..............." θεική μουσική....στα βάθη σου αφήνουμε τις καρδιές και τις ψυχές μας...σύ μάς δίδαξες να βλέπουμε με τ'αυτιά μας και ν'ακούμε με τις καρδιές μας...Ω ! μουσική...κόρη τής ψυχής τού έρωτα...δοχείο τής πίκρας και τής αγάπης...εμπνεύστρια ποιητών...ενότητα σκέψης μέσα σε κομμάτια απο λέξεις...εσύ που παίρνεις ομορφιά και πλάθεις έρωτα μέσα στον κόσμο τών ονείρων ...η ψυχή μου μού δίδαξε ν'ακούω τις φωνές που η γλώσσα ο λάρυγγας τα χείλη δεν μπορούν να προφέρουν....πρόθυμα παραστέκομαι στη Σιωπή κι αφουγκράζομαι τις χορωδίες της που τραγουδούν τους ύμνους τών εποχών τα τραγούδια τού Σύμπαντος που αναγγέλουν τα μυστικά τού Αόρατου....η ψυχή μου μού μίλησε και με δίδαξε ν'αγγίζω εκείνο που δεν έχει ακόμα ενσαρκωθεί...η ψυχή μου μού αποκάλυψε πως ό,τι αγγίζουμε είναι μέρος τής επιθυμίας μας...η ψυχή μου μού μίλησε...μ'έμαθε να
λέω "είμαι έτοιμος" όταν με πλησιάζουν το Άγνωστο κι ο Κίνδυνος..έτσι το Άγνωστο έγινε άτι κι ο καμπίσιος δρόμος σκάλα που οδηγεί στην κορυφή.....αφότου η ψυχή μου μού μίλησε κατανόησα πως η τωρινή στιγμή περιέχει όλο τον χρόνο... το χθές και το αύριο παρελθόν και μέλλον όλα βρίσκονται μέσα σ'αυτή την τωρινή στιγμή...όλα.. όλα όσα μπορεί κανείς να ελπίζει όσα μπορεί να κάνει όσα μπορεί ν'αντιληφθεί...η ψυχή μου μού μού είπε..." μή χαίρεσαι με τον έπαινο...μή θλίβεσαι με την κατηγόρια "....και τώρα πιά ξέρω πως τα δέντρα ανθίζουν την άνοιξη και καρπίζουν το καλοκαίρι χωρίς να επιζητούν τον έπαινο ρίχνουν τα φύλλα τους το φθινόπωρο και γυμνώνονται τον χειμώνα χωρίς να φοβούνται την κατηγόρια...η ψυχή μου μού μίλησε...την άκουσα...και μού έμαθε πολλά.. πρίν η ψυχή μου με διδάξει έβλεπα την ομορφιά σαν ένα τρεμάμενο πυρσό τώρα δεν βλέπω παρα μόνο τη φλόγα....πριν μού μιλήσει η ψυχή μου η αγάπη ήταν στην καρδιά μου σά μιά λεπτή κλωστή πιασμένη απο δυό πασσάλους..μα τώρα η αγάπη έγινε κύκλος φωτεινός που αρχή του είναι το τέλος του τέλος του η αρχή του περιβάλλει το κάθε τί που υπάρχει κι απλώνεται σιγά-σιγά για ν'αγκαλιάσει όλα όσα θα υπάρξουν ".............
( Khalil Gibran )
Από την σελίδα της
Μαρία Δούση
