4 ποιήματα της Έμιλι Ντίκινσον για τον έρωτα, το θάνατο, τη φιλία και τη συντριβή

Ο Ερρίκος Σοφράς διάλεξε ποιήματα της Έμιλυ Ντίκινσον, η οποία γεννήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου του 1830 και πέθανε 15 Μαΐου 1886, σε δική του μετάφραση, ποιήματα για τον έρωτα, για το θάνατο, τη φιλία, τη συντριβή, από το βιβλίο «44 ποιήματα και 3 γράμματα» (εκδόσεις Το Ροδακιό, 2005).

1.

H Ψυχή διαλέγει τη δική της Συντροφιά—
Μετά—κλείνει την Πόρτα—
Κανένας άλλος μην προβάλει—στη θεïκή
Πλειοψηφία της μπροστά—

Ατάραχη—βλέπει τις Άμαξες—να σταματούν—
Μπρος στην Αυλόθυρα τη χαμηλή—
Ατάραχη—να ένας Αυτοκράτορας
Γονατισμένος στο Ψαθί της—

Την έχω δει—μέσ’ από απέραντο έθνος—
Έναν να κρατά—
Μετά—της προσοχής της κλείνει τις Βαλβίδες—
Σαν Πέτρα—

(The Soul selects her own Society, 409)

2.

O Κόσμος—μοιάζει Σκονισμένος
Σα σταματάς για να Πεθάνεις—
Γυρεύεις—τότε—τη Δροσιά—
Με τις Τιμές—δε θ’ ανασάνεις —

Σαν Ξεψυχάς—δε θες Σημαίες—
Μόνο το πιο μικρό Ριπίδι
Που όμως Δροσίζει—σα Βροχή—
Αν Χέρι φίλου το αναδεύει—

Εκεί θα είμαι να Φροντίσω
Όταν θα ’ρθεί η δική σου Δίψα—
Και Βάλσαμα από την Ύβλα—
Πάχνες της Θεσσαλίας, θα σου φέρω

(The World—feels Dusty, 491)

3.

Mέλισσα! Περιμένω να φανείς!
Έλεγα μόλις Χτες
Σε Κάποιο γνώριμό σου
Πως ήτανε να ’ρθείς —

Γυρίσανε οι Βάτραχοι—
Και πιάσανε δουλειά—
Πίσω τα πιο πολλά Πουλιά—
Και το Τριφύλλι είναι ζεστό—

Θα ’χεις λάβει το Γράμμα
Ώς τις Δεκαεφτά ̇
Απάντησε, ή μάλλον έλα δω—
Δική σου, Μύγα.

(Bee! I’m expecting you, 983)

4.

Δεν είναι η Πτώση Πράξη μιας στιγμής
Mια οριστική διακοπή
Οι τρόποι της Ερείπωσης
Είναι Φθορές οργανωμένες—

Ιστός Αράχνης, πρώτα, στην Ψυχή
Μια Στρώση Σκόνης ελαφριά
Σαράκι που τρυπά τον Άξονα
Μες στο Στοιχείο η σκουριά—

Επίσημη η Κατάρρευση—δουλειά
Διαβόλου—αδιάκοπη κι αργή—
Σε μια στιγμή κανείς δε χάθηκε
Αργά γλιστράς—στη Συντριβή—

(Crumbling is not an instant’s Act, 1010)

Έμιλυ Ντίκινσον (1830-1886)

—

via: «44 ποιήματα και 3 γράμματα», Έμιλυ Ντίκινσον – ανθολόγηση: Ερρίκος Σοφράς, μετάφραση: Ερρίκος Σοφράς | Το Ροδακιό, 2005