Τραγούδια, μικρές ιστορίες βγαλμένες από τη ζωή. Χρειάζονται κότσια για να πούμε στα ίσια πως αισθανόμαστε, ισχύει τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες. Κάποιες φορές η μουσική είναι ένας έμμεσος τρόπος για να μεταφέρουμε το μήνυμά μας στην «αντίπερα όχθη», όταν διστάζουμε λόγω ανασφάλειας, ντροπής ή εγωισμού.
Συχνά κλέβει την προσοχή μας η μελωδικότητα της σύνθεσης ή ο έντονος ρυθμός της, μπορεί να μας αρέσει απλά και μόνο επειδή το ερμηνεύει καλλιτέχνης της προτίμησής μας. Αξίζει να προσέχουμε λίγο παραπάνω τους στίχους, πίσω από τις λέξεις κρύβονται οι μεγαλύτερες αλήθειες. Ακολουθούν 15 εξομολογήσεις με νότες μέσα από 7 δεκαετίες, από αυτή του ’60 ως το σήμερα.
Piece of my heart – Big Brother and the Holding Company (1968)
“You know you got it if it makes you feel good”.
Αξέχαστο τραγούδι της Emma Franklin, η αδελφή της Aretha, το ερμήνευσε πρώτη το 1967. Τον επόμενο χρόνο, η τεράστια Janis Joplin έβαλε την ανεξίτηλη σφραγίδα της σε αυτό, η φωνή των Big Brother and the Holding Company αποχώρησε από το γκρουπ αμέσως μετά. Οι «απελπισμένοι» στίχοι είχαν ανάγκη το γρέζι της φωνής της. Πρόλαβε να μας το χαρίσει πριν μπει κι αυτή στο καταραμένο “Κλαμπ των 27”, πεθαίνοντας από υπερβολική δόση ηρωίνης στην ηλικία αυτή. Από το δίσκο “Cheap thrills” του 1968.
Always on my mind – Elvis Presley (1972)
“Little things I should have said and done, I never took the time”.
Χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την αξία των στίχων και της σύνθεσης, η οντότητα του Elvis το έκανε θρυλικό. Ως απόδειξη του παραπάνω, η ήδη αναγνωρισμένη Brenda Lee που το ερμήνευσε πρώτη, το ηχογράφησε έναν χρόνο πριν τον Presley αλλά κυκλοφόρησε το 1972, δεν κατάφερε να το κάνει επιτυχία.
Ο βασιλιάς του ροκ εντ ρολ το διασκεύασε τέσσερις μήνες αργότερα από τη Brenda Lee, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1972, φροντίζοντας να τραγουδιέται μέχρι σήμερα. Το ηχογράφησε μερικές εβδομάδες μετά το χωρισμό από τη σύζυγό του Priscilla. Στην Αμερική κυκλοφόρησε ως B-side του “Separate ways” και έγινε χρυσό, ξεπερνώντας το ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Από το άλμπουμ “Separate ways”, της ίδιας χρονιάς.
I go crazy – Paul Davis (1977)
“I realize that I was blind, just when I thought I was over you”.
Αποδείχθηκε το πιο γνωστό τραγούδι του Αμερικανού μουσικού και ερμηνευτή. Έγραψε τη μουσική και τους στίχους το 1977, έφτασε ως το No.07 στην Αμερική, όπου παρέμεινε δικαίως στα 100 πρώτα επί 9 μήνες και μία εβδομάδα. Από το δίσκο “Singer of songs: Teller of tales”, επίσης του 1977.
Still – Commodores (1979)
“But then most of all, I do love you, still”.
Από τις ωραιότερες ερωτικές μπαλάντες της δεκαετίας του ’70 και όχι μόνο. Ο Lionel Richie, ως βασικός πλέον τραγουδιστής, στιχουργός και σαξοφωνίστας των Commodores, έγραψε τους στίχους και τη μουσική χαρίζοντας στο γκρουπ τη δεύτερη Νο.01 επιτυχία του στην Αμερική. Από το δίσκο “Midnight magic” του 1979.
Ένα χρόνο πριν, το 1978, γράφοντας το επίσης Νο.01 στην Αμερική “Three times a lady” απογείωσε την καριέρα του συγκροτήματος, ενώ ταυτόχρονα ξεκινούσε ένα προσωπικό ρεκόρ. Επί επτά συνεχόμενες χρονιές πέτυχε Νο.01 τραγούδι ως στιχουργός, ρεκόρ που κατείχε μόνο ο Paul McCartney με τους Beatles την περίοδο 1964-1971.
I just can’t stop loving you – Michael Jackson (1987)
“You know how I feel, this thing can't go wrong, I can't live my life without you”.
Δύσκολα χαρακτηρίζεται κάποιο ως τραγούδι γενιάς. Ένα από αυτά που το δικαιούται. Ο βασιλιάς της ποπ μουσικής έγραψε τη μουσική, τους στίχους και το ερμήνευσε ντουέτο με την Siedah Garrett το 1987. Ήθελε να το πει με την Whitney Houston ή την Barbra Streisand, η Streisand απέρριψε την πρόταση ενώ με τη Whitney δεν έγινε επειδή η Arista Records το θεωρούσε ρίσκο καθώς ετοίμαζαν τον δεύτερο δίσκο της, 1η Ιουνίου κυκλοφόρησε το τραγούδι του Jackson, 2 Ιουνίου ο δίσκος της Houston. Κυκλοφόρησε ως το πρώτο σινγκλ από το ιστορικό άλμπουμ “Bad” που έγινε Νο.01 στην Αμερική και στην Αγγλία, χρυσό με ένα εκατομμύριο πωλήσεις και ασημένιο με 450.000 αντίτυπα αντίστοιχα.
Για την ιστορία, το πολυπλατινένιο “Bad” ήταν η τρίτη και τελευταία συνεργασία του Jacko με τον τεράστιο Quincy Jones στην παραγωγή, στο συγκεκριμένο δίσκο την έκαναν από κοινού. Σκαρφάλωσε στην κορυφή 25 χωρών, ξεπερνώντας τα 45 εκατομμύρια παγκοσμίως.
Seeing you again – Dan Fogelberg (1987)
“Holding you again, even for the briefest moment, made me realize how much I love you still”.
Εξαιρετική μελαγχολική δημιουργία του Αμερικανού καλλιτέχνη, το έγραψε ο ίδιος και το ερμήνευσε το 1987. Το εμπνεύστηκε όταν χώρισε από το σύζυγό του, όπως και όλα τα τραγούδια του άλμπουμ “Exiles” που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά.
Όλοι οι στίχοι είναι βαρύγδουποι, όπως οι: “Did you only come to say you're sorry, or give it one more try. Or did you only need to see, there was nothing left for me”.
How do I stop loving you – Rene Froger (1989)
“Just tell me how I can forget, so I can say goodbye”.
Ατάκα «μαχαίρι» όταν ο ένας από τους δύο θέλει να αποχωρήσει από τη σχέση, ενώ ο άλλος όχι κάνοντας την παραπάνω ερώτηση. Συγκλονιστική μπαλάντα του Ολλανδού καλλιτέχνη με δυνατή ερμηνεία, από το δίσκο “You’re my everything” του 1989.
Losing you – Kirka (1993)
“Losing you is the worst I’ve ever been through”.
Μπορεί το όνομα του Φινλανδού μουσικού και ερμηνευτή να έγινε γνωστό στην Ελλάδα τη δεκαετία του ‘90, είναι όμως καταξιωμένος στον τόπο του από τα τέλη του '60. Αναμενόμενο, αφού η πλειοψηφία της δισκογραφίας του είναι στη μητρική του γλώσσα.
Το μελαγχολικό αγγλόφωνο “Losing you” του 1993, παρόλο που δεν κυκλοφόρησε ποτέ ως σινγκλ είναι το πιο γνωστό του στα αυτιά μας, μετά το “Sadness in your eyes”.
You do something to me – Paul Weller (1995)
“Hanging on the wire, I'm waiting for my change”.
Σπουδαίος Βρετανός καλλιτέχνης σε εξ ολοκλήρου δική του δημιουργία, στίχους και μουσική. Το έγραψε για το άλμπουμ “Stanley road” το 1995, που αναδείχτηκε τετραπλά πλατινένιο στην χώρα του πουλώντας 1,2 εκατομμύρια αντίτυπα. Η δε εξομολογητική μπαλάντα με την πάροδο του χρόνου κατέληξε πλατινένια στην Αγγλία, ξεπέρασε τις 600.000 από φυσικές πωλήσεις και streaming.
Pequeño fado – Mónica Molina (2001)
“Μου προκάλεσε απόγνωση η αναμονή, αγάπη μου. Κι έγινε πάγος το πάθος”.
Επιτυχημένη Ισπανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός, ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα της και στα δύο επαγγέλματα. Το δεύτερο άλμπουμ της “Vuela” του 2001, πιστοποιήθηκε πλατινένιο στη χώρα της και τέθηκε υποψήφιο για βραβείο Latin Grammy ως το «Καλύτερο Γυναικείο Ποπ Άλμπουμ με φωνητικά». Μέσα από αυτό, το υπέροχο “Pequeño fado”.
E tu mi manchi – Gigi Finizio (2009)
“Εγώ σ' αγαπώ, δεν το είπαμε ποτέ. Όλα καλά έτσι, όπως θέλεις”.
Δήλωση με περίσσια δύναμη στο μελαγχολικό “Και εσύ μου λείπεις”, του 1979. Το ερμήνευσε πρώτος ο Francesco Calabrese, ο Gigi Finizio το διασκεύασε υποδειγματικά το 2009. Από το άλμπουμ “Regalarti l'anima che restarà nella”, που παρέμεινε στο Νο.01 της χώρας του για εννέα εβδομάδες.
Moving on – Leonard Cohen (2019)
“And now you're gone, as if there ever was a you”.
Ένα ακόμη αξιοπρόσεκτο δείγμα του πολυτάλαντου Καναδού ποιητή, τραγουδοποιού, συνθέτη, στιχουργού και συγγραφέα. Στο τραγούδι κρύβονται οι πιο θλιβερές ιστορίες της ζωής. Οι στίχοι είναι ένα ποίημα του βιβλίου του “The flame” του 2018, που εκδόθηκε από το γιο του Adam. H ηχογράφηση έγινε το 2016, την περίοδο που έγραφε το άλμπουμ “You want it darker”, το οποίο ολοκληρώθηκε τέσσερις μήνες πριν φύγει από τη ζωή και κυκλοφόρησε 17 μέρες πριν το οριστικό του αντίο.
Όταν ο Cohen βρισκόταν στο στούντιο για να το ηχογραφήσει, πληροφορήθηκε για την απώλεια του έρωτα της ζωής του και μούσα του, τη Νορβηγίδα Marianne Ihlen. Γνωρίστηκαν στην Ύδρα το 1960 και έζησαν μαζί για επτά χρόνια. Εκείνη «έφυγε» από λευχαιμία, εκείνος αντιμετώπιζε προβλήματα καρκίνου, πεθαίνοντας τρεισήμισι μήνες αργότερα. Το “Moving on” συμπεριλήφθηκε στο δίσκο “Thanks for the dance” του 2019, τον οποίο ολοκλήρωσε και έκανε την παραγωγή ο γιος του που είναι επίσης μουσικός.
Από τον περασμένο Σεπτέμβριο προβάλλεται στην Ελλάδα σε συνδρομητική πλατφόρμα η βιογραφική τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων “So long, Marianne”, καναδο-νορβηγο-ελληνικής συμπαραγωγής. Αφηγείται τη γνωριμία και τον έρωτα του ζευγαριού στην Ύδρα, καθώς και τη ζωή τους στο Όσλο και στο Μόντρεαλ. Αξίζει να τη δείτε, είτε για να μπείτε στον κόσμο του Cohen είτε σε αυτόν ενός αληθινά ερωτευμένου ζευγαριού. Το συγκλονιστικό "Moving on" ακούγεται τουλάχιστον δύο φορές, ίσως να τριτώσει στα επερχόμενα επεισόδια.
I won’t let you down – Curtis Harding (2021)
“There's an old friend just hanging around. When you need me, I won't let you down”.
Αξιόλογη σόουλ μπαλάντα του Αμερικανού ερμηνευτή και συνθέτη, η μητέρα του ήταν τραγουδίστρια της γκόσπελ μουσικής. Την έγραψε και την παρουσίασε το 2021, συμμετέχει και στην παραγωγή. Με αυτή μας σύστησε το τρίτο του άλμπουμ “If words were flowers”.
Για την ιστορία, ο Curtis Harding ήταν support στην περιοδεία του Lenny Kravitz στην Αμερική το 2018, ενώ τον περασμένο Σεπτέμβρη εμφανίστηκε στη χώρα μας, στην Αθήνα.
Skinny – Billie Eilish (2024)
“And I never did you wrong, I loved you for so long”.
Μελαγχολική σύνθεση που περιγράφει μεταξύ άλλων τις ανασφάλειες της ερμηνεύτριας. Δημιουργία της ίδιας μαζί με τον αδελφό της Finneas O’Connell, για το πολυπλατινένιο τρίτο στούντιο άλμπουμ της “Hit me hard and soft”. O 27χρονος Finneas επιμελήθηκε και την παραγωγή του δίσκου.
Μέσα από το καλύτερο κατά τη γνώμη μας άλμπουμ του 2024, η μία από τις επτά υποψηφιότητες που απέσπασε για τα επερχόμενα Grammy, όπως και «Καλύτερο Ποπ άλμπουμ με φωνητικά», στο μελαγχολικό “Skinny” η 22χρονη Billie Eilish εκφράζει την ανησυχία της για τη γήρανση. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει, έχει θίξει αρκετές φορές το θέμα της εικόνας του σώματος καθώς και την πίεση που ασκείται στη νέα γενιά, ώστε να ανταποκριθεί σε συγκεκριμένα πρότυπα. Μαζί με το “The greatest” αξίζουν την προσοχή σας από τη νέα της δουλειά, πέρα από τα δύο που κυκλοφόρησαν ήδη ως σινγκλς.
A fragile thing – Cure (2024)
“All this time alone has left me cold inside and lost”.
Οι στίχοι μιλούν για μια αγάπη που βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, με το ρεφρέν «This love is a fragile thing» να τονίζει την επισφαλή φύση της σχέσης. Το καλύτερο τραγούδι επιστροφής ιστορικής μπάντας, όχι μόνο της δεκαετίας που διανύουμε αλλά και την προηγούμενης.
Οι Cure παρουσίασαν νέο υλικό μετά από 16 χρόνια. Το νέο 14ο στούντιο άλμπουμ “Songs of a lost world” κυκλοφόρησε την 1η Νοεμβρίου, σε σύνθεση του ηγέτη τους Robert Smith, συμμετέχει και στην παραγωγή. Την ίδια μέρα πραγματοποίησαν τη μοναδική συναυλία τους για φέτος, στο Troxy Theater του Λονδίνου, η οποία μεταδόθηκε ζωντανά από το προσωπικό τους κανάλι στο YouTube.
Παρόλο που ως πρώτο σινγκλ κυκλοφόρησε το 7λεπτο “Alone”, με την 3λεπτη και παραπάνω ονειρική εισαγωγή, το καλύτερο μακράν του δίσκου είναι το αριστουργηματικό “A fragile thing”. Δίνει την εντύπωση ότι δεν πέρασε ούτε μια μέρα από τότε που μεγαλουργούσαν στα 90’s, από τότε που η μουσική είχε άλλη οντότητα.
