Ανδρέας Εμπειρίκος: Όπως δεν στέκουν και τα ρίγη, Όπως δεν στέκουν και τα κύματα...

Ω υπερωκεάνειον
τραγουδάς και πλέχεις

Αχούν οι φόρμιγγες
της άπλετης χαράς μας

Με τα σφυρίγματα
του ανέμου πρύμα - πλώρα

Με τα πουλιά
στα σύρματα των καταρτιών

Με την ηχώ
των αναμνήσεων σαν κανοκιάλια

Που τα κρατώ στα μάτια μου και βλέπω

Να πλησιάζουν τα νησιά και τα πελάγη
Να φεύγουν τα δελφίνια και τα ορτύκια

Κυνηγητές εμείς
της γοητείας των ονείρων

Του προορισμού
που πάει και πάει μα δεν στέκει
Όπως δεν στέκουν τα χαράματα

Όπως δεν στέκουν και τα ρίγη
Όπως δεν στέκουν και τα κύματα

Όπως δεν στέκουν
κ' οι αφροί των βαποριών

Μήτε και τα τραγούδια μας
για τις γυναίκες που αγαπάμε.

Ανδρέας Εμπειρίκος

Απόσπασμα από το ποίημα:
Στροφές στροφάλων