Με «όπλο» τη σύνθεση, τους στίχους, την ερμηνεία αλλά και την προσωπική τους οντότητα, αρκετοί καλλιτέχνες ένωσαν τις δυνάμεις τους προσπαθώντας να γράψουν ιστορία. Ενδεχομένως κάποιοι από αυτούς να άξιζαν συμμετοχή στο αφιέρωμα με παραπάνω από μία συνεργασία τους, το σκεπτικό όμως είναι η επιλογή 42 διαφορετικών ονομάτων σε ντουέτα που έμειναν «ζωντανά» στο πέρασμα του χρόνου.
42 φωνές, 21 συνεργασίες μέσα από 7 δεκαετίες, με αφετηρία αυτή του ’50 ως την πιο πρόσφατη.
Ella Fitzgerald & Louis Armstrong – “Dream a little dream of me” (1950)
H δεκαετία του ’50 ξεκινά μουσικά με τον ωραιότερο τρόπο, τότε που ήταν ασπρόμαυρα αλλά υπήρχε περισσότερο «χρώμα». To καλοκαίρι του 1950 η Ella Fitzgerald με τον Louis Armstrong, από τα πιο διάσημα ντουέτα στην ιστορία της μουσικής, διασκεύασαν το “Dream a little dream of me” του 1931 υπό την καθοδήγηση του Sy Oliver με την ορχήστρα του. Ο Armstrong εκτός από την ερμηνεία του, έπαιξε τρομπέτα. Ως σινγκλ κυκλοφόρησε μαζί με το “Can anyone explain? (No No No)!”.
Sonny & Cher – “I got you babe” (1965)
Όταν το τραγούδησαν το 1965 ήταν ζευγάρι στη ζωή από την προηγούμενη χρονιά. Ένωσαν τις δυνάμεις τους καλλιτεχνικά το 1963, όταν η Cher ξεκίνησε την πορεία της στο πλάι του σε ηλικία 19 ετών. Το έγραψε ο ίδιος, κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του '65 ως το πρώτο σινγκλ του ντεμπούτου τους δίσκου “Look at us” που ήρθε δύο μήνες αργότερα. Για την ιστορία, ήταν η δεύτερη γυναίκα του Sonny Bono, παρέμειναν παντρεμένοι για 11 χρόνια.
Frank Sinatra & Nancy Sinatra – “Something stupid” (1967)
Οι Carson and Gaile ήταν το πρώτο ντουέτο που το ερμήνευσε, ο στιχουργός της σύνθεσης Carson Parks με τη σύζυγό του Gaile Foote, τον Μάρτιο του 1967. Τη μουσική έγραψε ο μικρότερος αδελφός του, ο Van Dyke Parks. Μόλις λίγες μέρες αργότερα o Frank Sinatra με την κόρη του Nancy «φρόντισαν» να γνωρίσει μεγαλύτερη επιτυχία, φτάνοντας στο Νο.01 τόσο της Αμερικής όσο και της Αγγλίας.
Marvin Gaye & Tammi Terrell – “Ain’t no mountain high enough” (1967)
Πρώτη εκτέλεση και πρώτη επιτυχία έγινε το 1967 από τον Marvin Gaye και την Tammi Terrell, το χρυσό ντουέτο τότε της δισκογραφικής εταιρίας Motown. Οι πιο αξιοσημείωτες διασκευές είναι της Diana Ross με τις υπόλοιπες Supremes μαζί με τους Temptations το 1969, η σόλο επανηχογράφηση της Ross το 1970 που της χάρισε υποψηφιότητα για βραβείο Grammy, της Vikki Carr δύο μήνες αργότερα, της Roberta Flack που ηχογραφήθηκε το 1968 αλλά κυκλοφόρησε το 2020, αλλά και της Jennifer Hudson που το παρουσίασε εντελώς διαφορετικά το 2021.
John Travolta and Olivia Newton-John – “You're the one that I want” (1978)
Όλα ξεκίνησαν από ένα από τα μακροβιότερα μιούζικαλ. To “Grease” παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1971, σε ένα μπλουζ κλαμπ στο Σικάγο. Ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ το 1972, ενώ στην Γουέστ Εντ του Λονδίνου το 1973. Ακολούθησε η ταινία με τον John Travolta και την Olivia Newton-John το 1978, για την οποία γράφτηκαν δύο τραγούδια. To “Grease” και το “You’re the one that I want”, με το δεύτερο να γίνεται Νο.01 στην Αγγλία για εννέα εβδομάδες, ενώ στην Αμερική για μία. Ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι ακούγεται και χορεύεται ως σήμερα, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Όσο για το σάουντρακ ξεπέρασε τα 25 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως και είναι από τα πιο εμπορικά όλων των εποχών.
Donna Summer with Barbra Streisand – “No more tears (Enough is enough)” (1979)
Ανεπανάληπτες ερμηνείες σ’ ένα εκπληκτικό ντίσκο τραγούδι του 1979, που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στη μουσική. Η παραγωγή είναι του Giorgio Moroder και του Gary Klein. Αρχικά μας «συστήνεται» ως μία μελαγχολική ερωτική μελωδία, η οποία μεταμορφώνεται σε έντονα ρυθμική και μας παρασύρει να το χορέψουμε μέχρι τελικής πτώσης. Έγινε το πρώτο Νο.01 ντουέτο δύο γυναικών στην Αμερική. Το έχουν τραγουδήσει και οι δύο ντίβες σε ζωντανές εμφανίσεις τους, ποτέ όμως μαζί, ούτε γυρίστηκε βίντεο κλιπ. Συμπεριλήφθηκε στο δίσκο της Streisand με τίτλο “Wet”, ενώ στης Summer ως νέο τραγούδι στη συλλογή της “On the radio: Greatest hits Volumes I & II”..
Queen and David Bowie – “Under pressure” (1981)
Μία συνάντηση στα Mountain studios στο Μοντρέ της Ελβετίας με αρκετό ποτό, πίτσα και όχι μόνο, ήταν η αφορμή για να δημιουργηθεί μία θρυλική συνεργασία. Το καλοκαίρι του 1981 οι Queen ετοίμαζαν το δέκατο άλμπουμ τους, ενώ ο David Bowie στα ίδιο στούντιο ηχογραφούσε το τραγούδι “Cat People”, δική του γραφή σε μουσική του Giorgio Moroder, για την επερχόμενη ομότιτλη ταινία με πρωταγωνίστρια τη Nastassja Kinski.
To “Under pressure” γράφτηκε από όλα τα μέλη της θρυλικής λονδρέζικης μπάντας, μαζί με τον Bowie. Ήταν η πρώτη φορά που συνεργάστηκαν με άλλο καλλιτέχνη. Έγινε το δεύτερο No.01 των Queen στην Αγγλία, το τίμησαν δέοντος και ο Καναδάς με την Ολλανδία στην αντίστοιχη θέση. Βίντεο κλιπ δεν γυρίστηκε ποτέ, γιατί το συγκρότημα ήταν σε περιοδεία. Συμπεριλήφθηκε στο πρώτο greatest hits των Queen την ίδια χρονιά, ενώ σε άλμπουμ επτά μήνες αργότερα, στο “Hot space” το 1982.
Lionel Richie with Diana Ross – “Endless love” (1981)
Από τις πιο διαχρονικές ερωτικές μπαλάντες της δεκαετίας του ’80 και όχι μόνο. Χορεύτηκε σε αναρίθμητους γάμους από τους πρωταγωνιστές της βραδιάς. Δημιουργήθηκε το 1981 για τη βασισμένη σε βιβλίο ομότιτλη ταινία του Franko Zeffirelli, με πρωταγωνίστρια την Brooke Shield. Λέγεται ότι η επιλογή της Diana Ross ήταν προτροπή του σκηνοθέτη.
Ο Lionel Richie από σαξοφωνίστας των Commodores ήταν πλέον ο τραγουδιστής του συγκροτήματος και ο βασικός στιχουργός. Έγραψε τη μουσική και τους στίχους, έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία και των δύο καλλιτεχνών παραμένοντας στην κορυφή της Αμερικής για εννέα εβδομάδες, ενώ ήταν υποψήφιο για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα.
Paul McCartney and Stevie Wonder – “Ebony and Ivory” (1982)
Το έγραψε ο Paul McCartney το 1981. Όταν μπήκε στο στούντιο σκέφτηκε να το ερμηνεύσει ντουέτο με τον Stevie Wonder, έστειλε το ντέμο και η συνεργασία πραγματοποιήθηκε. Έγινε Νο.01 στην Αγγλία το 1982, ενώ στην Αμερική παρέμεινε κορυφαίο για επτά εβδομάδες. Κυκλοφόρησε ως το τρίτο τραγούδι από το άλμπουμ του McCartney με τίτλο “Tug of war”.
Aretha Franklin & George Michael – “I knew you were waiting (for me)” (1987)
Οι δημιουργοί του δεν το είχαν γράψει για ντουέτο, μετέπειτα σκέφτηκαν την Tina Turner και την Aretha Franklin. O διευθυντής της Arista Records και παραγωγός της Franklin, ο Clive Davis, είχε την ιδέα να το τραγουδήσουν ο George Michael με την Aretha και δικαιώθηκε περίτρανα. Κέρδισε Grammy ως η «Καλύτερη R&B εμφάνιση από ντουέτο ή γκρουπ με φωνητικά», αφού πρώτα είχε βρεθεί στο No.01 σε Αμερική, Αγγλία και Αυστραλία το 1987. Πρωτίστως είχε κυκλοφορήσει στο άλμπουμ της Franklin με τίτλο το όνομά της, το 1986.
Bill Medley & Jennifer Warnes – “(I’ve had) The time of my life” (1987)
Για χάρη της αξέχαστης ταινίας “Dirty Dancing” του 1987 με τον Patrick Swayze και την Jennifer Grey, το έτερον ήμισυ των Righteous Brothers, o Bill Medley, «ένωσε» τη φωνή του με μία άλλη Jennifer, τη Jennifer Warnes. Δεν έγινε μόνο No.01 επιτυχία και ένα διαχρονικό τραγούδι, είναι από τα πιο χαρακτηριστικά κινηματογραφικά. Κέρδισαν Grammy ως η «Καλύτερη ποπ εμφάνιση από ντουέτο ή γκρουπ με φωνητικά», ενώ το 1988 βραβεύτηκε με Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα στην κατηγορία «Καλύτερο τραγούδι για ταινία». Αρχικά ήταν να ερμηνευτεί από την Donna Summer με τον Joe Esposito, αλλά η πρώτη το απέρριψε επειδή δεν της άρεσε ο τίτλος της ταινίας.
Rod Stewart & Tina Turner – “It takes two” (1990)
Η πρώτη εκτέλεση και επιτυχία είναι του Marvin Gaye με την Kim Weston το 1966. Αναγνώριση είχε και από τη διασκευή του Rod Stewart με την Tina Turner το 1990, επένδυσε τηλεοπτική διαφήμιση γνωστού αναψυκτικού που ήταν σπόνσορας της Turner σε περιοδείες της, καθώς και σε κάποια άλμπουμ της. Με το πρώτο ζευγάρι γνώρισε μεγαλύτερη επιτυχία στην Αμερική, ενώ με το δεύτερο στην Αγγλία και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Brandy & Monica – “The boy is mine” (1998)
Από τα πιο εμπορικά ντουέτα. Η συνεργασία της Brandy με την Monica το 1998 παρέμεινε στο Νο.01 της Αμερικής για 13 εβδομάδες. Στους στίχους συμμετέχει η Brandy, η οποία αρχικά είχε το ερμηνεύσει μόνη αλλά δεν της άρεσε. Το τραγούδι είναι εμπνευσμένο από το ντουέτο του Michael Jackson με τον Paul McCartney στο “The girl is mine”, του 1982. Στην Αμερική ξεπέρασε τα 2.6 εκατ. αντίτυπα, με τις νεαρές τότε τραγουδίστριες να κερδίσουν Grammy στην κατηγορία «Καλύτερη R&B εμφάνιση από ντουέτο ή γκρουπ με φωνητικά». Συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ της πρώτης με τίτλο “Never say never”, ενώ της δεύτερης με τίτλο “The boy is mine”.
Celine Dion & Andrea Bocelli – “The prayer” (1998)
Η πρώτη κυκλοφορία έγινε στις 5 Μαΐου του 1998 σε δύο διαφορετικές εκτελέσεις, της Celine Dion στα αγγλικά και του Andrea Bocelli στα ιταλικά. Συμπεριλήφθηκαν και οι δύο στο σάουντρακ κινουμένων σχεδίων “Quest of Camelot” της ίδιας χρονιάς, ενώ στις 3 Νοεμβρίου κυκλοφόρησε ως ντουέτο της Γαλλοκαναδής σταρ με τον σπουδαίο Ιταλό τενόρο. Κέρδισε Χρυσή Σφαίρα το 1999 ως το «Καλύτερο τραγούδι για ταινία», ενώ έχασε το Όσκαρ από το “When you believe” του ντουέτου της Whitney Houston με την Mariah Carey, το βραβείο ήταν για τον συνθέτη από το επίσης σάουντρακ ταινίας κινουμένων σχεδίων “The prince of Egypt”.
Η Dion έχει δηλώσει για τον Bocelli: «Αν ο Θεός είχε φωνή τραγουδιστή, θα ακουγόταν σαν του Andrea Bocelli». To απόσπασμα που ακολουθεί είναι από την ερμηνεία τους στην απονομή των Όσκαρ το 1999.
Whitney Houston & Mariah Carey – “When you believe” (1998)
Αυτή η συνεργασία είχε το άγγιγμα του Μίδα. «Συγχορδία» δύο τεράστιων προσωπικοτήτων, τόσο ως ονόματα όσο και φωνητικά, σε μια ερμηνεία «κόντρας» ποια θα πάρει μεγαλύτερη ανάσα και ποια θα ανέβει πιο ψηλά τονικά. Από τη μία η Whitney, η φωνή της Αμερικής όπως έχει χαρακτηριστεί, από την άλλη η Mariah Carey που ξεπερνά τις πέντε οκτάβες και σε κάποιες νότες τις επτά. Λίγοι καλλιτέχνες έχουν εύρος πέντε οκτάβες, ενδεικτικά αναφέρουμε τις Whitney Houston, Celine Dion, Christina Aguilera, Beyonce και Arianna Grande, ενώ από άνδρες ο Prince και ο Axl Rose των Guns N΄ Roses.
Το “When you believe” επένδυσε την ταινία “The prince of Egypt” το 1998 και όπως είπαμε στο προηγούμενο τραγούδι αναμετρήθηκε σε κοινή υποψηφιότητα για Όσκαρ με το αντίστοιχο ντουέτο της Celine Dion με τον Andrea Bocelli για την ταινία “Quest of Camelot”. Κέρδισε το περιβόητο αγαλματίδιο, πήγε στον συνθέτη και στιχουργό Stephen Schwartz, έχασε όμως τη Χρυσή Σφαίρα ως το «Καλύτερο τραγούδι για ταινία» που πήγε στον συνθέτη του ”The prayer” των Dion-Bocelli.
Jennifer Lopez with Marc Anthony – “No me ames” (1999)
Πρώην ζευγάρι στη ζωή, γονείς δύο παιδιών και με αρκετές συνεργασίες στη μουσική και στον κινηματογράφο. Γνωρίστηκαν το 1998, παντρεύτηκαν το 2004 αλλά χώρισαν το 2011. Η πρώτη τους συνεργασία ήταν στο ντεμπούτο άλμπουμ της Jennifer Lopez ”On the 6” το 1999, όπου ερμήνευσαν ντουέτο το “No me ames”. Ήταν B-side του “If you had my love” που κυκλοφόρησε σε διάφορες μορφές, σε δύο από αυτές συμπεριλήφθηκε η ballad version και το tropical remix. Η «κανονική» εκτέλεση κυκλοφόρησε ως δεύτερο σινγκλ, με το ισπανόφωνο τραγούδι να γίνεται Νο.01 στο Billboard στην κατηγορία “Hot Latin Songs”, ενώ απέσπασε δύο υποψηφιότητες για Latin Grammy ως βίντεο και ντουέτο. Είναι διασκευή του ιταλικού “Non amarmi” που πρωτοτραγούδησαν ο Aleandro Baldi με τη Francesca Alotta το 1992, κερδίζοντας στο φεστιβάλ του Σαν Ρέμο στην κατηγορία «Νέες προτάσεις», ο Baldi συμμετέχει στη δημιουργία του.
Robbie Williams & Kylie Minogue – “Kids” (2000)
Αγγλία και Αυστραλία έγιναν «ένα» το 2000, όταν ο Robbie Williams έγραψε το “Kids” με τον Guy Chambers. Αρχικά το τραγούδησε η Kylie, άρεσε όμως τόσο στον Robbie που θέλησε να το πουν ντουέτο. Έχει στοιχεία από το “Give me your love” των Sisters Love, που έγραψε ο Curtis Mayfield. Κυκλοφόρησε ως το δεύτερο σινγκλ του Βρετανού σταρ από το άλμπουμ “Sing when you’re winning”, ενώ ως το τρίτο της Kylie από το έβδομο άλμπουμ της “Light years”. Στην Αγγλία έφτασε ως το Νο.02, χάνοντας την κορυφή από το “Beautiful day” των U2.
Nelly & Kelly Rowland – “Dilemma” (2002)
Ο Nelly ήταν 28 ετών, ενώ η Kelendria Trene Rowland 21. Το “Dilemma” ήταν το πρώτο της τραγούδι χωρίς τις Destiny’s Child, ο ράπερ είχε ήδη καταξιωθεί. Είναι βασισμένο στο τραγούδι της Patti LaBelle με τίτλο “Love, need and want you” του 1983, η Labelle εμφανίζεται στο βίντεο κλιπ υποδυόμενη τη μητέρα της Rowland. Έγινε No.01 σε Αμερική, Αγγλία και Αυστραλία, πούλησε 7.6 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως, ενώ στην Ιαπωνία ξεπέρασε το 1 εκατ. ringtones. Ήταν το δεύτερο σινγκλ από το άλμπουμ του Nelly με τίτλο ”Nellyville”, ενώ το πρώτο σόλο τραγούδι της Rowland από το παρθενικό προσωπικό άλμπουμ “Simply deep”, αμφότερα κυκλοφόρησαν το 2002.
Beyonce feat. Jay Z – “Crazy in love” (2003)
Ζευγάρι και στη ζωή, από τα λίγα που συνδύασαν γάμο με επαγγελματική συνεργασία και δε χώρισαν. Όταν κυκλοφόρησε το “Crazy in love”, το 2003, είχαν σχέση. Έχει τα κόρνα του “Are you my woman? (Tell me so)” των Chi-Lites του 1970, για τα οποία η Beyonce αρχικά είχε αμφιβολίες επειδή τα θεωρούσε ρετρό για τον 21ο αιώνα. Έγινε Νο.01 στην Αμερική και στην Αγγλία, κέρδισε τρία MTV Europe Music Awards, ενώ το αντίστοιχο μουσικό κανάλι VH1 το χαρακτήρισε ως το καλύτερο τραγούδι της δεκαετίας. Το 2004 απέσπασε δύο Grammy υποψηφιότητες, στις κατηγορίες «Καλύτερο R&B τραγούδι» και «Καλύτερη ραπ συνεργασία». Συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ της Beyonce με τίτλο “Dangerously in love” κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.
Britney Spears feat. Madonna – “Me against the music” (2003)
Συνάντηση των ποπ μεγατόνων Britney Spears και Madonna. Κυκλοφόρησε το 2003 ως το πρώτο τραγούδι από το τρίτο άλμπουμ της Britney με τίτλο “In the zone”. Το περιβόητο φιλί στο στόμα, φαντασίωση της Spears στη Madonna στο τέλος του βίντεο κλιπ, είχε ήδη δοθεί επί σκηνής στις 28 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς στα MTV Video Music Awards, στο medley “Like a virgin/Hollywood” της κοινής τους εμφάνισης με την Christina Aguilera και τη Missy Elliot. Η Britney υποδυόταν τη νύφη, ενώ η Madonna τον γαμπρό. Η έκταση της δημοσιότητας που πήρε η εν λόγω επαφή έγιναν η αιτία για να συμφωνήσουν να το ηχογραφήσουν ντουέτο, καθώς η Britney ήταν να το τραγουδήσει μόνη. Έφτασε ως το Νο.02 στην Αγγλία.
Ed Sheeran feat. Taylor Swift – “The joker and the queen” (2022)
Δύο από τα πιο «καυτά» ονόματα του σήμερα. Ο Βρετανός Ed Sheeran και η Αμερικανίδα Taylor Swift πραγματοποιούν για τέταρτη φορά κοινό ντουέτο το 2022. Αρχικά το είχαμε γνωρίσει από τη σόλο ερμηνεία του Sheeran, το έγραψε ο ίδιος, ενώ έκανε και την παραγωγή. Το ρομαντικό ερωτικό τραγούδι που δίνει την αίσθηση ότι «βγήκε» από παραμύθι έγινε Νο.02 στην Αγγλία και στην Ιαπωνία.
