Οι σωματοφύλακες του παππού Σπύρου ήταν θαυμάσιοι και χρήσιμοι -
η Ελλάδα, δόξα τω Θεώ ήταν πάντα θερμή χώρα και η συνεχής επανεκλογή του Μεγάλου Σπύρου, του δημιουργούσε μερικούς εχθρούς.
Ήταν οι πρώτοι σύντροφοί μου στα παιχνίδια. Μ' άφηναν
να πιάνω τα πιστόλια τους και να φοράω τις σιδερένιες γροθιές τους.
Κανένα παιδί σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό σύστημα,
δε θα μπορούσε να συγκεντρώσει στη σχολική του καριέρα
περισσότερα μηδενικά από μένα.
Δεν ήταν ότι ήμουν εντελώς ηλίθια.
Το σχολείο ήταν ένα ατέλειωτο μαρτύριο.
Ήταν ένα συνωμοτικό σχέδιο των ενηλίκων
που είχε σκοπό να με βάλει με το ζόρι σε μια ομάδα
με άλλα κακότυχα παιδιά
με μοναδικό σκοπό να μου κοπανήσει στο κεφάλι πράγματα
που μ' έκαναν να πλήττω μέχρι θανάτου.
Οι δάσκαλοί μου υιοθετούσαν την ίδια τακτική.
Από αγάπη για τον παππού μου
ή από απελπισμένη ανάγκη να με ξεφορτωθούν,
με προβίβαζαν στις μεγαλύτερες τάξεις όσον το δυνατόν γρηγορότερα.
Αλλά για να αποφοιτήσω,
είχα μπροστά μου τις απολυτήριες εξετάσεις.
Δεν ήξερα απολύτως τίποτα
κι ο καθηγητής ήξερε πως δεν ήξερα τίποτα.
Κοίταζα συνεχώς μια την άσπρη κόλλα, μια τον καθηγητή
κι ύστερα ξανά την άσπρη κόλλα.
Μετά από μια ολόκληρη ώρα η κόλλα ήταν ακόμα λευκή.
Άφησα κάτω το μολύβι μου
και σήκωσα ψηλά τα χέρια μου κάνοντας νόημα πως παραδίδομαι.
Πράγμα παράξενο,
ο καθηγητής μου χαμογέλασε με τρόπο γεμάτο αγάπη.
Με πλησίασε.
Μου έκανε μια ερώτηση σχετικά με γεωμετρία.
Του είπα πως δεν ήξερα τίποτα.
Κοίταξε πέρα, ύστερα με ξανακοίταξε
και το χαμόγελό του έδειχνε περισσότερη αγάπη παρά ποτέ.
Μου έκανε μια ερώτηση σχετικά με τη βυζαντινή ιστορία.
Του είπα πως οι ερωτήσεις του δε θα τον οδηγούσαν πουθενά.
Πάλι κοίταξε αλλού και με ξανακοίταξε με χαμόγελο λατρείας.
Τότε μάντεψα ξαφνικά
τι κοίταζε κάθε φορά που έστρεφε τα μάτια του από μένα.
Εκεί, πίσω από το τζάμι της πόρτας, στέκονταν ο Μίμης και ο Κώστας.
Με μάτια που φλέγονταν και τα πιστόλια τους τραβηγμένα,
έδειχναν ποια ακριβώς τύχη περίμενε το δάσκαλο
αν η Μελίνα αποτύχαινε στις εξετάσεις της.
Μελίνα Μερκούρη
........................................................................................................
Απόσπασμα από το βιβλίο:
''Μελίνα Μερκούρη - Γεννήθηκα Ελληνίδα''
