Είναι κάπως ειρωνικό ότι ο τραγουδιστής των Prodigy, ο Κιθ Φλιντ, βρέθηκε νεκρός λίγο μετά την κυκλοφορία του έβδομου και κατά πολλούς καλύτερου άλμπουμ του γκρουπ… O Φλιντ πάλευε χρόνια με την κατάθλιψη και τις καταχρήσεις.
Καταιγιστικοί ρυθμοί, τα γνωστά μινιμαλιστικά φωνητικά του Φλιντ και ενέργεια που δεν φαίνεται να τελειώνει 30 χρόνια μετά τη δημιουργία τους. Αυτά ακούει κανείς στο «No Tourists», πιστεύοντας ότι οι Prodigy έχουν ακόμα πολύ μέλλον. Ίσως και να έχουν, αλλά χωρίς τον Κιθ Φλιντ, πλέον, καθώς ο τραγουδιστής τους βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του, έχοντας αφαιρέσει ο ίδιος τη ζωή του.
Η είδηση δεν εξέπληξε και πολύ όσους ήξεραν το παρελθόν του, καθώς η μάχη του Φλιντ με τα ναρ@@@ικά και την κατάθλιψη ήταν τόσο σκληρή, που κάποτε είχε πει και ο ίδιος ότι μόνο τα έξι σκυλιά του τον είχαν εμποδίσει από το να αυτοκτονήσει.
«Παίρνω κ**α, χόρτο και πίνω πολύ. Αυτό με έχει κάνει απόμακρο, βαρετό και ρηχό», έχει πει ο ίδιος στους Times. «Απλώνω μια σειρά χ@@@α, τα παίρνω και μετά παίρνω κι άλλα και στο τέλος ξεχνάω πόσα έχω πάρει, έως ότου λιποθυμήσω», συμπλήρωσε και παραδέχτηκε ότι ήταν αυτοκτονικός. «Χρειάζεσαι όμως πολλά αρχ@δια για ν' αυτοκτονήσεις. Εγώ είμαι δειλός», κατέληξε.
Τελικά δεν ήταν και τόσο.
Οι Prodigy δημιουργήθηκαν από τύχη, όπως όλα τα ωραία πράγματα: 1988 και ο Λίαμ Χάουλετ σύχναζε στο rave club The Barn, στο Λονδίνο. Κάποια στιγμή ξεκίνησε να κάνει το DJ. Μια νύχτα, δύο νεαροί χορευτές, ο Κιθ Φλιντ και ο Λίροϊ Θόρνχιλ, χόρευαν εκεί. Όταν τελείωσε ο Χάουέτ, ο Φλιντ τον πλησίασε και του ζήτησε να γράψει μερικά remix των αγαπημένων του τραγουδιών. Ο Χάουλετ δέχτηκε, και έγραψε 4 κομμάτια σε μια κασέτα, πάνω στην οποία σημείωσε «The Prodigy». Το όνομα αυτό ήταν φόρος τιμής στο πρώτο του συνθεσάιζερ, το «Moog Prodigy». Όταν ο Φλιντ και ο Θόρνχιλ άκουσαν την κασέτα, εντυπωσιάστηκαν. Την επόμενη φορά που πήγαν στο The Barn, ο Φλιντ ρώτησε τον Χάουλετ αν ενδιαφερόταν να φτιάξουν ένα γκρουπ, στο οποίο αυτός θα έπαιζε τη μουσική και οι άλλοι δύο θα χόρευαν. Ο Χάουλετ δέχτηκε, και μαζί με τη χορεύτρια Sharky, σχημάτισαν τους Prodigy.
Η πρώτη τους συναυλία έγινε το 1990 στο Club Labyrinth στο Λονδίνο. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του Club Laryrinth, Νιούτον Ντάνμπαρ, «το live πήγε καταπληκτικά» και όταν ήρθαν ξανά την επόμενη εβδομάδα, «ένα κοινό εκατοντάδων ατόμων τους περίμενε».
Στα τέλη της ίδιας χρονιάς, ο Χάουλετ δέχτηκε πρόταση από την δισκογραφική εταιρία XL Recordings, να υπογράψει συμβόλαιο και να γράψει δικά του τραγούδια. Ο Χάουλετ έπαιξε αρκετά κομμάτια σε μια συνάντηση με το αφεντικό της XL Records, Νικ Χαλκς. Η XL Records πήρε το demo, και έβγαλε ένα βινύλιο 12" το Φεβρουάριο του 1991. Ήταν το πρώτο single του συγκροτήματος, το What Evil Lurks, το οποίο έγινε κλασσικό στη rave μουσική σκηνή, ενώ επίσης ήταν ένα πολύ δημοφιλές βινύλιο και για τους συλλέκτες.
Το πρώτο τους studio album βγήκε την ίδια χρονιά και είχε τον τίτλο Experience. Οι κριτικοί το αποθέωσαν και θεωρήθηκε το καλύτερο χορευτικό άλμπουμ της χρονιάς. Στις 4 Ιουλίου του 1994, κυκλοφόρησε και το δεύτερο άλμπουμ τους με τον τίτλο Music for the Jilted Generation. Το 1997 βγήκε το The Fat of the Land, που έγινε και η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία τους, ενώ έφερε την ηλεκτρονική και techno μουσική στο ευρύτερο αμερικάνικο κοινό. Μετά από ένα διάλειμμα 6 χρόνων, επιστρέφουν με ένα νέο single, το Baby's got a Temper, που ήταν εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενή τους δουλειά δείχνοντας το πιο επιθετικό πρόσωπο των Prodigy. Το καλοκαίρι του 2004 κυκλοφόρησε το πιο αμφιλεγόμενο άλμπουμ τους, το Always Outnumbered, Never Outgunned. Το 2009 επέστρεψαν με το δίσκο Invaders Must Die, που είχε επίσης εμπορική επιτυχία. Η πιο πρόσφατη δουλειά τους είναι το άλμπουμ The Day Is My Enemy, που βγήκε το Μάρτιο του 2015.
Ο Φλιντ (αριστερά) με τον Χάουλετ (AP Photo/Joel Ryan)
Το γκρουπ χρησιμοποιούσε διάφορα μουσικά είδη όπως rave, hardcore techno, industrial, jungle και breakbeat, ενώ σήμερα συνδυάζει είδη όπως ηλεκτρονική ροκ και big beat μουσική, με punk στοιχεία στα φωνητικά. Έχουν πουλήσει περίπου 30 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, έχουν κερδίσει πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένων δύο βραβείων Brit, τρία MTV Video Music Award, δύο Kerrang!, πέντε MTV Europe Music Awards, και δύο υποψηφιότητες για Grammy.
Σε συνέντευξη που είχαν παραχωρήσει στην Guardian, ο Χάουλετ και ο Φλιντ είπαν: «είναι λίγο βαρύγδουπη δήλωση, αλλά οι Prodigy μπορούν να θεωρηθούν ως ένα πολύ σημαντικό συγκρότημα, τόσο σημαντικό όσο οι Oasis ή οι Blur. Οι Prodigy θα πρέπει να θεωρηθούν ως μια πολιτιστική μπάντα. Ακολουθούμε τις γραμμές πίσω στους Sex Pistols και τους Clash, είμαστε πάνω σε αυτές τις γραμμές».
Ο Κιθ Φλιντ βέβαια, είχε τη δική του άποψη: «Όλα είναι τόσο εμπορευματοποιημένα που δεν υπάρχει χώρος για το underground. Όταν ήμασταν στην XL, ήθελαν να δείχνουν "επικίνδυνοι" και συναρπαστικοί, γιατί ήμασταν εμείς
Στην προσωπική του ζωή ο Φλιντ έβγαινε παλιότερα με την παρουσιάστρια Γκέιλ Πόρτερ και ήταν γνωστοί ως «η πεντάμορφη και το τέρας», για προφανείς λόγους. Το ζευγάρι χώρισε το 2000 και ο Φλιντ παντρεύτηκε την Μαγιούμι Κάι, μια Γιαπωνέζα DJ.
Όταν πρωτοεμφανίστηκαν οι Prodigy, ο αγγλικός τύπος ασχολήθηκε πολύ με τα πίερσινγκ και τα τατού του Φλιντ. Ο ίδιος έχει πει σε συνέντευξή του ότι το πιο αγαπημένο του είναι η λέξη «Inflicted» που έχει «χτυπήσει» στην κοιλιά του. Το 2014 αγόρασε την παμπ «The Leather Bottle» στο Έσεξ, την ιδιαίτερη πατρίδα του.
Η μεγάλη του αγάπη, όμως, εκτός από τη μουσική, ήταν οι μηχανές. Λάμβανε συχνά μέρος σε αγώνες και σε διαδρομές μεγάλων αποστάσεων, ενώ είχε και δική του ομάδα, την «Team Traction Control», που έπαιρνε μέρος στο Βρετανικό Πρωτάθλημα.
