Το Let It Be είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα και φορτισμένα άλμπουμ στην ιστορία των Beatles, καθώς συνδέεται άμεσα με την τελευταία περίοδο ύπαρξης του συγκροτήματος. Κυκλοφόρησε το 1970, μετά τη διάλυσή τους, και λειτουργεί σχεδόν σαν επίλογος σε μια δεκαετία μουσικής και πολιτιστικής επανάστασης. Αν και ηχογραφήθηκε πριν από το Abbey Road, ήταν το τελευταίο άλμπουμ που έφτασε στο κοινό, γεγονός που ενισχύει τη συναισθηματική του βαρύτητα.
Η αρχική ιδέα πίσω από το Let It Be ήταν απλή αλλά απαιτητική: οι Beatles ήθελαν να επιστρέψουν στις ρίζες τους, παίζοντας ζωντανά στο στούντιο, χωρίς περίπλοκες ηχογραφήσεις και τεχνικά πειράματα. Το πρότζεκτ ξεκίνησε με τον τίτλο Get Back και στόχο είχε να καταγράψει την αυθεντική ενέργεια ενός συγκροτήματος που παίζει σαν μπάντα, όπως στις πρώτες του μέρες. Ωστόσο, οι εσωτερικές εντάσεις, οι διαφορετικές καλλιτεχνικές κατευθύνσεις και η κόπωση από τα χρόνια συνεχούς συνεργασίας έκαναν τη διαδικασία δύσκολη και συχνά συγκρουσιακή.
Το άλμπουμ χαρακτηρίζεται από έναν πιο «γυμνό» και άμεσο ήχο σε σύγκριση με προηγούμενες δουλειές τους. Κυριαρχούν το πιάνο, η ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, το μπάσο και τα ντραμς, με λιγότερα στρώματα παραγωγής. Παρ’ όλα αυτά, η τελική μορφή του δίσκου επηρεάστηκε σημαντικά από τον παραγωγό Phil Spector, ο οποίος πρόσθεσε ορχηστρικά στοιχεία και χορωδίες σε ορισμένα κομμάτια, επιλογή που δίχασε τόσο το κοινό όσο και τα ίδια τα μέλη του συγκροτήματος.
Θεματικά, το Let It Be κινείται ανάμεσα στην ελπίδα, τη νοσταλγία και την αποδοχή. Τα τραγούδια συχνά αποπνέουν μια αίσθηση απλότητας και καθημερινότητας, αλλά ταυτόχρονα κουβαλούν το βάρος ενός τέλους που πλησιάζει. Υπάρχει μια έντονη ανθρώπινη διάσταση: οι Beatles δεν παρουσιάζονται ως απρόσιτοι θρύλοι, αλλά ως τέσσερις μουσικοί που προσπαθούν να συνυπάρξουν, να δημιουργήσουν και να βρουν νόημα μέσα σε μια περίοδο αλλαγών.
Ιδιαίτερη σημασία έχει και η σχέση του άλμπουμ με το ομώνυμο ντοκιμαντέρ, το οποίο καταγράφει τις πρόβες και τις ηχογραφήσεις. Μέσα από αυτό, το κοινό είδε για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά τις δυσκολίες και τις εντάσεις στο εσωτερικό της μπάντας, αλλά και στιγμές δημιουργικής λάμψης. Η θρυλική εμφάνιση στην ταράτσα του κτιρίου της Apple Corps στο Λονδίνο, που περιλαμβάνεται στο υλικό του Let It Be, έμεινε στην ιστορία ως η τελευταία ζωντανή εμφάνιση των Beatles.
Παρά τις αρχικές μικτές κριτικές, το Let It Be απέκτησε με τον χρόνο ξεχωριστή θέση στη δισκογραφία τους. Δεν είναι απλώς μια συλλογή τραγουδιών, αλλά ένα ντοκουμέντο μιας μπάντας στο μεταίχμιο. Αντανακλά το τέλος μιας εποχής, χωρίς όμως να χάνει την αισιοδοξία και τη μουσική ποιότητα που χαρακτήριζε πάντα τους Beatles. Σήμερα, το άλμπουμ ακούγεται σαν ένας ήσυχος αποχαιρετισμός: λιτός, ειλικρινής και βαθιά ανθρώπινος.
