Μουσική, ρυθμοί για όλες τις ώρες, για όλες τις διαθέσεις. Η παρουσία της τη νύχτα είναι πιο απαραίτητη, καθώς περιτριγυριζόμαστε από λιγότερα πρόσωπα και τη χρειαζόμαστε για να μας συντροφεύσει. Άλλωστε, τα τραγούδια αντανακλούν τα συναισθήματά μας.
Αναζητώντας μελωδίες που αναφέρονται στη Νύχτα, από τον τίτλο τους κιόλας, εισβάλαμε στο χρονοντούλαπο της μουσικής για να θυμηθούμε 15 επιτυχίες μέσα από 8 δεκαετίες, με αφετηρία του ’50 και προορισμό αυτή που διανύουμε.
In the still of the nite – Five Satins (1956)
Μπαλάντα του 1956, η οποία αρχικά κυκλοφόρησε με τον τίτλο “In the still of the nite” προκειμένου να διαφέρει από το “In the still of the night” που έγραψε ο Cole Porter το 1937, ένας από τους ερμηνευτές του ήταν ο Frank Sinatra το 1961. Η πρώτη εκτέλεση έγινε από τους Five Satins, ένα ανδρικό πενταμελές γκρουπ. Όπως όμως και να λεγόταν, αν δεν ακουγόταν στην ταινία “Dirty Dancing” το 1987, με τον Patrick Swayze και την Jennifer Grey, δεν θα το μαθαίναμε ποτέ. Το σάουντρακ μέχρι την επόμενη χορινά είχε πουλήσει περισσότερα από 10 εκατ. αντίτυπα.
Οι Boyz II Men το διασκεύασαν επιτυχημένα το 1992. Η εκδοχή τους που χρησιμοποιήθηκε στην τηλεοπτική μίνι σειρά για τους Jacksons, "The Jacksons: An American dream", ξεπέρασε το 1 εκατ. αντίτυπα και πιστοποιήθηκε πλατινένια. Μεταξύ των γνωστών ονομάτων που το τραγούδησαν είναι οι Bobby Vinton, Paul Anka, Beach Boys και η Debbie Gibson.
Το περιοδικό Rolling Stone συμπεριέλαβε την εκτέλεση των Five Satins στη λίστα του με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών το 2010, στο Νο.90.
La nuit – Salvatore Adamo (1964)
Αυτή η νύχτα ξεχειλίζει από συναίσθημα. Αλησμόνητη γαλλόφωνη μπαλάντα του Βέλγου ερμηνευτή και συνθέτη, ιταλικής καταγωγής. Κυκλοφόρησε το 1964, κατακτώντας την κορυφή της Γαλλίας την επόμενη χρονιά. Ήταν το δεύτερο τραγούδι του, από τα τέσσερα συνολικά, που κατάφεραν να γίνουν Νο.01 την ίδια χρονιά στην εν λόγω χώρα. To παρουσίασε επίσης στα ιταλικά τo 1965, ενώ στα ισπανικά το 1966.
Nights in white satin – Moody Blues (1967)
Αξέχαστη μελωδία του 1967, η οποία όταν πρωτοκυκλοφόρησε από το βρετανικό ροκ συγκρότημα σκαρφάλωσε ως το Νο.19 της χώρας του. Καταξιώθηκε όταν επανακυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα, το 1972. Παρέμεινε στο Νο.02 της Αμερικής για δύο εβδομάδες, κορυφαία στην κατηγορία “Cash Box” του περιοδικού Billboard, καταλήγοντας να πιστοποιηθεί χρυσό σινγκλ ξεπερνώντας το 1 εκατ. αντίτυπα.
Because the night – Patti Smith (1978)
Αυτή το τραγούδι ανήκει στους εραστές… της νύχτας. Αμέτρητοι είναι αυτοί που το έχουν χορέψει τραγουδώντας: “Because the night belongs to lovers, because the night belongs to us”. Η ενέργεια που διαθέτει μεταφέρεται τόσο μέσα από τον χορευτικό του ρυθμό, όσο και από την εκρηκτική ερμηνεία της Patti Smith.
Ο Bruce Springsteen ξεκίνησε να συνθέτει τη μουσική το 1976, δεν είχε όμως τους στίχους. Ο παραγωγός του «Αφεντικού», ο Jimmy Iovine, τον έπεισε να το δώσει στην Smith το 1978. Εκείνη το ολοκλήρωσε, έγραψε τους στίχους μέσα σε μια νύχτα καθώς περίμενε τηλεφώνημα από το αγόρι της, εξού και οι στίχοι: “Love is a ring, the telephone”. Δίστασε να το κυκλοφορήσει, ευτυχώς την έπεισε ο Iovine, αφού αποδείχτηκε η πιο αναγνωρίσιμη επιτυχία της, Νο.05 στην Αγγλία ενώ Νο.13 στην Αμερική.
Into the night – Benny Mardones (1980)
Είναι δυνατόν η ροκ μουσική να μην έχει «λόγο» στη νύχτα; Η μπαλάντα που έκανε γνωστό και εύπορο τον Αμερικανό συνθέτη και τραγουδιστή, συμμετείχε στη δημιουργία της, κυκλοφόρησε το 1980. Αν και ξεκίνησε επεισοδιακά την πορεία της στα αμερικανικά ραδιόφωνα, μπαινόβγαινε στις playlist εξαιτίας του στίχου “She's just 16 years old”, τελικά ανέβηκε στο Νο.11.
Το επανηχογράφησε το 1989, δύο φορές το 2002 και το 2019. Παρόλο που έχουν περάσει 45 χρόνια από την αρχική του κυκλοφορία, εξακολουθεί να μεταδίδει την ίδια αστείρευτη ενέργεια.
You shook me all night long – AC/DC (1980)
Ολονύκτιο ταρακούνημα, το επιβεβαιώνει και ο τίτλος του. Επιτυχία του διάσημου χαρντ ροκ αυστραλιανού συγκροτήματος, είναι το πιο εμπορικό σχήμα όλων των εποχών της χώρας του. Κυκλοφόρησε το 1980, ως το πρώτο σιγνκλ του γκρουπ με τραγουδιστή τον Brian Johnson, αντικατέστησε τον Bon Scott πoυ πέθανε από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ τον Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς.
Το βίντεο κλιπ βρέθηκε στο Νο.10 της λίστας του μουσικού καναλιού VH1 με τα 100 καλύτερα της δεκαετίας του '80, ενώ το 2021 κατατάχθηκε στο Νο.287 της λίστας του περιοδικού Rolling Stone με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών.
Το άθροισμα των φυσικών πωλήσεων με το streaming το καθιστούν δέκα φορές πλατινένιο στην Αυστραλία, έξι στην Αμερική, πέντε στην Νέα Ζηλανδία, ενώ δύο φορές στην Αγγλία, την Ιταλία και την Ισπανία.
The night – Animals (1983)
Από τα αθάνατα ροκ τραγούδια που αγαπήθηκε έντονα από το ευρύ κοινό, πέρα από τις προσωπικές προτιμήσεις του καθενός μας σε είδος μουσικής. Το έγραψε ο Eric Burdon με τον John Sterling το 1983. Είναι το μοναδικό σινγκλ της θρυλικής βρετανικής μπάντας που μπήκε στο 100 πρώτα της Αμερικής, Νο.48 στο “Hot 100” και Νο.34 στα “Mainstream Rock Tracks” του Billboard.
One night in Bangkok – Murray Head (1984)
Άρρηκτα συνδεδεμένο με τις ντισκοτέκ, παρόλο που είναι κυρίως ποπ. Ο Άγγλος ηθοποιός και τραγουδιστής Murray Head ραπάρει τους στίχους, ενώ το ρεφρέν ερμηνεύει ο Σουηδός Anders Glenmark. Το χαρακτηριστικό φλάουτο που ακούγεται παίζει ο επίσης Σουηδός Bjorn Jason Lindh. Κυκλοφόρησε το 1984, κατέκτησε την κορυφή της Δυτικής Γερμανίας ξεπερνώντας το μισό εκατ. αντίτυπα, επίσης της Ολλανδίας, Δανίας, Ελβετίας, Αυστραλίας και Νότιας Αφρικής, No.01 στην Ευρώπη στο σύνολό της, ενώ Νο.03 στην Αμερική και Νο.12 στην Αγγλία. Επιτυχία γνώρισε επίσης λίγους μήνες αργότερα, μικρότερου βεληνεκούς, από την Καναδή τραγουδίστρια και ηθοποιό Robey, No.09 στο “Hot Dance Singles” του περιοδικού Billboard.
Επική η εισαγωγή του, δεν προδιαθέτει την εντελώς διαφορετική τροπή της σύνθεσης. Μπορεί το ρεφρέν να εξυμνεί τη φήμη και την ατμόσφαιρα της περίφημης πόλης Μπανγκόκ, υπάρχουν όμως μερικοί σαρκαστικοί στίχοι οι οποίοι οδήγησαν τον Οργανισμό Μαζικών Επικοινωνιών της Ταϊλάνδης να το απαγορεύσει το 1985, δηλώνοντας ότι προκαλούν παρεξηγήσεις για την ταϊλανδική κοινωνία και δείχνουν ασέβεια προς τον Βουδισμό.
Συμπεριλαμβάνεται στο concept άλμπουμ και μετέπειτα μιούζικαλ “Chess”, Τοπ 10 στην Αγγλία, σε μουσική των Benny Andersson και Björn Ulvaeus των ABBA, στίχους των Ulvaeus και Tim Rice, ενώ το σενάριο υπογράφει ο τελευταίος. Η παράσταση ανέβηκε επιτυχημένα στο Γουέστ Έντ του Λονδίνου το 1986, δεν είχε όμως την αντίστοιχη πορεία στο Μπρόντγουεϊ όταν ξεκίνησε το 1988.
In the heat of the night – Sandra (1985)
Αυτή η Γερμανίδα έβαλε φωτιά στη νύχτα. Έκτοτε, 40 χρόνια αργότερα, οι εστίες αναζωπυρώνονται στο άκουσμά του σε νυχτερινούς χώρους διασκέδασης, ειδικά στις ντίσκο. Συνδημιουργός του, ένας από τους τέσσερις, είναι ο μετέπειτα σύζυγός της Michel Cretu, ο οποίος ανέλαβε και την παραγωγή του. Κυκλοφόρησε ως το δεύτερο τραγούδι από τον παρθενικό της δίσκο “The long play” το 1985, είχε προηγηθεί η Νο.01 επιτυχία στη χώρα της “(I’ll never be) Maria Magdalena”, που ξεπέρασε το μισό εκατ. αντίτυπα και απονεμήθηκε χρυσό σινγκλ.
Το “In the heat of the night” κατέκτησε την κορυφή του Βελγίου, τα περισσότερα όμως αντίτυπα που πούλησε είναι στην Γαλλία, 250.000 αντίτυπα.
Goodnight my love – Los Lobos (1987)
Σύνθεση του 1956, ο Jesse Belvin το ερμήνευσε πρώτος, τότε είχε τον τίτλο “Goodnight my love (Pleasant dreams)”, φτάνοντας στο No.07 του “R&B Chart” του Billboard. Αξιοπρόσεκτες είναι και οι διασκευές των Bobby Vinton το 1963, Ben. E. King το 1965, Paul Anka το 1968, No.27 στο “Singles Chart” του Billboard, καθώς και της Gloria Estefan το 1994.
Στη μνήμη μας χαράκτηκε από τη συμμετοχή του στη βιογραφική ταινία “La bamba” το 1987, η οποία μας μεταφέρει στη ζωή του Richie Valens, του πρώτου ισπανόφωνου σταρ του ροκ εντ ρολ. Ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία «Καλύτερη Δραματική Ταινία». Οι Los Lobos εκτός το ομότιτλο τραγούδι που ερμήνευσαν, Νο.01 στην Αμερική και την Αγγλία, συμμετείχαν στο σάουντρακ με επτά ακόμη τραγούδια. Ένα από αυτά, η υπέροχη ρομαντική μπαλάντα “Goodnight my love”.
All day and all of the night – Stranglers (1988)
Γνώρισε επιτυχία από δύο διαφορετικές ροκ εκδοχές. Η πρώτη κυκλοφορία ανήκει στους Βρετανούς Kinks το 1964, No.07 στην Αμερική. Το έγραψε ο ηγέτης τους Ray Davies, μαζί με τον αδελφό του Dave είχαν δημιουργήσει το συγκρότημα την προηγούμενη χρονιά.
24 χρόνια αργότερα, το 1988, μια άλλη βρετανική πανκ ροκ μπάντα, οι Stranglers, το διασκεύασε στο ίδιο μοτίβο, Νο.07 στη χώρα τους. H δική τους εκτέλεση είναι αυτή που ακούγεται περισσότερο στις μέρες μας. Οι μουσικόφιλοι το αναγνωρίζουν από τις πρώτες νότες.
I drove all night – Roy Orbison (1991)
Γέννημα ενός επιτυχημένου διδύμου, ο Tom Kelly με τον Billy Steinberg είναι μεγάλοι θαυμαστές του Roy Orbison, όμως το πρότειναν αρχικά στον Peter Kingsbery των Cock Robin να το τραγουδήσει αλλά το απέρριψε, δηλώνοντας ότι είναι και αυτός δημιουργός για να ερμηνεύσει τραγούδια άλλων. Το συνθετικό ντουέτο αναγνωρίστηκε αρχικά από τη Νο.01 επιτυχία στην Αμερική “Like a virgin” της Madonna το 1984, στη συνέχεια από τα επίσης κορυφαία στην παραπάνω χώρα “True colors” της Cyndi Lauper το 1986, “Alone” που καταξιώθηκε από τη διασκευή των Heart το 1987 και “So emotional” της Whitney Houston την ίδια χρονιά, ενώ κατέκτησε την κορυφή τόσο της Αμερικής όσο και της Αγγλίας με το “Eternal flame” των Bangles το 1989.
Ο Roy Orbison το ηχογράφησε το 1987, έναν χρόνο πριν τον θάνατό του από καρδιακή προσβολή. Κυκλοφόρησε καθυστερημένα, στη Γερμανία το 1991, ενώ στην Αγγλία και την Αμερική το 1992. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στην Cyndi Lauper να το κάνει πρώτη επιτυχία, το 1989.
Η σύνθεση είχε μεγαλύτερη αναγνώριση από την εκτέλεση της Lauper, No.06 στην Αμερική και Νο.07 στην Αγγλία, ενώ του Orbison κατέλαβε την ίδια θέση στην Αγγλία αλλά δεν τα κατάφερε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιτυχημένη είναι και η διασκευή της Celine Dion το 2003, επένδυσε τη διαφημιστική καμπάνια γνωστής εταιρίας αυτοκινήτων, κατέκτησε την κορυφή του Καναδά για πέντε συνεχόμενες εβδομάδες.
City of night – Pink Martini (2007)
Αισθησιακή νύχτα, μουσικά. Η λάτιν με την τζαζ ενώθηκαν μέσα από ένα συγκρότημα που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια ορχήστρα. Η αμερικανική μπάντα αποτελείται από μουσικούς και τραγουδιστές που προέρχονται από διαφορετικές χώρες και είναι αναμενόμενο να έχουν διαφορετικές επιρροές. Στις συναυλίες τους εμφανίζονται σταθερά με 10 έως 12 μέλη.
Το εξαιρετικό “City of night” συμπεριλαμβάνεται στο “Hey Eugene!” του 2007, που απονεμήθηκε πλατινένιο άλμπουμ στην Τουρκία ενώ χρυσό στην Ευρώπη ξεπερνώντας τα 100.000 αντίτυπα.
One more night – Michael Kiwanuka (2016)
Από τα ωραιότερα τραγούδια του Βρετανού τραγουδιστή και μουσικού, παρόλο που δεν κυκλοφόρησε ως σινγκλ, φρόντισε το ραδιόφωνο για να ξεχωρίσει. Συνδυάζει εντυπωσιακά ρέγκε με ποπ ήχους.
Συμπεριλαμβάνεται στον δεύτερο δίσκο του “Love & hate”, που κυκλοφόρησε το 2016. Το περιοδικό Mojo κατέταξε το άλμπουμ ως το δεύτερο καλύτερο της χρονιάς, ενώ το BBC Radio 6 το τέταρτο. Μέσα στην επόμενη τριετία αναδείχτηκε χρυσό, πουλώντας 100.000 αντίτυπα. Στην επιτυχία του συνετέλεσε ο Αμερικανός μουσικός και παραγωγός δίσκων Danger Mouse, καθώς ήταν ο ένας από τους τρεις συντελεστές του.
Midnight sky – Miley Syrus (2020)
Εντυπωσιακό μείγμα ντίσκο, synth-pop και electropop ήχων. Ήταν η μακροβιότερη No.01 επιτυχία στους βρετανικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς το 2020, παρέμεινε στην κορυφή του airplay για έξι εβδομάδες. Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, το περιοδικό Billboard το συμπεριέλαβε στη λίστα του με τα καλύτερα τραγούδια της χρονιάς, στο Νο.16.
Η Αμερικανίδα φαινόμενο, εμπορικά, πέρα από την ερμηνεία συμμετέχει στη δημιουργία του. Το άθροισμα των φυσικών πωλήσεων με το streaming το ανέδειξε διπλά πλατινένιο τόσο στην Αμερική όσο και την Αγγλία. Το δε βίντεο κλιπ, είναι το πρώτο που σκηνοθέτησε η ίδια.
