Αχιλλέας Παράσχος: Τ' αηδόνι τη φύση ως πριν δεν υμνεί, Η γη μας αστόλιστος μένει γυμνή...

Τον Ιανουάριο του 1884, όταν το παρακάτω ποίημα δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα των Παιδιών", ο ξεχασμένος σήμερα Αχιλλέας Παράσχος τύγχανε μεγάλης αποδοχής και θεωρούνταν κάτι σαν "εθνικός ποιητής". Εκπρόσωπος του Ρομαντισμού στην ελληνική ποίηση, στο συγκεκριμένο ποίημα ο Παράσχος έδινε μια υπερβολικά πένθιμη εικόνα για το χειμώνα.

Ο ΧΕΙΜΩΝ

Φύσησε πάλι ο βοριάς με θυμό
Κι ο γέρος μας ήλθε ψυχρός ο χειμών.
Τ' αηδόνι τη φύση ως πριν δεν υμνεί,
Η γη μας αστόλιστος μένει γυμνή.

Κελάηδημ αφήνει ο κόραξ τραχύ,
Κι ο βράχος με πένθος το κρακ αντηχεί.
Τα ρόδα, τα άνθη, τα φύλλα στην γη
Ωχρά τα σκεπάζει φθορά και σιγή.

Παντού ερημία, παντού σιωπή!
Η φύση κοιμάται ωχρά σκυθρωπή!
Πώς μοιάζει, Θεέ μου, ο μαύρος χειμών
Την υστερινή ώρα, το τέλος ημών!