.............." στη δική σας έχω πόλη ζήσει κι εγώ....ζαλιστικά γλιστρούν και στροβιλίζονται πάνω στο όγδοο χρώμα τα ένστικτα....όμοια φύλλα που τούς απαγορεύτηκε το κίτρινο και σε μιά ψιλή βροχή αλητεύουν ώσπου...έτσι...της αύριον
η αύρα πνέει....στον ουρανό ένα μπλέ που τ'όνομά του μέσα στα πολλά τ'ακούς...που βλέπεις τόσο καθαρά να πλησιάζουν απ'αντίκρυ τα όρη και μιά φωνή παλαιού περιστεριού να σχίζει κύμα και να χάνεται...
...μιά συγχορδία η ζωή όπου ένας τρίτος ήχος παρεμβάλλεται....ποτέ ομορφιά μου εδανείσθηκεν ο χρόνος και κατά τού μελανού νίκη να επιτύχει και αγάπης έκταση να επιμηκύνει ώστε πιο ευφυής πιό εύφωνος να κελαηδάει ο μέσα μας κορυδαλλός απ'τον δικό του άμβωνα........ανεμόεσσα κόρη...
...ενήλικη θάλασσα....πάρε το κίτρο που μού'δωκεν ο Κάλβος...δικιά σου η χρυσή μυρωδιά...μεθαύριο θά'ρθουν τ'άλλα πουλιά...
...θά'ναι πάλι ελαφρές τών βουνών οι γραμμές...φαίνεται ο άνεμος που ακινητεί με τη μορφή τού βουνού...κεί....κατά τα δυτικά...
....κι η θάλασσα με τα φτερά διπλωμένα πολύ χαμηλά....κάτω απ'το παράθυρο....κι
είν'ο χρόνος μιά μεγάλη εκκλησιά
όπου...κάποτε...οι φιγούρες των αγίων βγάζουν δάκρυ αληθινό....
.....ένα κλειδί γυρίζει κι απ'τίς δυό μεριές...ή που κλείνεσαι ο ίδιος...ή...που σ'όλους ανοίγεσαι....μ'ανοιχτά παράθυρα πανιά....
Πρός Τροίαν....
.....καθαρή....διάφανη μέρα....σού'ρχεται να πετάξεις ψηλά κι απο κεί να μοιράσεις δωρεάν την ψυχή σου "...........
( Οδυσσέας Ελύτης )
Μαρία Δούση
