Η κλασική ροκ γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και συνέχισε να καινοτομεί μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Είναι δύσκολο να συνοψιστούν ολόκληρες δεκαετίες ροκ σε δέκα βασικά άλμπουμ, αλλά οι παρακάτω επιλογές αξίζει αναμφίβολα να ακουστούν αν αναζητάτε να εξερευνήσετε τους ήχους που προσφέρει η κλασική ροκ μουσική.
Θα έπρεπε οι Beatles να είναι σε αυτή τη λίστα; Σίγουρα, αλλά οι πιθανότητες είναι ότι τους έχετε ακούσει αρκετά. Παρακάτω είναι δέκα άλλα άλμπουμ που δείχνουν πόσο επική μπορεί να γίνει η ροκ. Ανακαλύψτε τον ήχο που γέμιζε τα στάδια, θαυμάστε την επανάσταση των τεχνικών και των εφέ κιθάρας και χαθείτε σε στίχους εμπνευσμένους από τις σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης ύπαρξης.
1. Are You Experienced – Jimi Hendrix (1967)
Ο Jimi Hendrix πήρε την μπλουζ κιθάρα του και ανέπτυξε ένα μοναδικό στυλ παιξίματος. Ήταν καινοτόμος και ώθησε τους γνωστούς ήχους στο νέο ροκ μουσικό βασίλειο. Το άλμπουμ παρουσιάζει τις απαρχές του ψυχεδελικού ροκ και αυτό που σήμερα ονομάζουμε distortion.
2. Who’s Next – The Who (1971)
Το «Who’s Next» ήταν εξαιρετικά δημοφιλές και έφερε στο συγκρότημα το μοναδικό Νο. 1 άλμπουμ του στα βρετανικά charts. Ο κιθαρίστας Pete Townshend είχε γράψει μεγάλο μέρος του υλικού για μια φιλόδοξη ροκ όπερα, αλλά τελικά μια επιλεγμένη παρτίδα τραγουδιών συμπεριλήφθηκε στο πέμπτο άλμπουμ των The Who.
3. Sticky Fingers – The Rolling Stones (1971)
Η βρετανική μπάντα είχε ήδη κυκλοφορήσει άλλα δέκα άλμπουμ στις ΗΠΑ όταν κυκλοφόρησε το «Sticky Fingers». Είναι το απόλυτο rock 'n' roll άλμπουμ που συμπυκνώνει αυτό που ο Mick Jagger και ο Keith Richards ήταν ικανοί να κάνουν ως μουσικοί και τραγουδοποιοί.
4. IV – Led Zeppelin (1971)
Οι Led Zeppelin είχαν ήδη καθιερωθεί στην μουσική σκηνή, όταν κυκλοφόρησαν το τέταρτο άλμπουμ τους, στο οποίο ήταν παραγωγός ο κιθαρίστας του συγκροτήματος, Jimmy Page. Το άλμπουμ μπορεί να θεωρηθεί ως μια περίληψη του μέχρι τώρα ήχου τους – από ακουστική folk μουσική μέχρι hard rock – σε συνδυασμό με νέες ιδέες.
5. The Dark Side of the Moon – Pink Floyd (1973)
Το όγδοο άλμπουμ του βρετανικού συγκροτήματος Pink Floyd ξεφεύγει από τον τυπικό ροκ ήχο και αντ' αυτού εισάγει συνθεσάιζερ και άλλους πειραματισμούς. Και οι δύο πλευρές δεν είχαν κανένα κενό μεταξύ των τραγουδιών και θεωρούνται ως ένα ενιαίο κομμάτι.
6. A Night at the Opera – Queen (1975)
Οι Queen μόλις είχαν ανακαλύψει ότι δεν έλαβαν σχεδόν καμία πληρωμή από τα τρία προηγούμενα άλμπουμ τους. Έπρεπε επειγόντως να βγάλουν χρήματα, ξοδεύουν πολλούς μήνες φτιάχνοντας ένα νέο έργο τέχνης που θα γινόταν το μεγαλύτερο επίτευγμά τους. Το «A Night at the Opera» είναι γνωστό για τον εκρηκτικό ήχο που απαιτούσε τη χρήση 24κάναλης κονσόλας και την τεχνική του συνδυασμού πολλών καναλιών σε ένα.
7. Ramones – Ramones (1976)
Το συγκρότημα από τη Νέα Υόρκη τα κατάφερε με την πρώτη. Το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ συχνά περιγράφεται ως το πρώτο πανκ ροκ άλμπουμ. Διαθέτει απλά κιθαριστικά riff και περισσότερο από τεχνική ικανότητα, αναδεικνύει μια πανκ ροκ στάση. Την εποχή της κυκλοφορίας του, το «Ramones» δεν έγινε hit, αλλά λόγω της επιρροής που είχε στις επόμενες κυκλοφορίες, είναι ένα ορόσημο της ροκ ιστορίας.
8. Back in Black – AC/DC (1980)
Μετά τον θάνατο του frontman τους Bon Scott, το συγκρότημα από την Αυστραλία, AC/DC βρήκε έναν νέο τραγουδιστή, τον Brian Johnson, και ηχογράφησε το «Back in Black». Οι δύο κιθαρίστες, ο Angus και ο Malcolm Young, είναι γνωστοί για τα πιασάρικα riff τους τα οποία δεν λείπουν από το έβδομο άλμπουμ του συγκροτήματος. Το «Back in Black» είναι το δεύτερο άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις αμέσως μετά το «Thriller» του Michael Jackson.
9. Nevermind – Nirvana (1991)
Το «Nevermind» ήταν το δεύτερο άλμπουμ των Nirvana και η πρώτη μεγάλη κυκλοφορία του συγκροτήματος. Ο Kurt Cobain είχε στρατολογήσει έναν νέο ντράμερ, τον Dave Grohl και ο ήχος της μπάντας εκείνη την εποχή ήταν στην πρώτη γραμμή της grunge σκηνής που είχε αναδυθεί από την περιοχή του Σιάτλ. Το άλμπουμ πέρασε 253 εβδομάδες στο αμερικανικό Billboard 200.
10. Jagged Little Pill – Alanis Morissette (1995)
Αφού κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ από τότε που μετακόμισε από τον Καναδά στο Λος Άντζελες, η Alanis Morissette ήταν στο εξώφυλλο του Rolling Stone, το οποίο την χαρακτήρισε ως μία «θυμωμένη λευκή γυναίκα». Μετά την άνοδο πολλών ανδρών σταρ της ροκ, η Morissette άφησε το στίγμα της. Το ακατέργαστο άλμπουμ της τραγουδίστριας παρουσίαζε τα δυνατά φωνητικά της και έναν ήχο επηρεασμένο από το grunge δίπλα στο σκληρό ροκ.
