..........." ο κόσμος όλος είναι ένα παιχνίδι...κι άν πούμε οτι κέρδισες τί θα βγεί....θυμήσου καλύτερα τότε που είμασταν παιδιά...θυμήσου...τον γλυκό Σεπτέμβρη με το απόμακρο άρωμα τών κήπων ή το αφηρημένο ξεφύλλισμα ενός σχολικού βιβλίου ".............
( Τάσος Λειβαδίτης )
............." γυρίσαμε πάλι στο φθινόπωρο...το καλοκαίρι σαν ένα τετράδιο που μάς κούρασε γράφοντας μένει...γεμάτο διαγραφές...αφηρημένα σχέδια στο περιθώριο...ερωτηματικά...γυρίσαμε στην εποχή τών ματιών που κοιτάζουν στον καθρέφτη μέσα στο ηλεκτρικό φώς...
...σφιγμένα χείλια κι άνθρωποι ξένοι...στις κάμαρες...στους δρόμους...κάτω απ'τις πιπεριές καθώς οι φάροι τών αυτοκινήτων σκοτώνουν χιλιάδες χλωμές προσωπίδες...
.....συλλογίζομαι..τόσο πολύ τούτες τίς μέρες το μεγάλο ποτάμι που προχωρεί ανάμεσα σε βότανα και σε χόρτα...αυτό το ρέμα που τραβάει το δρόμο του...και...που δεν είναι τόσο διαφορετικό απ'τα μάτια τών ανθρώπων που κοιτάζουν ίσια πέρα χωρίς τον φόβο μές στην καρδιά τους...χωρίς την καθημερινή τρεμούλα για τα μικροπράγματα ή-έστω-για
τα μεγάλα...όταν κοιτάζουν...ίσια πέρα...όπως κοιτάζαμε κι εμείς το σχήμα τού πόθου μας και τής καρδιάς μας στη στάλα τού μεσημεριού....εμείς...το υπομονετικό ζυμάρι ενός κόσμου που μάς διώχνει και που μάς πλάθει....πιασμένοι στα πλουμισμένα δίχτυα μιάς ζωής που ήτανε σωστή...κι έγινε σκόνη...
...και βούλιαξε μέσα στην άμμο...αφήνοντας πίσω της μονάχα εκείνο το απροσδιόριστο λίκνισμα που μάα ζάλισε..γυρίσαμε...γυρίσαμε πάλι..πάντα κινάμε για να γυρίσουμε "..............
. ( Γιώργος Σεφέρης )
Μαρία Δούση
