Η μουσική πάντα μας μιλούσε, συνειδητά ή υποσυνείδητα. Αποκούμπι σκέψεων και ονείρων, σύντροφος και καθοδηγητής. Μερικά από τα τραγούδια που δίνουν τροφή για σκέψη, μας συμβουλεύουν και μας προτρέπουν για μια ακόμα χρονιά.
Ταυτόχρονα, είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για να θυμηθούμε 15+2 αξιόλογες ηχογραφήσεις μέσα από 8 δεκαετίες, με αφετηρία του ’50 και προορισμό αυτή που διανύουμε.
What a difference a day makes – Dinah Washington (1959)
“24 little hours. Brought the sun and the flowers where there used to be rain”.
Είναι σαν το δικό μας σοφό λαϊκό ρητό: «Όσα φέρνει η στιγμή, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος».
Σύνθεση της Μεξικανής Maria Grever του 1934, με ισπανόφωνους στίχους από την ίδια. Η αρχική ηχογράφηση του “Cuando vuela a tu lado” πραγματοποιήθηκε την ίδια χρονιά από την ορχήστρα Pedro Via με τη φωνή του Jose ‘Chiquito’ Socarras, κυκλοφόρησε όμως την επόμενη.
Η πρώτη κυκλοφορία ως “What a difference a day makes”, με στίχους του Stanley Adams, έγινε από τον Jimmy Ague το 1934. Ονειρική η διασκευή της Dinah Washington το 1959, με αυτήν γνώρισε μεγαλύτερη επιτυχία, της χάρισε το μοναδικό βραβείο Grammy που τέθηκε υποψήφια, στην κατηγορία «Καλύτερη Rhythm & Blues εμφάνιση».
Young at heart – Connie Francis (1961)
“Don't you know that it's worth every treasure on earth to be young at heart?”
Ο πρώτος που προσπάθησε να μας μεταδώσει ένα από τα μυστικά που συντελεί στη μακροζωία ήταν ο Frank Sinatra με την ορχήστρα του Nelson Riddle, το 1954. Toν επόμενο μήνα συμφώνησε με τον προλαλήσαντα και ο Bing Crosby. Αρκετοί καλλιτέχνες το διασκεύασαν στη συνέχεια, με πιο επιδραστική γυναικεία ερμηνεία της Connie Francis το 1961. Οι πολύτιμες συμβουλές ξεκινούν από τους πρώτους κιόλας στίχους.
People – Barbra Streisand (1964)
“Hide all the need inside acting more like children than children”.
Ακόμα και οι μοναχικοί άνθρωποι ξέρουν ότι η ζωή χωρίς άλλους ανθρώπους εντός των «συνόρων» μας, δεν είναι αληθινή ζωή.
Η αξέχαστη μελωδία γεννήθηκε στο θεατρικό σανίδι το 1964, στο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ “Funny girl”, με τη Barbra Streisand να πρωταγωνιστεί και να το ερμηνεύει. Tην ίδια κιόλας χρονιά το ερμήνευσαν κατά σειρά οι Nat King Cole, Ella Fitzgerald, Dionne Warwick, Nancy Wilson, Little Antony, Marvin Gaye, Andy Williams και ο Jack Jones, το τραγούδι όμως είχε μία σφραγίδα.
Η Streisand πρωταγωνίστησε ξανά στο “Αστείο κορίτσι” το 1967, αυτή τη φορά στο Γουέστ Έντ του Λονδίνου. Στην κινηματογραφική του μεταφορά το 1968, αποδέχτηκε η ταινία με τα περισσότερα έσοδα της χρονιάς. Η σπουδαία ερμηνεύτρια και ηθοποιός κέρδισε Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου και Χρυσή Σφαίρα.
What the world needs now is love – Jackie deShannon (1965)
“What the world needs now is love, sweet love. No, not just for some but for everyone”.
Μόνο τις γυναικοκτονίες και τον πόλεμο που εξακολουθούν να υπάρχουν να αναφέρουμε αρκούν, για να κατανοήσουμε πιο βαθιά το μήνυμά του.
Επιτυχία του 1965, σε στίχους του Hal David και μουσική του σπουδαίου Burt Bacharach. Αρχικά προσφέρθηκε στην Dionne Warwick, η οποία το απέρριψε γιατί το θεωρούσε πολύ κάντρι και κηρυγματικό. Παρόλα αυτά, το τραγούδησε αργότερα για το άλμπουμ της “Here Where There Is Love”, ενώ το επανηχογράφησε το 1996. Ήταν επίσης να το ερμηνεύσει ο Gene Pitney, αλλά δεν προέκυψε λόγω οικονομικών διαφορών.
Τελικά, η Jackie deShannon το απέδωσε πρώτη το 1965, με τον Bacharach να αναλαμβάνει την ενορχήστρωση και την παραγωγή του. Αναδείχτηκε κορυφαίο στον Καναδά, ενώ Νο.07 στην Αμερική. Η ηχογράφησή της εισήχθη στο Grammy Hall of Fame το 2008.
Imagine – John Lennon (1971)
“You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one. I hope someday you'll join us and the world will be as one”.
Για ονειροπόλους και όχι μόνο. Από τις σημαντικότερες συνθέσεις στην ιστορία της μουσικής, ψηφίστηκε ως το καλύτερο τραγούδι των τελευταίων 100 ετών σε δημοσκοπήσεις πολλών χωρών στην αλλαγή της χιλιετίας.
Ο ύμνος για την ειρήνη και την αγάπη ήταν ιδέα της Yoko Ono. Ο John Lennon παραδέχτηκε ότι δεν το έγραψε μόνος του σε συνέντευξη το 1980, γεγονός που αναγνωρίστηκε επίσημα το 2017. Κυκλοφόρησε το 1971, εκφράζοντας την ελπίδα ότι η Αμερική θα σταματήσει τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τα 21 εκατ. παγκοσμίως, συνυπολογίζοντας το φυσικό προϊόν με τα download, τα ringtone και το streaming.
Το άλμπουμ με τον ίδιο τίτλο απονεμήθηκε διπλά πλατινένιο στην Αμερική, πουλώντας 2,7 εκατ. αντίτυπα.
Salut – Joe Dassin (1975)
“Salut, c'est encore moi!”. “Γεια, εγώ είμαι πάλι”.
Κάθε νέα χρονιά είναι ένα νέο ξεκίνημα και οφείλουμε να την υποδεχτούμε όπως αρμόζει.
Το ωραιότερο γαλλόφωνο καλωσόρισμα με νότες για το νέο έτος δόθηκε από τον Joe Dassin, το 1975. Tο άλμπουμ του “Joe Dassin (Le costume blanc)”, χρυσό στη Γαλλία με 100.000 αντίτυπα, περιλαμβάνει τρεις από τις διαχρονικότερες επιτυχίες του, “Et si tu n’existais pas”, “Ca va pas changer le monde” και το “Salut” με το χαρακτηριστικό σφύριγμα στο ρυθμό της μελωδίας.
Everything must change – Nina Simone (1978)
“There is so little in life you can be sure of”, “That's the way of time. Nothing, no one remains unchanged”.
H αξεπέραστη Nina Simone έβαλε όλη τη μελαγχολία στη φωνή της για να περιγράψει τη σκληρή πραγματικότητα του χρόνου, το αδυσώπητο πέρασμά του. Δεν είναι πεσιμιστικό τραγούδι, θέλει να μας πει ότι με τη γνώση που αποκτούμε μεγαλώνοντας πρέπει να αλλάζουμε τη νοοτροπία μας. Από το δίσκο “Baltimore” του 1978.
Αξιοπρόσεκτη είναι και η εκδοχή της Oleta Adams, διάρκειας επτά (!!!) λεπτών, του 1990.
Don’t stop the dance – Bryan Ferry (1985)
“Don't stop, don't stop the dance”.
Αυτό έλειπε, να μη μας προτρέψει η ίδια η μουσική να αφεθούμε στο ρυθμό της. Ιδανική συμβουλή για εκτόνωση της ενέργειας του σώματος και του μυαλού μας, τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας.
Από τις πρώτες επιτυχίες και πιο χαρακτηριστικές του Βρετανού καλλιτέχνη, έχοντας αφήσει τους Roxy Music για δεύτερη φορά. Συμπεριλαμβάνεται στον εμπορικότερο προσωπικό του δίσκο, το “Boys and girls” απονεμήθηκε πλατινένιο στην Αγγλία το 1985 ενώ χρυσό στην Αμερική το 1993, ξεπερνώντας το 1 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως.
Advice for the young at heart – Tears for Fears (1989)
“Advice for the young at heart, soon we will be older, when we gonna make it work?”, “Too many people living in a secret world”.
Συμβουλή για τον φόβο, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα.
H δεκαετία του ’80 έκλεισε με τον πιο γλυκό μουσικά τρόπο. Γραμμένο από τον Roland Orzabal, το έτερον ήμισυ των Βρετανών Tears for Fears. Από το τρίτο τους άλμπουμ “The seeds of love” του 1989, που ήταν το τελευταίο τους καθώς ο Roland Orzabal με τον Curt Smith χώρισαν τους δρόμους τους το 1991, με τον πρώτο να συνεχίζει κρατώντας το όνομα του σχήματος. Επανενώθηκαν το 2004.
Crazy – Seal (1990)
“But we're never gonna survive, unless we get a little crazy”.
Μεγάλη αλήθεια. Τυχεροί όσοι καταφέρνουν να το κάνουν πράξη.
Ο Βρετανός τραγουδιστής και στιχουργός κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του άλμπουμ το 1991, με τίτλο το όνομά του. Περιέχει τη μεγαλύτερη επιτυχία του μέχρι σήμερα στη χώρα του, το “Crazy” έφτασε στο Νο.02 της Αγγλίας το 1990, ενώ στην Αμερική στο Νο.07 το 1991. Η κύρια αιτία έμπνευσης για να γράψει τους στίχους ήταν η πτώση του τοίχους του Βερολίνου το 1989, φωτογραφίζεται στους εξής: “And through a fractal on a breaking wall I see you my friend and touch your face again”.
O Seal κέρδισε τo ύψιστο βραβείο Ivor Novello για το εν λόγω τραγούδι το 1992, απονέμεται σε συνθέτες, στιχουργούς και συγγραφείς. Το διασκεύασε υποδειγματικά η Alanis Morissette το 2005.
Be thankful for what you’ve got – Massive Attack (1991)
“But remember brothers and sisters you can still stand tall. Just be thankful for what you've got”.
Από τις πιο πολύτιμες συμβουλές που δώθηκαν με νότες. Την έχουμε ακούσει από τον πατέρα μας, τη μάνα, τον παππού ή τη γιαγιά.
Ιδιαίτερη βρετανική μπάντα που έκανε πράξη το όνομά της στη μουσική με το καλησπέρα, μία μαζική μουσική επίθεση που ενδεχομένως να μην περίμεναν ούτε οι ίδιοι το 1991. Το ντεμπούτο τους άλμπουμ “Blue lines” ξεπέρασε τα 800.000 αντίτυπα. Μέχρι σήμερα δεν έχουν κάνει «έκπτωση» στον ήχο τους, για χάρη της εμπορικότητας. Μέσα από αυτό, η επιτυχημένη διασκευή τους στη σύνθεση που ήταν ήδη υπέροχη από την πρώτη εκτέλεση του Αμερικανού William DeVaught το 1974.
Για την ιστορία, στα φωνητικά των τραγουδιών τους έχουμε ακούσει τις Sarah Nelson, Tracey Thorn, Elizabeth Frazer και Sinead O’Connor.
Let the healing begin – Joe Cocker (1994)
“It’s time to let the healing begin”.
Η θεωρία ότι ο χρόνος θεραπεύει όλες τις πληγές μπορεί να μην ισχύει 100%, αυτό όμως που έχει σημασία είναι η αποδοχή του γεγονότος και η θέληση να προχωρήσουμε μπροστά.
Παρεμφερές σκεπτικό με αυτό του τραγουδιού έχει και ο τίτλος του άλμπουμ του σημαντικού Βρετανού μουσικού και τραγουδιστή, το “Have a little faith” κυκλοφόρησε το 1994, πούλησε 1 εκατ. αντίτυπα σε όλη την Ευρώπη και πιστοποιήθηκε πλατινένιο.
When you believe – Whitney Houston & Mariah Carey (1998)
“Who knows what miracles you can achieve? When you believe, somehow you will”.
Αυτή η συνεργασία είχε το άγγιγμα του Μίδα. «Συγχορδία» δύο τεράστιων προσωπικοτήτων, τόσο ως ονόματα όσο και φωνητικά. Ερμηνεία «κόντρας», ποια θα πάρει μεγαλύτερη ανάσα και ποια θα ανέβει πιο ψηλά τονικά. Από τη μία η Whitney, η φωνή της Αμερικής όπως έχει χαρακτηριστεί, από την άλλη η Mariah Carey που ξεπερνά τις πέντε οκτάβες και σε κάποιες νότες τις επτά. Ελάχιστοι καλλιτέχνες διαθέτουν τέτοια δυναμική. Εύρος πέντε οκτάβων έχουν ενδεικτικά οι Whitney Houston, Celine Dion, Christina Aguilera, Beyonce και Arianna Grande, ενώ από άνδρες ο Prince και ο Axl Rose των Guns N΄ Roses.
Το “When you believe” επένδυσε την ταινία “The prince of Egypt” το 1998. Αναμετρήθηκε σε κοινή υποψηφιότητα για Όσκαρ με το αντίστοιχο ντουέτο της Celine Dion με τον Andrea Bocelli στο “The prayer”, του φιλμ “Quest of Camelot”. Κέρδισε το περιβόητο αγαλματίδιο, πήγε στον συνθέτη και στιχουργό Stephen Schwartz, έχασε όμως τη Χρυσή Σφαίρα, την οποία έλαβαν οι τέσσερις συνθέτες του “The prayer”.
Life is wonderful – Jason Mraz (2005)
“La la la life is wonderful, ah a la la life goes full circle”.
Μόνο τις φορές που ακούμε το “La la la life is wonderful” αντλούμε αισιοδοξία, συνειδητά ή υποσυνείδητα. Όπως και να το κάνουμε, η ζωή είναι όμορφη.
Ο Αμερικανός καλλιτέχνης κυκλοφόρησε δύο σινγκλ από το άλμπουμ “Mr. A-Z” το 2005, στην Ελλάδα όμως ξεχώρισε άλλο. Το αισιόδοξο “Life is wonderful”, που γνώρισε μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία. Μεταξύ των θεμάτων που θίγει στέκεται στον έρωτα και την αγάπη, λέγοντας εύστοχα: “Ιt takes no time to fall in love, but it takes you years to know what love is”.
It takes a lot to know a man – Damien Rice (2014)
“It takes a lot to give, to be yourself, to know and love what you live with”.
Ο τίτλος αναφέρεται στον άνδρα, υπάρχει όμως σαφή αναφορά και στη γυναίκα. Παρουσιάζει δύο ερωτήματα που βασανίζουν άπαντες, στους στίχους “What are you so afraid to lose?” και “What is it you're thinking that will happen if you do?”. Άξιοι αναφοράς είναι και οι παρακάτω: “It takes a lot to give, to ask for help. To be yourself, to know and love what you live with”.
O Ιρλανδός τραγουδιστής και μουσικός με τις μελαγχολικές νότες εκφράζει το φόβο, ενώ με τους στίχους η «στοχαστική» χροιά της φωνής του τον ξορκίζει. Από το τρίτο του άλμπουμ “My favourite faded fantasy” του 2014, No.07 στην Αγγλία, Νο.15 στην Αμερική.
Just say maybe – George Cosby (2021)
”Without the hope we'd be doomed”.
Ο Βρετανός καλλιτέχνης αντιτίθεται στον αρνητισμό και την απολυτότητα με θετική σκέψη, με μια ατμοσφαιρική μπαλάντα που αναβλύζει αισιοδοξία και ρομαντισμό. Άλλωστε, κανείς μας δε γνωρίζει το αύριο. Καλύτερα να λέμε, ίσως…
Από το EP με τίτλο “We stand alone” του 2021, που περιλαμβάνει πέντε τραγούδια.
Never too late – Elton John & Brandi Carlile (2024)
“It's never too late to turn things around. Recover, unravel the path to confound”.
Πέρα από το σαφέστατο μήνυμα στον τίτλο της σύνθεσης, η ίδια η ζωή του Sir Elton John είναι ένα τρανό παράδειγμα της θέλησης.
Με τους στίχους του μόνιμου συνεργάτη του Bernie Taupin, ο θρυλικός καλλιτέχνης έγραψε τη μουσική του ρυθμικού “Never too late” και το τραγούδησε για τo ριμέικ της ταινίας “The lion king” το 2019.
Το ντοκιμαντέρ “Elton John: Never Too Late” του 2024, συμπαραγωγή της Walt Disney Pictures με την Rocket Entertainment, παρουσιάζει τη ζωή του εμβληματικού συνθέτη, πιανίστα και ερμηνευτή κατά τη διάρκεια της 49ης περιοδείας του “Farewell Yellow Brick Road” που ξεκίνησε το 2018 και ολοκληρώθηκε το 2023. Περιλαμβάνει στιγμιότυπα από τις εμφανίσεις του, αποσπάσματα από το προσωπικό του ημερολόγιο, καθώς και πλάνα από την οικογενειακή του ζωή. Έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο στις 6 Σεπτεμβρίου, είχε περιορισμένη προβολή στην Αμερική και την Αγγλία στις 15 Νοεμβρίου, προβλήθηκε στο Disney+ στις 13 Δεκεμβρίου. Μεταξύ άλλων, ο ίδιος αναφέρεται στον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε στην επανασύνδεση του John Lennon με τη Yoko Ono.
Το τραγούδι “Never too late” επανηχογραφήθηκε για την εν λόγω ταινία. Μεταμορφώθηκε σε τρυφερή μπαλάντα από τον Elton, την οποία παρουσίασε ντουέτο με τη Brandi Carlile. Η οπτικοποίησή του για το YouTube είναι μια σύμπτυξη των σημαντικότερων γεγονότων που διαδραματίζονται σε αυτήν.
