Μια μυγδαλιά και δίπλα της,
εσύ. Μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο
και σας κοιτώ και κλαίω.
Τόση χαρά δε την μπορούν
τα μάτια.
Δος μου, Θεέ μου,
όλες τις στέρνες τ’ ουρανού
να στις γιομίσω.
Μια μυγδαλιά και δίπλα της,
εσύ. Μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο
και σας κοιτώ και κλαίω.
Τόση χαρά δε την μπορούν
τα μάτια.
Δος μου, Θεέ μου,
όλες τις στέρνες τ’ ουρανού
να στις γιομίσω.
![Καλό μήνα και καλή χρονιά με το ποίημα του μήνα: Γιάννης Κοντός [Απογευματάκι Ιανουαρίου]…](/sites/default/files/styles/t1/public/2022-03/giannis_kontos_poihths.jpg?h=29325729&itok=FmsmfEnZ "Καλό μήνα και καλή χρονιά με το ποίημα του μήνα: Γιάννης Κοντός [Απογευματάκι Ιανουαρίου]…")