............." ευχές κροτίδες και φιλήματα ανταλλάσσουν οι άγιες μέρες μεταξύ τους...κι εγώ...χτυπώ την πόρτα σου...όχι για να εισέλθω...μολονότι...
...κατάλληλο είναι το σώμα που φορώ με προυπηρεσία έντιμη...μακρά...έξωθεν
του Νυμφώνος...βγές.. άφοβα...όχι ανταπόκριση....απόκριση ζητώ...το
φίλημα εκείνο που έριξες απο το ύψος ευγενέστατης ευχής-Καλή Ανάσταση-και σφάχτηκε ο λαιμός με το γιακά μου .. ήταν
απο τα κέρματα που ρίχνουμε στο δίσκο
του εθίμου ; ήταν στο τίμιο ξύλο μου αγκίδα περιγελαστική ; ήταν μια γενναιόδωρη έμπνευση πτωχής αδιαφορίας ; ....σε ρωτώ γιατί δεν είδα ταμπελίτσα...δεν είδα να αναγράφεται το μέγεθος και η σύνθεση της θέρμης ούτε και είδα τυπωμένη τη μάρκα των χειλιών σου πουθενά...ανώνυμο τελείως λαθραίο δηλαδή το πώς να αισθανθώ "............
( Κική Δημουλά )
Μαρία Δούση
