Προσπαθώ να αποβλακώσω τους ανθρώπους,
αφού οι ηλίθιοι είναι ένα από τα πάθη μου.
Εννοώ τους αληθινούς ηλίθιους. Τους γνήσιους.
Τους ολότελα καθυστερημένους.
Συγχρόνως,
δίνω κλωτσιά στο δεξί καλάμι της κοινωνίας.
Βρίσκω ηδονή
να αποβλακώνεις και μαζί να αφυπνίζεις.
Είμαι τέρας ευφυίας,
Σε μια κοινωνία σαν τη δική μας,
θα ήταν επικίνδυνο να υπήρχαν πολλοί Νταλί.
Ευτυχώς
που δε συμβαίνει κάτι τέτοιο.
''Ποια η χρησιμότητα ενός Μουσείου;''
- Είναι ένας σίγουρος τρόπος
να αυξήσω την περιουσία μου.
''Με αυτή μόνο την προοπτική
δημιουργήσατε το Μουσείο Φιγκουέρας;''
- Για μένα,
αυτό που προέχει είναι το χρήμα.
Αλλά ένα Μουσείο,
παρουσιάζει πλήθος διασκεδάσεων.
Είναι ένα
απαράμιλλο κέντρο αποβλακώσεως.
Επισκέπτες που ζητούν εξηγήσεις,
ερευνητές που αναζητούν,
ψυχαναλυτές που εξετάζουν
αν ήμουν τρελός τότε ή άλλοτε.
Όλα αυτά,
έχουν μια ανυπολόγιστη γοητεία.
Η ζωή είναι μια συνεχής γιορτή.
Είμαι εναντίον του Καρτέσιου,
γιατί ήταν ένας κύριος που σκεπτόταν.
Εγώ δε σκέπτομαι.
Εγώ παίζω.
Σαλβαντόρ Νταλί
...............................................................
Απόσπασμα
από συνέντευξη στο περιοδικό Εξπρές.
