Λορέντζος Μαβίλης: Πάλε ξυπνάει της άνοιξης τ᾿ αγέρι, στην πλάση μυστικής αγάπης γλύκα....

Λορέντζος Μαβίλης: Πάλε ξυπνάει της άνοιξης τ᾿ αγέρι, στην πλάση μυστικής αγάπης γλύκα....

Πάλε ξυπνάει της άνοιξης τ᾿ αγέρι
στην πλάση μυστικής αγάπης γλύκα,

σαν νύφ᾿ η γη, πόχει άμετρα άνθη προίκα,
λάμπει ενώ σβηέται της αυγής τ᾿ αστέρι.

Πεταλούδες πετούν ταίρι με ταίρι,
εδώ βουίζει μέλισσα, εκεί σφήκα·

τη φύση στην καλή της ώρα εβρήκα,
λαχταρίζει η ζωή σ᾿ όλα τα μέρη.

Κάθε μοσχοβολιὰ και κάθε χρώμα,
κάθε πουλιού κελάηδημα ξυπνάει

πόθο στα φυλλοκάρδια μου κι ελπίδα
να σου ξαναφιλήσω τ᾿ άγιο χώμα,

να ξαναϊδώ και το δικό σου Μάη,
όμορφή μου, καλή, γλυκειά πατρίδα.

Ο Λορέντζος Μαβίλης στο ποίημα «Πατρίδα»