Σύμφωνα με ανακοίνωση της οικογένειας Ελευθερουδάκη στις 30 Σεπτεμβρίου θα κλείσει και το κατάστημα στην οδό Πανεπιστημίου.
Στην ανακοίνωση η Σοφίκα Ελευθεριάδου που την θυμάμαι από τις πρώτες εμπειρίες της στον χώρο του βιβλίου στο κατάστημα που είχαν στον Πύργο των Αθηνών στους Αμπελόκηπους, μας μιλάει για τα βινύλια και την άλλη εποχή.
Προφανώς θα έχει μάθει όλα αυτά τα χρόνια τα προβλήματα που υπάρχουν στον χώρο του βιβλίου, αλλά κι αυτή δεν βρήκε την δύναμη να ξεφύγει από τα καθιερωμένα.
Στη Αμερική, τα βιβλιοπωλεία δείχνουν να ξεπερνούν το πρώτο σοκ και το Amazon άρχισε να ανοίγει βιβλιοπωλεία για φυσικό προϊόν.
Το ίδιο και με το βινύλιο που ξεπεράσθηκε σε μεγάλο βαθμό το σοκ που προκάλεσαν οι ψηφιακές πλατφόρμες και ήδη κάνει σημαντικό τζίρο.
Γίνομαι γραφικός και γκρινιάρης, αλλά πιστεύω ότι έχω κάποιο δίκιο.
Όλοι οι εκδοτικοί οίκοι, τα βιβλιοπωλεία, οι δισκογραφικές εταιρίες, οι κινηματογραφικές, οι εταιρίες που διοργανώνουν συναυλίες, μας αγνοούν στον τομέα της διαφήμισης και προτιμούν να βάζουν τις καταχωρήσεις τους σαν να πουλάνε προϊόντα στα Supermarket.
Στο σχεδόν 1400000 μοναδικούς επισκέπτες μας, περιλαμβάνονται σχεδόν όλοι όσοι αγαπάνε την μουσική, την λογοτεχνία και τον κινηματογράφο και είναι ενεργοί σε αγορές και παρακολούθηση.
Στην ίδια γραμμή βέβαια είναι και το υπουργείο πολιτισμού, πάντα μακριά από την επικαιρότητα, αλλά πάντα κοντά στις κομματικές εξυπηρετήσεις.
Μια φορά σε ένα πολύ κεντρικό δισκοπωλείο της Αθήνας είδα στην βιτρίνα πολλά εξώφυλλα ενός μέτριου συγκροτήματος, ρώτησα τον καταστηματάρχη, γιατί δεν βάζεις κάτι γνωστό που θα σε βοηθήσει να πουλήσεις και μου απάντησε, 'μα αυτός που δίνει 10% που δεν δίνουν οι άλλοι', βέβαια δεν τον ενδιέφερε το ότι δεν πούλαγε ούτε 1 δίσκο.
Κώστας Ζουγρής
Η ανακοίνωση: Την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016 θα σημάνει για το βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη ένα τέλος και ταυτόχρονα μία (νέα) αρχή. Μετά από λειτουργία πάνω από 100 χρόνια στο χώρο του βιβλίου και 21 χρόνια στην οδό Πανεπιστημίου στο κέντρο της Αθήνας, κλείνουμε το βιβλιοπωλείο μας και σκεφτόμαστε "έξω από το κουτί", συμμετέχουμε στο διεθνή προβληματισμό με θέμα το βιβλίο και προετοιμαζόμαστε για το επόμενο μας "βιβλιοπωλείο", αλλά αρνούμαστε να το κάνουμε, όσο δεν υπάρχει θετικό και σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον στη χώρα μας.
Γιατί το κάνουμε; Ας πάμε λίγο πίσω. Αρχικά, υπήρχε ο βωβός κινηματογράφος. Ακολούθησαν οι πρώτες ομιλούσες ταινίες και ελάχιστοι πίστεψαν στο μέλλον τους.
Τελικά όμως, επέζησαν. 'Επειτα, ανακαλύψαμε το βίντεο και αρχίσαμε να νοικιάζουμε ταινίες για να τις βλέπουμε ξαπλωμένοι στον καναπέ. Πολλοί προείδαν το τέλος των κινηματογράφων.
Όμως οι κινηματογράφοι άλλαξαν – και επέζησαν. Το περιτύλιγμα άλλαξε, όχι όμως το προϊόν μέσα σ'αυτό. Πολλοί από μας μεγαλώσαμε με τα 45άρια και τα 33 LP μουσικής.
Ακολούθησαν οι κασέτες, ακόμη και οι ειδικές κασέτες αυτοκινήτου. Τα Walkmans των 80'ς έδωσαν τη σειρά τους στα ipods και αυτά έγιναν με τη σειρά τους κάτι άλλο.
Το περιτύλιγμα άλλαξε, το προϊόν παρέμεινε. Στο χώρο του βιβλίου, για πολλά χρόνια δε φαινόταν να αλλάζει τίποτα. Ώσπου έγινε η επανάσταση με το πρώτο μεγάλο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο.
Ακολούθησαν τα ηλεκτρονικά βιβλία. Ο κόσμος έλεγε ότι ήρθε το τέλος του χάρτινου βιβλίου. Στο μεταξύ, οι βιβλιοθήκες ανά τον κόσμο μοιάζουν όλο και περισσότερο με βιβλιοπωλεία. Ένας κόσμος άνω κάτω...
Τελικά, πώς θα είναι οι νέοι χώροι που θα φιλοξενούν βιβλία; Θα είναι βιβλιοπωλεία; Βιβλιοθήκες; Βιβλιοθηκοπωλεία; Εκδοτικοί χώροι; Κάτι άλλο; Θα το ανακαλύψουμε μαζί όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή.
Η οικογένεια Ελευθερουδάκη
