Η Σαραγώ έφερε μαστόρους, έβαψε το σπίτι ροζ παλ και το στόλισε με ακροκέραμα και γύψινες ροζέτες.
-Ωραία το φτιάξατε, κυρία Σαραγώ. Παλατάκι!
Θαύμαζαν οι μαθητευόμενες.
-Γύρω-γύρω τα λουλούδια, μέσα τα υφαντά σας, σαν τεράστιος αμυγδαλανθός μοιάζει τώρα αυτό το σπίτι!
-Πρέπει κάτι να κάνεις, για να καλοδέχεσαι τη ζωή. Να της δίνεις το στίγμα σου. Όταν έπεσα κάποτε στα «βαθιά νερά», χωρίς να ξέρω κολύμπι, ο λόγος που δεν πνίγηκα ήταν γιατί ξεδίπλωσα από μέσα μου, σαν σωσίβιο, τα όνειρά μου. Κάρφωνα το βλέμμα μου στην απέναντι στεριά και χαιρετούσα. Θα φτάσω ως εκεί, έλεγα. Έχω πολλά να κάμω εκεί…
Αλκυόνη Παπαδάκη, Αν ήταν όλα αλλιώς, Καλέντης
Πηγή: boloudaki.gr
