Ο Εμμανουήλ Ροΐδης γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1836 στην Ερμούπολη της Σύρου, από εύπορη οικογένεια και θεωρείται από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες της Ελλάδας του 19ου αιώνα. Η εισφορά του στον χώρο των γραμμάτων καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα, καθώς έχει ασχοληθεί με τη δοκιμιογραφία, την πολιτική ανάλυση, τη συγγραφή μυθιστορημάτων, διηγημάτων, χρονογραφημάτων και την κριτική μελέτη. Ακόμα, ασχολήθηκε με τη μετάφραση ξένων έργων, όπως τα Ποιήματα του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Σημαντικότερο πόνημά του, υπήρξε το μυθιστόρημα, Η Πάπισσα Ιωάννα. Ο Ροΐδης πέθανε στην Αθήνα, στις 7 Ιανουαρίου του 1904.
10 ξεχωριστά αποφθέγματα του μεγάλου λογοτέχνη >>
1. Στην Ελλάδα άπαντες οι έχοντες ονύχια αγωνίζονται να σπαράξωσιν τους έχοντες πτερά.
2. Είς νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων.
3. Απαραίτητος όρος αρμονικής συμβιώσεως με γυναίκα φιλάρεσκον είναι ν’ αποκρύπτει τις επιμελώς δύο τινά: τα εννέα δέκατα της αγάπης του και το ήμισυ τουλάχιστον της περιουσίας του.
4. Γνωρίζει δώδεκα τρόπους να προσπορίζεται χρήματα εκ των οποίων ο τιμιότερος είναι η κλοπή. (για διατελέσαντα υπουργό)
5. Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Ελληνας.
6. Πλατωνικός έρωτας ίσον μαλακόν παξιμάδιον δια τους μη έχοντας οδόντας.
7. Όταν έχει κανείς το δικαίωμα να λαθεύει απεριόριστα, είναι βέβαιος πως κάποτε θα πετύχει.
8. Ο Έλλην στέργει συνήθως να είπη την αλήθειαν, ουχί όμως και να την γράψη.
9. Το απλώς επωφελές και χρήσιμον δεν είναι ποιητικής εξυμνήσεως δεκτικόν.
10. Σέβομαι τους νεκρούς, και όταν ακόμη είναι ζωντανοί.
Επιμέλεια – Κείμενο: Δάφνη Τσάρτσαρου
