Μαρία Κάλλας: Όσα περισσότερα μαθαίνεις, τόσο συνειδητοποιείς πόσα λίγα ξέρεις...

Το πιο ωραίο για έναν καλλιτέχνη, είναι η αίσθηση ότι το κοινό είναι έτοιμο να του προσφέρει τη συμπάθειά του,για να δώσει τον καλύτερο εαυτό του.

Το πιο ωραίο για έναν καλλιτέχνη,
είναι η αίσθηση ότι το κοινό

είναι έτοιμο να του προσφέρει τη συμπάθειά του,
για να δώσει τον καλύτερο εαυτό του.

Μου έχει τύχει,

να βγω στη σκηνή και να νιώσω ότι το κοινό,
δε μου δίνει αμέσως τη συμπάθειά του.

Τότε παραλύω.
Τότε αισθάνομαι ηττημένη.

Κάθε εμπιστοσύνη στον εαυτό μου,
έχει εξαφανιστεί.

Καταριέμαι τον εαυτό μου.
Τον βρίζω.

Με βασανίζουν αμφιβολίες και φόβοι.

Δεν έχω αυτοπεποίθηση.
Δεν είμαι ικανή.
Δεν έχω φωνή.

Θέλω να με ενθαρρύνουν συνέχεια
γιατί είμαι εκ φύσεως απαισιόδοξη.

Μου έχει συμβεί,

να γυρίσω σπίτι μετά από παράσταση
- και ενώ είχα καταχειροκροτηθεί -
να αρχίσω να κλαίω πικρά,

γιατί δεν είχα κατορθώσει να υπηρετήσω
τις προθέσεις του συνθέτη, έτσι όπως τις ένιωθα.

Όταν είσαι νέος
και βρίσκεσαι στο κατώφλι μιας καριέρας,

εμπιστεύεσαι απόλυτα τον εαυτό σου
ότι είσαι ικανός να αναλάβεις το δυσκολότερο έργο,
και να το φέρεις σε πέρας με θαυμαστό τρόπο.

Στην πορεία ανακαλύπτεις ότι,

όσα περισσότερα μαθαίνεις,
τόσο συνειδητοποιείς πόσα λίγα ξέρεις.

Αν αγαπάς αληθινά τη μουσική,

δε μπορείς παρά να σταθείς ταπεινά
απέναντι στις απέραντες δυνατότητές της,

και να παραδεχτείς
ότι οι περιορισμένες δυνάμεις σου,

θα σ' εμποδίζουν πάντα
να την υπηρετείς με τον τρόπο που θα ήθελες

κι ας σημαίνει αυτό, ίσως,

ότι ποτέ δε θα γνωρίσεις
μια σταθερή και διαρκή επιτυχία.

Μαρία Κάλλας

Πηγή: Πρόσωπα