Όλα πήγαν περίφημα, σαν να τα είχε σχεδιάσει... >
-Το ξυπνητήρι χτύπησε κανονικά.
-Στο μπάνιο υπήρχε άφθονο σαπούνι και το νερό δεν πάγωσε στο ντους.
-Τα τοστ δεν κάηκαν.
-Ο γιος του τον φίλησε αυθόρμητα.
-Βρήκε θέση στο λεωφορείο.
-Κουβαλούσε ομπρέλα κι έβρεξε.
-Είδε μια ωραία γυναίκα και τον κοίταξε κι εκείνη.
-Του είπαν πως είναι συμπαθητικός.
-Πήρε ολόκληρο μισθό, χωρίς κρατήσεις.
-Κάποιος του είπε ένα καινούργιο ανέκδοτο, και ήταν καλό.
-Δεν ξέχασε τα κλειδιά του.
-Χοροπήδησε ο σκύλος για να τον καλωσορίσει.
-Κέρδισε η ομάδα του 2-0.
Ένας φίλος του τον κάλεσε σε πάρτι.
-Η γυναίκα του είχε μαγειρέψει το αγαπημένο του φαγητό και μετά του ψιθύρισε πως είχε διάθεση να κάνει έρωτα μαζί του.
Έτσι, την ίδια μέρα, όλες οι απλές χαρές της ζωής που έβλεπε στις διαφημίσεις βρέθηκαν μπροστά στα δικά του ταπεινά πόδια.
«Σου φτάνουν αυτά για να είσαι ευτυχισμένος;» τον ρωτάει το φεγγάρι.
Αυτός το κοιτάζει λοξά, μ’ ένα συμβιβαστικό χαμόγελο στα χείλη και ψιθυρίζει αργά: «Όχι… αλλά είναι μεγάλη βοήθεια για να μπορέσω να προχωρήσω.»
Για να είσαι υπεύθυνος για την ευτυχία σου, πρέπει να δεχτείς ότι το νόημά της εξαρτάται από σένα.
Πηγή: Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ» Φύλλα Πορείας IV, του Χόρχε Μπουκάι – εκδ. opera, sxeseis-kai-sunaisthimata.com
