Βγαίνουμε από ένα ζεστό καλοκαίρι με τζιτζίκια, τριζόνια, μπουρίνια, χωριάτικη σαλάτα, καυτές τιμές και ανάλγητους πολιτικούς. Πηγαίνουμε μάλλον ολοταχώς σε θερμό φθινόπωρο, άγνωστο χειμώνα και αβέβαιο μέλλον. Οι μάγοι και μάγιστροι κάθε είδους προβλέπουν ή παραβλέπουν τι; Ότι μια βροχή δεν μας σώζει, ότι η κλιματική αλλαγή δεν υποχωρεί με «ασπιρίνες» και ότι οι πολιτικές δηλώσεις πέφτουν στο κενό αφού είναι απλώς ευχολόγια.
Τελικά μόνο η μουσική, δροσίζει λίγο τις βόλτες και τις επιλογές μας. Πολυπολιτισμική και με κοινωνική ανισορροπία ψάχνει «τρύπες» δροσιάς στις πόλεις όπου η διασκέδαση κοστίζει λιγότερο από τα πάθη και τον καθημερινό μόχθο. Όπως είπε και ο Νίτσε «Χωρίς μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος» αλλά ο Τσώρτσιλ το πήγε πιο μακριά λέγοντας «Όσο πιο πολύ πίσω πάμε στο παρελθόν, τόσο πιο μακριά στο μέλλον μπορούμε να δούμε».
Αναρωτιόμουν αν υπάρχει καινούργια μουσική, ταλέντα και πάθος στον ορίζοντα. Όλα όμως μετά την πανδημία φαίνεται να λειτουργούν όπως πριν ίσως και καλύτερα. Μεγάλα φεστιβάλ, διοργανώσεις, εκδηλώσεις, Ολυμπιακοί και παραγωγική διάθεση.
Τελικά μέσα στο 2023 & 2024 άκουσα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα και έξυσα το κεφάλι μου με απορία, έκπληξη κι ελπίδα. Ότι χάθηκε ή χάνεται μπορεί να σε περιμένει πίσω από την πόρτα σου ή στην τσέπη που δεν έψαξες. Η μουσική και το ψηφιακό μέλλον προσφέρει λύσεις, απλώς πρέπει να φορέσουμε καινούργια αυτιά στα πανάρχαιο κεφάλι μας.
Δεν θέλω να κατατάξω τ’ ακούσματα όπως κάναν παλιά οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί, θα «μπερδέψω» και θα «ξεμπερδέψω» δίσκους, τραγούδια, χώρες και είδη. Άλλωστε η μουσική είναι μια και τίποτα δεν την αντικαθιστά. Ας πατήσω το “play” να πλημμυρίσουμε ήχους και χρώματα δροσιάς και αισιοδοξίας.
Charley Crockett - "America" από το άλμπουμ “$10 Cowboy” (26-4-2024)
Όποιος δεν ακούει country και δεν έχει προσέξει τον Charley Crockett, ίσως θυμάται το ομώνυμο τραγούδι που έλεγε στην βραβευμένη τελευταία ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε “Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού”, αν όχι, ο τελευταίος του δίσκος “10$ Cowboy” και το κομμάτι του “America” περιγράφει γλαφυρά πως βλέπει ο ίδιος την χώρα του.
Glass Beams – “Mahal” από το ομώνυμο ΕΡ (12-7-2024)
Αυτό το πολυεθνικό τρίο από την Μελβούρνη της Αυστραλίας σχηματίστηκε γύρω από το ιδρυτικό μέλος Rajan Silva, ως μια αναζωπύρωση των παιδικών του αναμνήσεων που σχετίζονται με τον πατέρα του όταν αυτός μετανάστευσε στη Μελβούρνη από την Ινδία. Ο Rajan Silva επιδίωξε μια διασταύρωση μουσικών στυλ που αντικατοπτρίζει την σύζευξη Ανατολής και Δύσης. Το πείραμα του πέτυχε τελικά αφού είχε τις κατάλληλες δόσεις ύφους, έμπνευσης και εικόνας. Το “Mahal” είναι σα να συναντά ο Τσιτσάνης τους «Φατμέ» και καπνίζει τον λουλά με τους “13th Floor Elevetors”.
Thee Marloes –“Not Today” από το άλμπουμ “Perak” (9-8-2024)
Πριν λίγες μέρες ανακάλυψα τους Thee Marloes ένα από την Ινδονησία!!! οι οποίοι παίζουν soul!!! Ο δίσκος τους “Perak” -που είναι και ο παρθενικός τους-αν είχε βγει στην δεκαετία του ’60 από την Motown ή Stax θα ήταν -κατά την ταπεινή μου γνώμη- για βδομάδες στον Νο1 της Αμερικής ως ο δίσκος του καλοκαιριού. Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με τρεις Ινδονήσιους οι οποίοι έχουν βαλθεί να τρελάνουν απίστευτα τ’ αυτιά μας. Όλα τα κομμάτια του δίσκου είναι απίθανα. Ακούστε αυτό που ανοίγει τον δίσκο “Not Today” και ζητήστε περισσότερα.
Feven Yoseph – “Sewer Fiqir” από το άλμπουμ “Gize” (28-6-2024)
Αφού έχουμε soul από την Ινδονησία γιατί όχι και από την Αιθιοπία που είναι και περισσότερο «φτοχωμάνα». Η Feven Yoseph σπούδασε στην Αντίς Αμπέμπα αλλά ζει και εργάζεται μουσικά πλέον στην Γερμανία. Ακολουθώντας την παράδοση της Sade, της Joan Armatrading, της Ayo, της Miriam Makeba και πολλών άλλων κοριτσιών με ταλέντο και τσαγανό, όπου γη και μουσική δεν έχει σύνορα όταν έχεις μεγάλα όνειρα και θέληση. Έτσι τραγουδώντας μπορείς να πετύχεις πολύ περισσότερα σ΄ όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Brother Dege –“Where the black flowers grow” από το άλμπουμ “Aurora” (15-3-2024)
Τον Brother Dege (κατά κόσμον -David John Legg) τον έμαθα στις 15 Μαρτίου 2024, όταν κυκλοφόρησε ο τελευταίος του δίσκος και με λύπη μου έμαθα ότι είχε πεθάνει μια βδομάδα πριν κυκλοφορήσει ο δίσκος του. Έτσι δεν πρόλαβε την «Αυγή»-«Aurora» να την δει να ξεπροβάλει στα καταστήματα αλλά την έζησε στην δημιουργία της. Όλος ο δίσκος είναι και φωτεινός και «σκοτεινός» και καταθλιπτικά όμορφος, αν ξέρεις να μεταφράζεις τις δονήσεις του νου και της καρδιάς σε ήχους και στίχους. Καλό ταξίδι «where the black flowers grow».
Sam Lee - Meeting is a Pleasant Place από το άλμπουμ Songdreaming (15-3-2024)
Την ίδια μέρα που στην Αμερική κυκλοφορεί το “Aurora” του Brother Dege στην Αγγλία κυκλοφορεί το καθηλωτικό νέο άλμπουμ του Sam Lee “Songdreaming”. Πάντα ήμουν φαν του Εγγλέζικου φολκ ή φολκ-ροκ αλλά η περίπτωση του Sam Lee ξεπερνά την φαντασία κάθε φαν. Ο άνθρωπος δεν γράφει και τραγουδά αλλά ζει αυτή τη ζωή σαν μέρος ενός εξώτερου, εξωτικού και συνάμα φανταστικού κόσμου που συνυπάρχουν γιατί ο ίδιος αναζωογονεί άγνωστες δυνάμεις και συναντά κόσμους μέσα του και μέσα μας.
WAND –“J J” από το άλμπουμ Vertigo (26-7-2024)
Η Καλιφόρνια έχει προσφέρει από την δεκαετία του ’60 πάρα πολλά στην ποπ, ροκ, ψυχεδελική μουσική. Οι Wand από το Λος Άντζελες θέλουν να συνεχίσουν αυτή την παράδοση αλλά να την πάνε κι ακόμη πιο πέρα. Οι drone, psych, pop αναφορές και κατευθύνσεις που χάνονται ακηλίδωτα μέσα σε νερά, δάση, ξηρά φαράγγια και όνειρα δεν μας αφήνουν περιθώριο να παρακάμψουμε την μαγεία της μουσικής τους.
Fontaines D.C. –“Starburster” από το άλμπουμ “Romance” (23-8-2024)
Στις 23 Αυγούστου οι Fontaines D.C κυκλοφόρησαν τον νέο τους δίσκο “Romance”. Ένα δίσκο που οδηγεί το γκρουπ σε νέους τόπους αλλά και τους ελευθερώνει από το post-punk περιβάλλον που μέχρι τώρα γνωρίζαμε. Στο άλμπουμ αυτό πειραματίζονται με νέες φόρμες και πετυχαίνουν. Το “Starbuster” δείχνει ξεκάθαρα τι θέλουν να πετύχουν.
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΒΟΛΟΓΚΑΣ
