Ανέβα…
Ανέβα…
Πάντα ανέβαινε….
Ακόμη, ακόμη πιο ψηλά
Στην κορυφή σε περιμένει η Αγάπη
Μ’ ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα…
Ανέβα….
Όλο μπρος….
Όλο ψηλά….
Κι αν δε βρεις δρόμο…
Φτιάξε….
Στην αγάπη –
δεν υπάρχουν δρόμοι έτοιμοι.
Τους φτιάχνεις εσύ….Ανέβα…
Έστω κι αν δεις
πως τα λουλούδια ήταν ψεύτικα
Κι’ η αγάπη – η ολόφλογη αγάπη –
Ένας καπνός.
Εσύ ανέβα…Ανέβα…
Έστω κι αν στην κορφή
αντίς για τα τριαντάφυλλα
Σε περιμένει ένα μπουκέτο μαχαίρια
Εσύ ανέβα….Ανέβα…
Και πες «ευχαριστώ»
-όχι στα τριαντάφυλλα, όχι στα μαχαίρια-
Πες «ευχαριστώ» στη Δύναμη
Που σ’ έκανε ν’ α ν έ β ε ι ς
Ανεβάσματα, Μενέλαος Λουντέμης
