί να είναι πιο αργό από την αισιόδοξη τελική του απόδοση. Ενώ  ηχογραφήθηκε σε ρε μείζονα , η εμπορική έκδοση ακούγεται κατά ένα τέταρτο του τόνου υψηλότερα (στα μισά του δρόμου μεταξύ D και D-sharp) επειδή ο Smith ξέχασε να αποδεσμεύσει τη λειτουργία μεταβλητής ταχύτητας στη συσκευή εγγραφής πολλαπλών κομματιών, αφού είχε παίξει μαζί της πριν την πραγματική διαδικασία εγγραφής.

Όταν παίζεται ζωντανά, ακούγεται το αρχικό προβλεπόμενο πλήκτρο σε αντίθεση με τη διαφορά ταχύτητας που ακούγεται στον δίσκο. 

Η παραγωγή του κομματιού έγινε από τον David M. Allen και τους Cure.

Έλα στη παρέα μας