Είναι μια θλίψη το φθινόπωρο
καθώς αδειάζουν οι ακρογιαλιές
και το νησί ερημώνει·
και μένει μόνη η ψυχή
με τ’ άγριο πέλαγο.
Πώς να παλέψει με τις άδειες Κυριακέ
ς την ερημιά των βράχων και της θάλασσας,
με τις κουρούνες που το δειλινό στην αποβάθρα κρώζουν.
(«Πώς να παλέψει» - Από τη συλλογή «Ο ευτυχισμένος καιρός επέρασε», 1979 –συγκεντρωτική έκδοση «Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα», εκδ. Γαβριηλίδης, 2004)
