Νίκος Μοσχοβάκος: Του έρωτά μας κλίνη η θάλασσα προσκεφάλι τ’ αφρισμένα κύματα...

Του έρωτά μας κλίνη η θάλασσα
προσκεφάλι τ’ αφρισμένα κύματα

το μελτέμι σηκώνει
το μεταξωτό σεντόνι του καλοκαιριού

καθώς αργοβουλιάζουμε
στο μαλακό στρώμα των μπλε σκούρων νερών.

Παράθυρο ανοιχτό ο Αύγουστος
απ’ όπου οι γλάροι φαίνονται

να πλανώνται νωχελικά
στη μέση του χρυσοκίτρινου απομεσήμερου.

Αγκαλιασμένοι, γυμνοί, αθώοι
απολαμβάνουμε την αιωνιότητα.

Μας φαίνεται ότι αργεί
η επόμενη στιγμή

κι ούτε που σκεφτόμαστε
τις αλλαγές του καιρού.

Ζούμε το ιδανικό τώρα
σαν ατέλειωτο πάντα

πάνω στου έρωτά μας την κλίνη
την αχανή θάλασσα.

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Νίκος Μοσχοβάκος