Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970, γεννήθηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα εναλλακτικά ροκ συγκροτήματα όλων των εποχών. Πολλά γκρουπ αναδύθηκαν από τις στάχτες του πανκ, διατηρώντας τις ευαισθησίες του είδους, ενσωματώνοντας παράλληλα ένα μεγαλύτερο εύρος επιρροών, από την electronica μέχρι τη φανκ. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά post-punk συγκροτήματα της εποχής ήταν αναμφισβήτητα οι Joy Division.
Το συγκρότημα δημιουργήθηκε από τον Bernard Sumner και τον Peter Hook, αφού παρακολούθησαν τη θρυλική συναυλία των Sex Pistols το 1976 στο Free Trade Hall του Μάντσεστερ, στην οποία συμμετείχαν επίσης μουσικοί όπως ο Mark E. Smith των The Fall και ο Morrissey των The Smiths. Αυτή η ομάδα μουσικών, όλοι μαζί σε μια ιστορική στιγμή, εμπνεύστηκαν από την ωμή ενέργεια των Pistols, σχηματίζοντας στη συνέχεια τα δικά τους συγκροτήματα ως αποτέλεσμα.
Εκείνη την εποχή, ο Sumner και ο Hook χρειάζονταν έναν frontman, έτσι προσέλαβαν τον Ian Curtis με βάση το ότι τα πήγαιναν καλά ως φίλοι. Αποδείχθηκε ότι ο Curtis είχε την ικανότητα και έγινε ένας από τους καλύτερους frontmen της δεκαετίας, εκμεταλλευόμενος το σκοτεινό του χάρισμα που έκανε τις ζωντανές εμφανίσεις τους συναρπαστικές. Επιπλέον, η βαθιά φωνή του ήταν τέλεια για τους κυκλοθυμικούς τόνους των κλειστοφοβικών κομματιών του συγκροτήματος.
Αν και το συγκρότημα, αρχικά γνωστό ως Warsaw, άρχισε να φτιάχνει τραγούδια με κλασική πανκ αίσθηση, σύντομα βελτίωσαν τον ήχο τους, κυκλοφορώντας το ντεμπούτο τους άλμπουμ, Unknown Pleasures, με μεγάλη επιτυχία. Το άλμπουμ απέτυχε να μπει στα chart, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους Joy Division να αναγνωριστούν από τους μουσικόφιλους της εποχής. Οι Cure, που εμφανίστηκαν το 1978, δύο χρόνια μετά την ίδρυση των Joy Division, έγιναν άλλο ένα σημαντικό post-punk συγκρότημα. Ο τραγουδιστής Robert Smith ήταν τεράστιος θαυμαστής των Joy Division, περιγράφοντάς τους ως «απλά φανταστικούς».
Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στο Radio Urbana το 2013, ο Smith εξήγησε την αγάπη του για τους Joy Division, θυμίζοντας την εποχή που άνοιξαν μια συναυλία για τους The Cure. Είπε: «Το 1980 κάναμε κάτι στο Λονδίνο στο Marquee Club…επιλέξαμε τέσσερις μπάντες που θέλαμε να παίξουν μαζί μας και οι Joy Division ήταν μία από αυτές … Άκουσα το Unknown Pleasures στο ραδιόφωνο, στην εκπομπή του John Peel και ήταν απλά φανταστικοί». Ο Smith τους περιέγραψε επίσης ως «το καλύτερο πράγμα που είχα δει», αν και η αλήθεια είναι ότι είχε ήδη προλάβει να δει τόσο τον Bowie όσο και τους Stones.
Εξήγησε: «Ήταν εκείνης της γενιάς συγκροτημάτων που είναι η δική μου γενιά και αυτή ήταν η καλύτερή μας εμφάνιση εκείνη τη χρονιά, νομίζω. Συνεχίσαμε μετά από αυτούς και έπρεπε πραγματικά να προσπαθήσουμε σκληρά για να ταιριάξουμε με αυτό που έκαναν… είναι κρίμα για τον Ian Curtis… είναι σαν τον Jimi Hendrix ή τον Kurt Cobain… άνθρωποι τόσο καλοί έρχονται πολύ σπάνια».
Ο Curtis πέθανε λίγο μετά την συναυλία με τους The Cure, αυτοκτονώντας τον Μάιο του 1980. Οι Joy Division μετατράπηκαν σε New Order, αν και ο μπασίστας Peter Hook στα απομνημονεύματά του το 2012, Unknown Pleasures: Inside Joy Division, πυροδότησε μια μικρή κόντρα μεταξύ του συγκροτήματός του και των The Cure, αφού τους κατηγόρησε ότι ήταν ξεπουλημένοι. Ωστόσο, ο Smith δεν το άφησε να τον επηρεάσει, συνεχίζοντας να συνομιλεί με τα άλλα μέλη όταν τα βλέπει σε φεστιβάλ. Είπε στο Radio Urbana: «Πάντα μου άρεσαν οι New Order, νομίζω ότι είναι ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα. Είναι ένα καλό παράδειγμα μιας μπάντας που βελτιώνεται όσο μεγαλώνει».