" άνοιξη παρά τέταρτο ! ..σε
λίγο πίσω από τις μάντρες στα έρημα οικόπεδα οι ξινήθρες κι οι τσουκνίδες θα δώσουνε μια γροθιά στις καταλασπωμένες πέτρες και μεσ’ απ’ τα σπασμένα γυαλιά...
...νικώντας τα.στερνά σκουπιδομαζώματα..θ’ ανατείλει γυμνή στην αιχμή της αχτίδας της η πρώτη μαργαρίτα της τύχης...λοξά...και
στο πείσμα του ανέμου..που γι’ αλλού ταξίδευε τον σπόρο της... θα μπουκάρει μεσ’ από δυο σκιστές μαλτεζόπετρες να σαλέψει κάτω απ’ τα ρουθούνια της χειμωνιάς το κόκκινο μπαϊράκι της η φανατικιά παπαρούνα...και τα κορίτσια...τα μικρά κορίτσια...σκύβοντας μια στιγμή να δέσουν τα καινούρια σαντάλια τους...θα δούνε
άξαφνα όλο τον κόσμο να γέρνει και να παίρνει τη θέση της απογείωσης αεροπλάνου που ανεβαίνει όσο που να χαθεί ολότελα στον άτρεμον αιθέρα...ναί..ναί διψάει ο κόσμος...κι εσείς που κατα βάθος ακούτε με την καρδιά κι οσφραίνεστε με τα μάτια ξέρετε για τί πράγμα διψάει και ρίχνετε άξαφνα στον αέρα μια λέξη μόνο...αλλά...μια λέξη που να σημαίνει όλα τα πράγματα της γής αυτής που λατρεύουμε...αγάπη..αγάπη...
φωτοβολώνταςμε μυριάδες πρίσματα μια στιγμή ευτυχίας ".............
( Οδυσσέας Ελύτης )
Από την σελίδα της
Μαρία Δούση
