Καλοκαίρι, εποχή κατεξοχήν υψηλών θερμοκρασιών, στον υδράργυρο και όχι μόνο. Αν προσθέσουμε και το ταπεραμέντο μας ως μεσογειακός λαός, για τις ερωτικές ατασθαλίες μπορούμε να ρίξουμε το φταίξιμο στους παραπάνω λόγους κι ας μην μας πιστέψει κανείς. Ονόματα δε λέμε, καταστάσεις δε θίγουμε, όμως σε κάποιο ή κάποια από τα παρακάτω τραγούδια ίσως αισθανθούμε ότι αποτυπώνονται προσωπικά μας γεγονότα, σε παρελθοντικό ή ενεστώτα χρόνο.
Ακολουθούν 15+2 ιστορίες από το βιβλίο της μουσικής, ξεκινώντας από τη δεκαετία του ’60. Το πρωτόγονο ένστικτο που οδηγεί ακόμα και στον «παράνομο» έρωτα θα το αναζητήσουμε μέσα από 6 δεκαετίες, αφού καμιά από αυτές δεν κατάφερε να… κρατήσει χαρακτήρα.
Dangerous games – Shirley Bassey (1967)
“And in this game there aren’t any rules. For rules are made for fools”.
Η Ουαλή ντίβα είπε τα πράγματα με το όνομά τους και για τον έρωτα. Με το γνώριμο δραματουργικό της ύφος, δεν υπάρχει έρωτας χωρίς δράμα, απέδωσε μία ακόμη αριστουργηματική ερμηνεία. Το “Dangerous games” κυκλοφόρησε ως B-side του “Big Spender” το 1967. Χωρίς να κατονομάζεται το φλογοβόλο συναίσθημα, φωτογραφίζεται στους στίχους: «Lonely, it can be very lonely, for very few can win when they play the dangerous game», αλλά και στους: «Chances, If you like taking chances, then you will find the way you can play the dangerous game».
You can have my husband – Koko Taylor (1978)
“I'm tellin' all you women, I want you all to understand”.
Για τις γυναίκες που μπήκαν στον «κόπο» να διεκδικήσουν δεσμευμένους άνδρες. Είδωλο του χώρου, έχει κατονομαστεί ως η "Queen of the Blues", η Koko Taylor διασκεύασε υποδειγματικά ένα τραγούδι του 1959 που είχε πρωτοερμηνεύσει η Irma Thomas, η πρωτότυπη εκτέλεση είχε τον τίτλο “Don’t mess with my man”. Δυναμική, γεμάτη ψυχή μπλουζ σύνθεση, μεταφέρει ένα μήνυμα αναμεμειγμένο με χιούμορ και ειλικρίνεια, μιλά για την πολυπλοκότητα των σχέσεων και τη σημασία των συναισθηματικών δεσμών. Στο ρεφρέν που αναφέραμε στην αρχή, μπορεί η Αμερικανίδα τραγουδίστρια να ακούγεται αντιφατική, αποκαλύπτει όμως μια βαθύτερη αλήθεια για τους διαφορετικούς ρόλους και τις εμπειρίες που έχουν οι άνθρωποι στις σχέσεις. Συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ της “The earthshaker” του 1978.
My forbidden lover – Chic (1979)
“My forbidden lover, I don’t want no other”.
Τέσσερις φορές δηλώνουν την παραπάνω φράση στο ρεφραίν, τόσος ενθουσιασμός! Με απόλυτη επίγνωση της κατάστασης, το λέει και ο τίτλος του τραγουδιού, οι πρωταγωνιστές δηλώνουν αποφασισμένοι να το ζήσουν. Εντυπωσιακό αποτέλεσμα του πολυτάλαντου Nile Rodgers και του Bernard Edwards για το συγκρότημά τους Chic, το 1979. Η ντίσκο «όφειλε» ένα τραγούδι επί του θέματος, άλλωστε ανήκει στα είδη μουσικής που χορεύονται σε κοντινή επαφή όπου οι αντιστάσεις χαλαρώνουν. Από τον δεύτερο πιο εμπορικό τους δίσκο με τίτλο “Risqué”, που ξεπέρασε το 1 εκατ. αντίτυπα στην Αμερική και απονεμήθηκε πλατινένιος.
Careless whisper – George Michael (1984)
“Maybe it's better this way, we'd hurt each other with the things we want to say“.
Ράγισε καρδιές όχι μόνο στη μουσική, αλλά και στην πραγματική ζωή. Κυκλοφόρησε το 1984, στην Αγγλία μόνο με το όνομα του George Michael, ενώ στην Αμερική ως Wham! feat. George Michael. Στο σαξόφωνο είναι ο Steve Gregory. Παρέμεινε στην κορυφή και των δύο χωρών για τρεις εβδομάδες, κατέκτησε 23 ακόμη, ενώ τo περιοδικό Rolling Stone το χαρακτήρισε ως το δεύτερο καλύτερο τραγούδι του George Michael. Πούλησε περισσότερα από 6 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως, δύο από αυτά στην Αμερική. Χάρη στο “Careless whisper” έγινε ο νεότερος σε ηλικία καλλιτέχνης που κέρδισε βραβείο Ivor Novello, μόλις στα 21 του χρόνια. Εκείνη την εποχή, τα περισσότερα πάρτι στα σπίτια «έκλειναν» μ’ αυτό το μπλουζ, άνοιγε όμως ο δρόμος για τις πιο… ουσιαστικές γνωριμίες.
Το 2024, με αφορμή τη συμπλήρωση των 40 χρόνων από την κυκλοφορία του, κυκλοφόρησε η επετειακή έκδοση “Careless whisper EP”. Περιλαμβάνει την ακυκλοφόρητη μέχρι τότε ζωντανή ηχογράφησή του, όπως τo ερμήνευσε στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης, στις 23 Ιουλίου του 2008. Πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της περιοδείας του “25 Live”, που σηματοδότησε την επιστροφή του στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ μετά από 17 χρόνια.
Part-time lover – Stevie Wonder (1985)
“We are strangers by day, lovers by night. Knowing it's so wrong, but feeling so right”.
Μιλάμε για οργανωμένο «έγκλημα». Σε μια κρυφή σχέση, ο ένας εκ τον δύο πρωταγωνιστών χρησιμοποιεί έναν αρσενικό φίλο ως δικαιολογία σε περίπτωση που το τηλέφωνό του χτυπήσει για… «έκτακτη ανάγκη». Μόνο που στο τέλος της ιστορίας, ο άνδρας που απατά τη γυναίκα του ανακαλύπτει ότι κι εκείνη τον πληρώνει με το ίδιο νόμισμα.
Κυκλοφόρησε το 1985, ως το πρώτο σινγκλ από το 20ο στούντιο άλμπουμ του “In square circle”. Πέρα από την ερμηνεία, ο Stevie Wonder έγραψε τους στίχους, τη μουσική, έκανε και την παραγωγή. Στα φωνητικά βρίσκονται τρεις γνωστοί καλλιτέχνες, ο Luther Vandross, η Syreeta και ο Philip Bailey των Earth, Wind & Fire. Φτάνοντας στην κορυφή των Billboard Hot 100, R&B, Dance και Adult Contemporary, έγινε ο πρώτος καλλιτέχνης που είχε Νο.01 επιτυχία σε τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες. Το “Part-time lover” είναι το τελευταίο τραγούδι του που κέρδισε την ύψιστη θέση μέχρι σήμερα. Του χάρισε υποψηφιότητα για βραβείο Grammy ως η «Καλύτερη Ανδρική Ποπ φωνητική ερμηνεία», όμως το έχασε από τον Phil Collins με το “No jacket required”. Πάντως το βραβείο της διαχρονικότητας το κέρδισε επάξια!
Unexpected lovers – Lime (1985)
“We'll spend the night together, until the morning light”.
Ο έρωτας έρχεται απρόσμενα, κανένας δεν κατάφερε να τον προβλέψει. Το ανεξέλεγκτο αυτό συναίσθημα παρουσιάστηκε ιδανικά με νότες από το καναδέζικο ντουέτο της ηλεκτρονικής ντίσκο Lime, με έντονο ρυθμό όπως αρμόζει στο αναπάντεχο ευτυχές γεγονός. Οι δημιουργοί και ερμηνευτές τους, ο Denis LePage με την Denyse LePage, ήταν τότε ένα παντρεμένο ζευγάρι που γνώρισε εμπορική επιτυχία με άλλα τραγούδια, όμως το “Unexpected lovers” του 1985 ήταν αυτό που αποδείχτηκε το πιο διαχρονικό. Οι φανς των ‘80s δικαίως το κατατάσσουν στη λίστα των best οf.
Secret love – Bee Gees (1991)
“Every little touch is not enough, every little moment we're apart is pain to me”.
O μυστικός έρωτας, η λαχτάρα και οι δυσκολίες της διατήρησης μιας μυστικής σχέσης μελοποιήθηκε για πολλοστή φορά. Οι στίχοι καταγράφουν τον πόνο που βιώνουν οι εραστές σε κάθε αποχωρισμό, τις προκλήσεις και τους κινδύνους που διατρέχουν, αλλά και τη θέλησή τους να συνεχίσουν αναζητώντας κρησφύγετο. Ένα ακόμη εξαιρετικό δείγμα της θρυλικής τριάδας, έγραψαν τους στίχους και τη μουσική. Ήταν το πρώτο τραγούδι που ξεχώρισε από τον 19ο άλμπουμ των Bee Gees με τίτλο “High civilization” το 1991. Έφτασε μέχρι το Νο.02 στη Γερμανία και την Αυστρία, Νο.05 στην Αγγλία, ενώ στην Αμερική δεν κυκλοφόρησε ποτέ ως σινγκλ.
Δε με νοιάζει – Ελένη Δήμου (1991)
“Δε με νοιάζει αν μας δουν το πρωί που θα φύγεις σαν κλέφτης”.
Όταν ο έρωτας χτυπάει κόκκινο και η λογική περνά σε δεύτερη μοίρα. Αν και το είναι λογικό, τελικά, είναι σχετικό. Από τις διαχρονικότερες επιτυχίες της Ελένης Δήμου, σε φορτισμένους συναισθηματικά στίχους του Γιάννη Δόξα και μουσική του Σπύρου Πάζιου, ο οποίος ήταν για πολλά χρόνια ο κιθαρίστας των Μουσικών Ταξιαρχιών του Τζίμη Πανούση. Συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο της με τίτλο “Μια ζωή δεν φτάνει”, του 1991.
Secret love – Sinéad O’Connor (1992)
“Once I had a secret love that lived within the heart of me”.
Γυναίκα ήταν αυτή που τόλμησε να το παραδεχτεί πρώτη με νότες, το 1953. Η αξέχαστη Αμερικανίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια και χορεύτρια Doris Day το ερμήνευσε στην ταινία μιούζικαλ “Calamity Jane” όπου πρωταγωνιστούσε. Ως σινγκλ κυκλοφόρησε στην Αγγλία την επόμενη χρονιά, συμπληρώνοντας συνολικά εννέα εβδομάδες παραμονής στην κορυφή.
Το 1992, το περιοδικό NME γιόρτασε τα 40 χρόνια κυκλοφορίας του με τη συλλογή “Ruby trax – The NME’s roaring forty”, που περιλαμβάνει 40 διασκευές Νο.01 επιτυχιών. Ανάμεσά τους το “Secret love”, με την Ιρλανδή Sinead O’Connor να παρουσιάζει μία από τις καλύτερες διασκευές του.
Drop dead beautiful – Six Was Nine (1994)
“I don't wanna take my best friend's baby, but she's drop dead beautiful”.
Μπλεγμένη ιστορία βγαλμένη από τη ζωή, ο πειρασμός να κλέψει κάποιος το κορίτσι του καλύτερού του φίλου. Το γερμανικό ντουέτο των Six Was Nine το εξέφρασε μουσικά το 1994. Στη χώρα τους δεν πήγε τόσο καλά, σε πιο «απελευθερωμένες» όμως αναγνωρίστηκε, Νο.01 στη Νότια Αφρική, Νο.03 στην Ισλανδία, ενώ Νο.05 στη Δανία. Ακούστηκε πολύ στη χώρα μας, είναι εξαιρετικό, δε μάθαμε όμως ποτέ αν ο πρωταγωνιστής τελικά υπέκυψε στο… σφάλμα.
Forbidden love – Madonna (1994)
“I don't care if it's not right to have your arms around me, I want to feel what it's like“.
Απαγορευμένος έρωτας και να μην πάρει θέση η Madonna; Δεν υπήρχε περίπτωση, ούτε μία στο εκατομμύριο! Καμία αναστολή αυτό το κορίτσι… To δημιούργησε μαζί με τον Babyface το 1994, συμμετέχει και στην παραγωγή του. Φρόντισε μάλιστα να το συμπεριλάβει στον πιο κατάλληλο και «εμπεριστατωμένο» δίσκο της, το πολυπλατινένιο “Bedtime stories”, που ξεπέρασε τα 7,5 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως.
Για την ιστορία, η βασίλισσα της ποπ μουσικής κυκλοφόρησε ένα ακόμη τραγούδι με τίτλο “Forbidden love”, για το άλμπουμ της “Confessions on a dance floor” το 2005.
Somebody else’s lover – Total Touch (1996)
“Why did you deceive me, you say you didn't want to hurt me”.
Περί προδοσίας η υπόθεση αυτή. Εκείνη ερωτεύεται, όμως ανακαλύπτει εκ των υστέρων τον δεύτερο ρόλο που έχει στη ζωή του αγαπημένου της. Συμβαίνει σε παράνομες σχέσεις, σε νόμιμες, ακόμα και στις καλύτερες οικογένειες. Εμείς που είμαστε έξω από τον χορό το τραγουδήσαμε, κάποιοι το χορέψαμε κιόλας. Το ολλανδικό συγκρότημα επιμελήθηκε επί του θέματος το 1996, γνωρίζοντας σημαντική ραδιοφωνική επιτυχία στη χώρα μας.
She don’t have to know – John Legend (2004)
“Girl, I know you're doing the same thing too, but I won't tell your man the things we do”.
Ατελείωτη η λίστα με τα τραγούδια για τα… παρατράγουδα των πειρασμών. Ο συγκεκριμένος εραστής παρόλο που έχει κορίτσι, διαθέτει ένα ακόμη. Η δε γυναίκα με την οποία την απατά κάνει το ίδιο, καθώς είναι κι εκείνη σε σχέση! Ου μπλέξεις. Δε θα κρίνουμε, οφείλουμε όμως να παραδεχτούμε ότι είναι ένα εξαιρετικό άκουσμα στο είδος του. Ο John Legend το έγραψε μαζί με τον Will.i.am το 2004. Συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο του πρώτου με τίτλο “Get Lifted”, που πιστοποιήθηκε διπλά πλατινένιος στην Αμερική, ενώ μονά στην Αγγλία. Ξεπερνώντας τα 2,5 εκατ. παγκοσμίως είναι ο δεύτερος εμπορικότερος της καριέρας του.
Meaningless kiss – Hugh Grant (2007)
“Just a meaningless kiss, we knew it was wrong but we couldn't resist”.
Για ένα ασήμαντο φιλί που εξελίχθηκε σε μείζονος σημασίας, τον έρωτα, τραγούδησε ο Hugh Grant στη ρομαντική κομεντί “Music and lyrics” όπου πρωταγωνιστούσε μαζί με τη Drew Barrymore το 2007. Η μουσική θυμίζει έντονα το “Careless whisper” των Wham!, ένα γλυκό ποπ άκουσμα με σαξόφωνο στο ξεκίνημά του, όπου ακόμα και τα «γυρίσματα» των ντραμς θυμίζουν έντονα την επιτυχία του βρετανικού ντουέτου. Ο γνωστός ηθοποιός, Άγγλος και αυτός, υποδύεται τον σταρ μιας μπάντας με το όνομα… PoP! Τι σύμπτωση…
Secret lover – Alessandro Magnanini feat. Jenny B (2009)
“Keepin' the secrets is like a game, you feel ashamed”.
Ο μυστικός εραστής μιας ακόμη μυστικής σχέσης, όπως αποτυπώθηκε από την ιταλική συνεργασία του συνθέτη, κιθαρίστα και παραγωγού Alessandro Magnanini με την Jenny B στα φωνητικά, νικήτρια στο φεστιβάλ του Σαν Ρέμο 2000 στην κατηγορία «Νεοεμφανιζόμενοι». Από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του ελληνικού ραδιοφώνου το 2009, που εξακολουθεί επάξια να μεταδίδεται.
Nobody knows – Shaun Escoffery (2014)
“Nobody knows what you do to me”.
Με τους παραπάνω στίχους ο Βρετανός τραγουδιστής και μετέπειτα ηθοποιός παίζει με τη φαντασία μας. Μπορεί να μας εμπιστεύτηκε το «βάσανό» του, κράτησε όμως επτασφράγιστο μυστικό τι του έκανε η εκλεκτή της καρδιάς του για να τον φτάσει στην κατάσταση αυτή. Μεταξύ μας, ας το παραδεχτούμε, έχει συμβεί σε άπαντες. Εκπληκτικό δείγμα από το τρίτο του άλμπουμ “In the red room”, του 2014.
Forbidden love – Minus 8 feat. Billie (2017)
“We make no promises, we keep are love anonymous, just waiting for the day we can finally find a way”.
Δύο ακόμη δέσμιοι στον ιστό του έρωτα. Εκείνος έχει «επίσημη» σχέση, εκείνη το αγνοούσε στην αρχή, όταν όμως το έμαθε ήταν ήδη ερωτευμένη για να αποχωρήσει. Ατμοσφαιρικό χορευτικό δημιούργημα του Ελβετού DJ της ηλεκτρονικής μουσικής Minus 8, με τη Billie Brown στα αισθαντικά φωνητικά, του 2017. Αν δεν πείτε «κάτι μου θυμίζει το στόρι», τότε είστε σε καλό δρόμο!
Επίδοξοι εραστές, το νου σας και… καλή τύχη!
