.............." πιστεύω σε κείνον που χτίζει και αγεροκρέμεται μές στον ουρανό και κατευνάζει το χάος...πιστεύω σε κείνον που αγαπάει όπως πιστεύω και σε κείνον που μισεί...πιστεύω σε κείνον που αμαρτάνει και ζητάει με δάκρυα να τον συγχωρήσουν πιστεύω και σε κείνον που αμαρτάνει και συχωράει μοναχός τον εαυτό του και προχωράει...πιστεύω στη μέρα που σού δίνει τα πράγματα μές στο φώς πιστεύω και στη νύχτα που σού ξαναδίνει τα πράγματα μές στην καρδιά σου...πιστεύω στο αλάτι και στο κάρβουνο στις μέλισσες με τα παιδιά...
.....πιστεύω στις πολιτείες που η βουή τους σαν τους ραψωδούς έξω απ'το παραθύρι σου τραγουδάει την οδύσσεια τής καθημερινότητας πιστεύω και στη σιωπή ...
...πιστεύω και στον ανθρωπάκο στη γωνιά τού δρόμου που βγάζει το καπέλλο του και χαιρετάει ταπεινά την ώρα που οι άλλοι τον σκουντούν και τον χλευάζουν και ταυτίζομαι κι εγώ μαζί του...πιστεύω στους μεγάλους εφευρέτες ...τους ήρωες...τους ποιητές..που αλλάζουνε με μιά χειρονομία τα πεπρωμένα..
...πιστεύω σε σάς που κρατάτε ψηλά τις σημαίες και προχωράτε μές στον ενάντιο άνεμο πιστεύω και σε σένα που σηκώνεις σημαία την καρδιά σου και προχωράς μές στο ενάντιο πλήθος......η αφθονία τής πίστης μου είναι ένας ένας άλλος έκτος δίχως όνομα ωκεανός ταξιδεύω πάνω του χωρίς χάρτες και τιμόνια με μόνο την καρδιά μου για οδηγό....μπορώ να κάθομαι ώρες να διαβάζω τον ουρανό....τα χείλη μου είναι βαριά απ'την κερήθρα τών άστρων και συχνά έστειλα την ψυχή μου να παραθερίσει στο άγνωστο....
.....πιστεύω...πιστεύω και σε κείνα που
δεν πιστεύω .....Αμήν ".......... ......
( Τάσος Λειβαδίτης )
Από την σελίδα της
Μαρία Δούση
