Οδυσσέας Ελύτης: απόψε...βράδυ Αυγούστου οχτὼ

Από από τις 4 στις 5, 08-08-2019 SHARES

" data-services="facebook">

............" απόψε...βράδυ Αυγούστου οχτὼ...ναυαγισμένο στα ρηχὰ των άστρων...

....το παλιό μου σπίτι με τα σαμιαμίθια και το χυμένο το κερὶ στο κομοδίνο επάνω...πόρτες παράθυρα ανοιχτὰ...τὸ παλιό μου σπίτι...

...αδειάζοντας φορτίο της ερημιάς μέσα στη νύχτα...σαστισμένες φωνὲς..κι άλλες...που ακόμη τρέχοντας μες στὶς φυλλωσιὲς αστράφτουν σαν μυστικὰ περάσματα πυγολαμπίδας μιας ζωής αναστραμμένης...
...εκεί...που ακινητεί ο Καιρός κι η Σελήνη με τ'αλλοιωμένο μάγουλο απελπιστικά σιμώνει το δικό μου..ένα θρόισμα...σαν απο χαμένης που ξανάρχεται αγάπης...κι όπως μέσα στην απληστία του μαύρου-που ανοίγεται στα δυό-περιβολιού πάει και καταποντίζεται όλο το έχει σου ανεβαίνει-απ'της ψυχής τ'απόνερα-ένα κύμα θολό που οι φυσαλίδες του είναι άλλα τόσα παληά ηλιοβασιλέματα...παράθυρα τρεμάμενα στο φώς του εσπερινού...μιὰ στιγμὴ που προσπέρασες την ευτυχία σαν τραγούδι όπου κρύφτηκε μήπως το δεῖς....

...δακρυσμένο γιὰ σένα ἕνα κορίτσι...όλα της αγκαλιᾶς τα ιερὰ καὶ του όρκου...τίποτα...
...τίποτα δεν πήε χαμένο απόψε βράδυ Αυγούστου οχτὼ...μέσ' απ' τη χλώρη του βυθού και πάλι το ίδιο εκείνο ατέρμονο ανατρίχιασμα μονοθροεί και συνθροεί τὰ φύλλα....μονολογεί στην αραμαϊκὴ του απόκοσμου: ..."παιδὶ..παιδάκι με τα καστανὰ μαλλιὰ..σού'μελλε να χαθείς εδώ για να σωθείς μακριά....σού'μελλε νὰ χαθείς εδώ για να σωθείς μακριά"...κι άξαφνα...σαν τα πριν και τα μετα ιδωμένα...βατὲς όλες οι θάλασσες με τα λουλούδια...μόνος αλλ' όχι μόνος.... όπως πάντα....όπως τότε... νέος...

...που προχωρούσα με κενὴ τη θέση στα δεξιά μου...και ψηλὰ μ' ακολουθούσε ο Βέγας..των ερώτων μου όλων ο Πολιούχος "............

( Οδυσσέας Ελύτης )