Ήταν οι καλύτεροι καιροί,
ήταν οι χειρότεροι καιροί.
Ήταν η εποχή της σοφίας,
ήταν η εποχή της ανοησίας.
Ήταν τα χρόνια της πίστης,
ήταν τα χρόνια της δυσπιστίας.
Ήταν η εποχή του φωτός,
ήταν η εποχή του σκότους.
Ήταν η Άνοιξη της ελπίδας,
ήταν ο Χειμώνας της απελπισίας.
Είχαμε τα πάντα μπροστά μας,
δεν είχαμε τίποτα μπροστά μας.
Πηγαίναμε όλοι γραμμή
για τον Παράδεισο,
πηγαίναμε όλοι γραμμή
προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Με λίγα λόγια
η περίοδος εκείνη
έμοιαζε τόσο πολύ με την τωρινή,
που κάποιες από τις
πιο θορυβώδεις αρχές της
επέμεναν, για καλό ή για κακό,
να γίνεται αντιληπτή
με ακραίες αντιθέσεις μονάχα.
Κάρολος Ντίκενς
Απόσπασμα από το βιβλίο:
''Ιστορία δύο πόλεων''
................................................
Το ζωγραφικό έργο
είναι του Έντβαρτ Μουνκ.
Το είδαμε στο Πρόσωπα