Bridges to Babylon: Ο Keith Richards επιλέγει το πιο υποτιμημένο άλμπουμ των Rolling Stones

Είναι δύσκολο να περιγράψεις οτιδήποτε έχουν κυκλοφορήσει οι Rolling Stones ως «υποτιμημένο». Για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, οι Stones παραμένουν ως ένα από τα πιο σταθερά ροκ εν ρολ συγκροτήματα όλων των εποχών, γράφοντας το ένα κλασικό κομμάτι μετά το άλλο. Ωστόσο, αν κάποιος μπορεί να δηλώσει ποιος δίσκος των Stones χρειάζεται λίγη περισσότερη αγάπη, αυτός είναι ο Keith Richards.

Κάθε δεκαετία που περνάει, ο Richards αποδεικνύεται ο απόλυτος survivor του ροκ εν ρολ, αντιμετωπίζοντας τον εθισμό του στα ναρκωτικά, την ερωτική απογοήτευση και τη φυλακή, για να συνεχίσει με μια κιθάρα στα χέρια και ένα τσιγάρο να κρέμεται από τα χείλη του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε εποχή των The Stones ήταν για εκείνον χαρές και πανηγύρια.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο Richards μίλησε για τις πολλές διαφωνίες μεταξύ του ίδιου και του τραγουδιστή Mick Jagger, περιστατικά που συχνά έπαιρναν άσχημη τροπή σε κομμάτια όπως το «Had It With You». Αν και εκείνη η περίοδος των The Stones μπορεί να ήταν το προσωπικό του χαμηλό σημείο, μόλις μια δεκαετία αργότερα μίλησε για το πώς το συγκρότημα αποφάσισε να επανέλθει στην παλιά του δόξα.

Όταν συζητούσε για μερικά από τα πιο υποτιμημένα άλμπουμ του καταλόγου τους, ο Richards ξεχώρισε τον δίσκο του 1997, Bridges to Babylon ως το προσωπικό του αγαπημένο, λέγοντας στο Much Music: «Αυτό είναι το πρώτο άλμπουμ, ίσως από τα τέλη της δεκαετίας του '70 ή τις αρχές της δεκαετίας του '80, όπου είχαμε κάνει ένα βήμα παρακάτω. Με αυτόν τον δίσκο στην πραγματικότητα σπάσαμε τα όρια, προς το καλύτερο ή το χειρότερο. Από τα τραγούδια και μόνο, γνώριζα ότι είχαμε έναν καλό δίσκο».

Παρά το γεγονός ότι ο δίσκος είχε μερικά αξιοπρεπή τραγούδια όπως αναφέρει ο Richards, όπως το «Anybody Seen My Baby», οι προσπάθειές τους να εναρμονιστούν με την εναλλακτική σκηνή της δεκαετίας του '90 είχαν ως αποτέλεσμα κομμάτια όπως το τραγικό «Might As Well Get Juiced» . 

Όταν συζητούσε για τη χημεία μεταξύ όλων στο συγκρότημα, ο Richards είχε καλά λόγια να πει για τη συντροφικότητα μεταξύ των Stones, λέγοντας: «Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με το συγκρότημα. Είναι όλοι τους εξαίσιοι μουσικοί, καταλαβαίνετε τι εννοώ. Πάντα προσπαθώ να κάνω καλούς δίσκους, δεν με ενδιαφέρουν οι μεγάλες επιτυχίες. Αν συμβεί, είναι υπέροχο. Αλλά, προσπαθώ απλώς να βγάλω ένα καλό άλμπουμ. Επίσης, αξιοποιώ το καλύτερο από τους φίλους μου. Ακόμα κι αν δεν τους αρέσει εκείνη τη στιγμή».

Το Bridges to Babylon μπορεί να ήταν ένα άλμπουμ με καλές και κακές στιγμές, αλλά είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τη μπάντα στο στούντιο να αφήνει την προσωπική τους έμπνευση να τους καθοδηγήσει. Σύμφωνα με τα λόγια του Richards, «Δεν σκέφτεσαι πραγματικά πολύ. Απλώς το κάνεις και μετά το σκέφτεσαι. Όταν το κάνεις, ρέει. Αυτό είναι που μετράει».