Η μουσική πάντα μας «μιλούσε». Αποκούμπι σκέψεων και ονείρων, σύντροφος και καθοδηγητής συνειδητά ή υποσυνείδητα. Μερικά από τα τραγούδια που δίνουν τροφή για σκέψη, συμβουλεύουν και μας προτρέπουν για μια ακόμα χρονιά.
What a difference a day makes – Dinah Washington (1959)
“What a difference a day makes, 24 little hours. Brought the sun and the flowers where there used to be rain”.
Είναι σαν το δικό μας σοφό λαϊκό ρητό: Όσα φέρνει η στιγμή, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.
Σύνθεση της Μεξικανής Maria Grever με ισπανικούς στίχους από την ίδια με τίτλο “Cuando vuela a tu lado”, του 1934. Η πρώτη ηχογράφηση έγινε την ίδια χρονιά από την ορχήστρα Pedro Via με τη φωνή του Jose "Chiquito" Socarras, που κυκλοφόρησε την επόμενη.
Η πρώτη ηχογράφηση και κυκλοφορία ως “What a difference a day makes”, με στίχους του Stanley Adams, έγινε το 1934 από τον Jimmy Ague.
To έχουν διασκευάσει κατά σειρά οι Sarah Vaughan, Dinah Washington, Dean Martin, Ben E. King, Julie London, Aretha Franklin, Bobby Darin, Brenda Lee, Temptations, Randy Crawford, Tony Bennett, Diana Ross, Rod Stewart και άλλοι.
Ερμηνεύτηκε επίσης στη πορτογαλικά, σουηδικά και φινλανδικά το 1959, στα γερμανικά το 1965 και στα τσέχικα τo 1976.
Χαρακτηριστική η ερμηνεία της τεράστιας Dinah Washington, το 1959.
Young at heart – Connie Francis (1961)
“Don't you know that it's worth every treasure on Earth to be young at heart?”
Ο πρώτος που προσπάθησε να μας μεταδώσει ένα από τα μυστικά που συντελεί στη μακροζωία ήταν ο Frank Sinatra με την ορχήστρα του Nelson Riddle, το 1954.
Toν επόμενο κιόλας μήνα «συμφώνησε» με τον προλαλήσαντα ο Bing Crosby. Αρκετοί καλλιτέχνες το διασκεύασαν στη συνέχεια, με πιο επιδραστική γυναικεία ερμηνεία της Connie Francis το 1961.
People – Barbra Streisand (1964)
“People who need people”, “Hide all the need inside acting more like children than children”.
Ακόμα και οι μοναχικοί άνθρωποι ξέρουν ότι ζωή χωρίς άλλους ανθρώπους δεν είναι ζωή. Σε όλους τους τομείς της.
Το αξέχαστο τραγούδι γεννήθηκε στο θεατρικό σανίδι το 1964 στο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ “Funny girl”, με τη Barbra Streisand να πρωταγωνιστεί και να το ερμηνεύει.
Tην ίδια κιόλας χρονιά το τραγούδησαν κατά σειρά οι Nat King Cole, Ella Fitzgerald, Dionne Warwick, Nancy Wilson, Little Antony, Marvin Gaye, Andy Williams και Jack Jones, το τραγούδι όμως είχε μια σφραγίδα.
Το 1967 η Streisand πρωταγωνίστησε ξανά στο “Αστείο κορίτσι”, αυτή τη φορά στο Γουέστ Έντ του Λονδίνου.
Στην κινηματογραφική του μεταφορά το 1968, έγινε η ταινία με τα περισσότερα έσοδα της χρονιάς. Η Barbra κέρδισε Όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου και Χρυσή Σφαίρα.
Τον περασμένο Σεπτέμβρη, σχεδόν 60 χρόνια μετά, το θρυλικό μιούζικαλ επέστρεψε στο Μπρόντγουεϊ με τη Lia Michele στον πρώτο ρόλο, την πρωταγωνίστρια της σειράς “Glee”. Η αναβίωση του ήταν η πιο επιτυχημένη παράσταση της χρονιάς, την εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα έκανε ταμείο 2 εκ. δολάρια σε 8 παραστάσεις.
Imagine – John Lennon (1971)
“You may say I'm a dreamer, but I'm not the only one. I hope someday you'll join us and the world will be as one”.
Για ονειροπόλους και όχι μόνο. Από τα σημαντικότερα τραγούδια στην ιστορία της μουσικής.
Ο ύμνος για την ειρήνη και την αγάπη ήταν ιδέα της Yoko Ono. Ο John Lennon παραδέχτηκε ότι δεν το έγραψε μόνος του σε συνέντευξη το 1980, κάτι που αναγνωρίστηκε επίσημα το 2017.
Κυκλοφόρησε το 1971, εκφράζοντας την ελπίδα ότι η Αμερική θα σταματήσει τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τα 21 εκατ. παγκοσμίως υπολογίζοντας το φυσικό προϊόν, το σινγκλ, με τα download, ringtone και streaming.
Το άλμπουμ με τον ίδιο τίτλο έγινε διπλά πλατινένιο στην Αμερική, πουλώντας 2.4 εκ. αντίτυπα.
Δυστυχώς παραμένει ένα όραμα σε κάποιους λαούς.
Salut – Joe Dassin (1975)
“Salut, c'est encore moi!”. “Γεια, εγώ είμαι πάλι”.
Κάθε νέα χρονιά είναι ένα νέο ξεκίνημα και οφείλουμε να την υποδεχτούμε όπως αρμόζει.
Το ωραιότερο μουσικό καλωσόρισμα με γαλλικούς στίχους έγινε από τον αξέχαστο Joe Dassin το 1975. Tο άλμπουμ του “Joe Dassin (Le costume blanc)” έγινε χρυσό στη Γαλλία, ξεπερνώντας τα 100.000 αντίτυπα. Περιλαμβάνει τρεις από τις πιο διαχρονικές επιτυχίες του: ”Et si tu n’existais pas”, “Ca va pas changer le monde” και “Salut”.
Everything must change – Nina Simone (1978)
“There is so little in life you can be sure of”, “That's the way of time. Nothing, no one remains unchanged”.
H αξεπέραστη Nina Simone «έβαλε» όλη τη μελαγχολία στη φωνή της για να περιγράψει τη σκληρή πραγματικότητα, το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου.
Δεν είναι πεσιμιστικό τραγούδι. Θέλει να μας πει ότι με τη γνώση που αποκτούμε μεγαλώνοντας, πρέπει να αλλάξουμε τις νοοτροπίες μας.
Από το άλμπουμ “Baltimore”, του 1978.
Don’t stop the dance – Bryan Ferry (1985)
“Don't stop, don't stop the dance”.
Συμβουλή για εκτόνωση της ενέργειας του σώματος και του μυαλού. Tρόπος έκφρασης και επικοινωνίας.
Από τις πρώτες επιτυχίες του Βρετανού Bryan Ferry, έχοντας αφήσει τους Roxy Music για δεύτερη φορά. Από το άλμπουμ “Boys and girls”, του 1985.
Advice for the young at heart – Tears for Fears (1989)
“Advice for the young at heart, soon we will be older, when we gonna make it work?”, “Too many people living in a secret world”.
Μικρές μεγάλες αλήθειες περί φόβων, ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
H δεκαετία του ’80 έκλεισε με τον πιο γλυκό μουσικά τρόπο. Γραμμένο από τον Roland Orzabal, το έτερον ήμισυ των Βρετανών Tears for Fears. Από το τρίτο τους άλμπουμ “The seeds of love”, του 1989. Ήταν το τελευταίο τους, Orzabal και Smith χώρισαν τους δρόμους τους το 1991, με τον πρώτο να συνεχίζει κρατώντας το όνομα του σχήματος. Επανενώθηκαν το 2004.
18 χρόνια μετά το τελευταίο τους άλμπουμ επέστρεψαν πέρυσι με το “The tipping point”, με πρώτο σινγκλ το εξαιρετικό ομώνυμο τραγούδι στον γνώριμο ήχο τους.
Crazy – Seal (1990)
“But we're never gonna survive, unless we get a little crazy”.
Μεγάλη αλήθεια. Τυχεροί όσοι καταφέρνουν να το κάνουν πράξη.
Το 1991 ο Βρετανός τραγουδιστής και στιχουργός Seal κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του άλμπουμ με τίτλο το όνομα του. Περιέχει τη μεγαλύτερη επιτυχία του μέχρι σήμερα στη χώρα του με τίτλο “Crazy”, που έφτασε μέχρι το Νο.02 τον Δεκέμβριο του 1990. Στην Αμερική έφτασε μέχρι το Νο.07, το 1991.
Η κύρια αιτία έμπνευσης για να γράψει τους στίχους ήταν η πτώση του τοίχους του Βερολίνου, το 1989. “And through a fractal on a breaking wall I see you my friend and touch your face again”.
Το 1992 κέρδισε τo ύψιστο βραβείο Ivor Novello, απονέμεται σε συνθέτες και στιχουργούς, για το τραγούδι αυτό.
Το διασκεύασε υποδειγματικά η Alanis Morissette το 2005.
Be thankful for what you’ve got – Massive Attack (1991)
“But remember brothers and sisters you can still stand tall. Just be thankful for what you've got”.
Από τις πιο πολύτιμες συμβουλές. Την έχουμε ακούσει από τον πατέρα μας, τη μάνα, τον παππού ή τη γιαγιά.
Ιδιαίτερη Βρετανική μπάντα που έκανε «πράξη» το όνομα της με το καλησπέρα. Μια μαζική μουσική επίθεση που ενδεχομένως να μη περίμεναν ούτε οι ίδιοι το 1991. Το ντεμπούτο τους άλμπουμ “Blue lines” ξεπέρασε τα 800.000 αντίτυπα και μέχρι σήμερα δεν κάνουν «έκπτωση» στον ήχο τους, στο βωμό της εμπορικότητας. Μέσα από αυτό, η επιτυχημένη διασκευή τους στο “Be thankful for what you’ve got”, που ήταν ήδη υπέροχο από τη πρώτη εκτέλεση του Αμερικανού William DeVaught το 1974.
Στα φωνητικά των τραγουδιών τους έχουμε απολαύσει τις Sarah Nelson, Tracey Thorn, Elizabeth Frazer, Sinead O’Connor.
Let the healing begin – Joe Cocker (1994)
“Time to let the healing begin”.
Η θεωρία ότι “ο χρόνος θεραπεύει όλες τις πληγές”. Μπορεί να μην ισχύει στο 100%, αυτό που έχει σημασία είναι η αποδοχή του γεγονότος και η θέληση να προχωρήσουμε μπροστά.
Με παρεμφερές σκεπτικό και ο τίτλος του άλμπουμ του σπουδαίου Βρετανού μουσικού και τραγουδιστή Joe Cocker, “Have a little faith”, που κυκλοφόρησε το 1994.
Life is wonderful – Jason Mraz (2005)
“La la la life is wonderful, ah a la la life goes full circle”.
Μόνο τις φορές που ακούμε το ”La la la life is wonderful” αντλούμε κάτι παραπάνω από αισιοδοξία. Όπως και να το κάνουμε, η ζωή είναι όμορφη.
Το 2005 ο Αμερικανός Jason Mraz από το “Mr. A-Z” κυκλοφόρησε δύο σινγκλς. Στην Ελλάδα ξεχώρισε άλλο, το “Life is wonderful” έγινε ραδιοφωνική επιτυχία.
Μεταξύ των θεμάτων που θίγει, στέκεται στην αγάπη λέγοντας εύστοχα: “Ιt takes no time to fall in love, but it takes you years to know what love is”.
It takes a lot to know a man – Damien Rice (2014)
“It takes a lot to give, to be yourself, to know and love what you live with”.
Μπορεί ο τίτλος να αναφέρεται στον άντρα, υπάρχει αναφορά και στη γυναίκα, εκφράζοντας στη συνέχεια δύο ερωτήματα που βασανίζουν άπαντες: “What are you so afraid to lose?”, “What is it you're thinking that will happen if you do?”.
O Ιρλανδός τραγουδιστής και μουσικός Damien Rice με τη μελαγχολική μουσική εκφράζει το φόβο και με τους στίχους τον ξορκίζει με τη «στοχαστική» χροιά της φωνής του.
Από το τρίτο του άλμπουμ με τίτλο “My favourite faded fantasy”, που έφτασε μέχρι το No.07 στην Αγγλία και το Νο.15 στην Αμερική, το 2014.
Στις συναυλίες που ξεκίνησε πέρυσι, ακολουθούν τον ερχόμενο Μάρτιο εμφανίσεις του σε Αγγλία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία.
Just say maybe – George Cosby (2021)
”Without the hope we'd be doomed”.
Μια ακόμα μεγάλη αλήθεια.
Ο Βρετανός George Cosby αντιτίθεται στον αρνητισμό και την απολυτότητα με θετική σκέψη. Ένα είδος διαλλακτικότητας. Το ατμοσφαιρικό “Just say maybe” είναι γεμάτο αισιοδοξία και ρομαντισμό.
Από το EP που κυκλοφόρησε το 2021 με τίτλο “We stand alone”, που περιλαμβάνει 5 τραγούδια.
I’m in – A-ha (2022)
“Give in, don't give up”, “There is a door to a future unseen, leading this way”.
Προτροπή για τη νέα χρονιά. Να μην εγκαταλείπουμε την προσπάθεια στα όνειρα και τις φιλοδοξίες μας.
Το Νορβηγικό συγκρότημα έχει κυκλοφορήσει 11 στούντιο άλμπουμ σε πέντε δεκαετίες με την ίδια τριμελή σύνθεση. Το ντεμπούτο τους “Hunting high and low” ξεπέρασε τα 10 εκ. αντίτυπα.
Από το τελευταίο τους που κυκλοφόρησε τη χρονιά που πέρασε με τίτλο “True north”, ξεχωρίζει το μελωδικό “I’m in”.
